Hoe stressvol kan een wensuitje verlopen?

De bedoeling was dat de heer en mevrouw Freesen, mevrouw Gerrevink, mevrouw Bank, Rob en John naar Dierenpark Amersfoort zouden gaan. Er waren zes tickets.

Maar dan zegt mevrouw Gerrevink af. Ze kan niet mee want ze voelt zich niet lekker; het is haar allemaal te veel. Gelukkig wil mevrouw Bethlehem wel mee. "Oh, wat fijn." Ze heeft bij Stichting Aap gewerkt en is dol op dieren: vooral op apen. Nou, daar zijn er in de dierentuin genoeg van.

Als mevrouw Bank wordt opgehaald zegt ze, dat ze een heel slechte nacht heeft gehad met buikkrampen, enz. Zij kan niet mee en dat is veel beter voor iedereen. Tja, daar sta je dan met de toegangskaartjes. In De Wieken (koffie-ochtend) is er niemand die mee wil of mee kan. Dus terug naar Buitenhaeghe. Daar zegt mevrouw van Dijk dat ze het wel heel leuk vindt om mee te gaan. Gelukkig maar.

In de dierentuin hebben we van alles gezien. Hokken of kooien met niets erin omdat de dieren sliepen of omdat ze zich ergens hadden verstopt. Maar natuurlijk ook de apen. Die waren heel levendig en het was een genot om daar langer bij te staan kijken. Ook de olifanten vermaakten ons met een waterstraal. We zullen niet alle dieren opnoemen, maar niemand van ons had ooit zulke grote pelikanen gezien.  Geweldig mooi en leuk. De speeltuin hebben we overgeslagen.

"Het was echt een heel leuke dag."

"Ik heb een superdag gehad".

"Ik had dit voor geen geld willen missen".

"Het was een geweldige dag".

Als je dan deze opmerkingen hoort, ben je het begin al weer heel gauw vergeten.

Alles kwam toch nog op zijn pootjes terecht.

Gelukkig maar.