Nieuwjaarsrecepties en –vieringen: gemeentes, bedrijven, verenigingen, stichtingen;  overal en  bijna elke dag zijn er de eerste weken van het nieuwe jaar feestelijke bijeenkomsten met toespraken en een drankje. Een activiteit die de Zonnebloem Rijen-Molenschot voorheen ook gekend heeft, en nu weer eens nieuw leven ingeblazen wordt.

78 genodigden (gasten en medewerkers) maakten op donderdag 11 januari van de gelegen heid gebruik om elkaar in De Boodschap het allerbeste voor het nieuwe jaar toe te wensen en natuurlijk even bij te praten onder het genot van een kopje koffie en een drankje en de vrolijke en minder vrolijke liedjes van Charles en Nicole. Nicole zong niet onverdienstelijk gevoelige songs, zoals Het Leve Gaat Voorbij, Mag Ik Bij Jou…, Langs Het Tuinpad van “ons” Vader, maar ook liedjes in een onvervalst Rijsbergs ( Westbrabants ) dialect over hoe het vroeger was in en rond Rijsbergen en elders. Het ging over ‘’t boerke op Galder, de zog van de Sooi”, over hoe men vroeger leefde, en Sjefke die graag danste met andere vrouwen terwijl zijn eigen vrouw “zat uit te drogen in de hoek van het café”. Charles zong, vertelde (schuine?) moppen, en begeleidde Nicole en zichzelf op de trekharmonica of op de keyboard en probeerde soms allebei tegelijk. De teksten waren niet altijd goed te verstaan, er werd wel veel gelachen. Maar was dat nou om de inhoud van hetgeen gebracht werd of om de rare fratsen die Charles steeds uithaalde, terwijl Nicole zong?  Het gehalte van wat Charles bracht was, zoals Charles eruit zag: een beetje smoezelig. Alles bij elkaar was het helemaal niet ongezellig, maar of dit voor herhaling vatbaar is. (?) De middag werd, bij afwezigheid van de voorzitter, geopend door Ton Hesemans, die de gasten en medewerkers een goed 2018 toewenste en een kort inkijkje gaf in de komende activiteiten. Rond 16.30 u. keerde iedereen na, alles bij elkaar  genomen, een gezellige middag huiswaarts.