Donderdag 15 maart 12.30 u staat de “roler’s uit bus” klaar om de zonnebloemgasten onder begeleiding naar Tilburg te brengen. De bus staat deze keer niet voor de hoofdingang van De Boodschap, maar aan de achterkant vóór de bibiliotheek. Is deze situatie eenmalig of een blijvende maatregel van De Boodschap? Als het laatste het geval is, dan is dat geen charmante oplossing van een parkeerprobleem. Het gevolg kan zijn, dat rolstoelmensen onnodig in de kou moeten zitten, als de taxibus hen een kwartier te vroeg afzet.

Gelukkig kan dat de pret van de 27 gasten en 20 medewerkers niet drukken. De weergoden werken mee en welgemoed vertrekt het gezelschap naar het textielmuseum. Een prachtig museum, waar het moderne gebouw met zijn strakke lijnen en de fraaie19^e eeuwse fabriek weerspiegelen, wat er zich in het museum afspeelt: enerzijds zijn daar het museum dat toont hoe het er vroeger aan toe ging en de prachtige toonzalen met de producten uit vervlogen jaren, anderzijds is daar het hyper moderne textiellab, waar alle weefgetouwen computer gestuurd worden en waar kunstenaars vanuit alle windstreken neerstrijken om er hun ontwerpen vorm te geven. De zonnebloemgasten worden in groepjes door het museum geleid en luisteren naar de gids, die aan de hand van de vaak prachtige machines uit begin vorige eeuw het hele productieproces van ruwe wol tot eindproduct uit de doeken doen. Ze vertellen over de ammoniak, die men uit de door de arbeiders elke morgen in kruiken aangeleverde urine haalde. Vandaar het woord “kruikenzeikers”.  En de inmiddels wereldwijd bekende “Schrobbelèr” dankt zijn naam aan de gelijknamige man die vroeger de schrobbelmolen bediende. Het lijkt allemaal heel romantisch, maar het waren barre tijden: hard werken, lange werktijden, weinig verdienen, kinderarbeid en de risico’s bij het bedienen van de machines. Vanuit dat oude gedeelte stap je in een totaal andere wereld, de wereld van nu,als je het textiellab in gaat, waar mensen het resultaat bekijken van wat ze in  de computer gestopt hebben. Het enige probleem bij de rondleiding dat eigenlijk inherent is aan de groep is de verstaanbaarheid, die er door het lawaai van de machines niet beter op wordt. Maar de mensen genieten, ook van het kopje koffie/thee dat hun aangeboden wordt.  Na een kort bezoek aan de winkel, waar je al snel tot de ontdekking komt, dat de Hema goedkoper is, maar waar je wel ouderwetse kwaliteit krijgt voor je geld, staat de bus klaar om het gezelschap, dat kan terugkijken op een leerzame, gezellige middag,  weer naar huis te brengen.