Nieuwsbrief nr. 1 2016

Van de voorzitter

Voor u ligt de 1e nieuwsbrief van 2016. Het jaar is al van start gegaan met twee geweldige activiteiten. De Carnavalsmiddag op 5 februari in Avifauna bij de Cascarvieten was een enorm succes. Maar ook de Theatermiddag op 6 maart in Nieuwveen heeft de gasten een fijne middag bezorgd.

Toch wil ik ook nog even stilstaan bij 2015.  Een geweldig jaar waarin de activiteitencommissie zichzelf heeft overtroffen met de uitstekende uitjes die zij hebben georganiseerd. Als bijzondere activiteit mag het bezoek aan het Wapen van Ameide worden genoemd waar wij op 9 december onze Kerstactiviteit hebben gehouden. Het hoogtepunt van 2015 was voor onze afdeling het 25-jarig jubileum dat wij in september hebben gevierd. We mochten ons verheugen op een geweldige opkomst van gasten, vrijwilligers en andere genodigden uit onze regio.

Voor 2016 staan er ook weer de nodige uitdagingen voor u als gast en ons als bestuur op het programma. De eerstvolgende activiteit is het bezoek aan de Orchideeënhoeve in Luttelgeest op 10 mei a.s. Dit wordt voor u weer een dag van plezier en ontspanning.

Wij zijn er klaar voor en wij hopen velen van u op een van de activiteiten te mogen begroeten.

Willem Versteeg (voorzitter)

Het was me het dagje wel…!

We vielen van de ene in de andere verbazing. Het begon allemaal  met een prachtige dag, blauwe hemel, winterzonnetje, een schitterende rit naar Ameide over de Lekdijk, volop in de zon. Het beloofde een geweldige dag te worden. De rit was niet al te lang, dus we kwamen redelijk fit aan bij het Wapen van Ameide. We hoefden ook niet ver te lopen, want de chauffeur heeft ons voor de deur afgezet. Binnenkomen was even schrikken, want we zagen drie grote opgezette uilen, dachten we. Maar het waren geen opgezette, nee het waren ECHTE UILEN! Iedereen wilde deze vogels aaien natuurlijk. Sommigen durfden het niet, want het was best een beetje eng. De uilen zijn nl. best groot.

Nadat we koffie met gebak op hadden begon de eigenaar van het restaurant te praten over zijn uilen.

Wat weet deze man veel over die beesten. Hij heeft een uur lang continu gesproken en gedemonstreerd met zoveel enthousiasme dat we allemaal in extase raakten.

Weet u dat, anders dan bij mensen, de mannetjes uil drie keer zo hard kan schreeuwen als het vrouwtje? En dat de oren van de uil op verschillende hoogten in zijn kop zitten. Dit om beter te kunnen jagen. De uil gaat op het geluid af en kan exact uitrekenen waar hij zijn prooi kan pakken. Dit vergt een rekencapaciteit waaraan de uil zijn titel als de wijze uil ontleent.

Na dit spektakel konden we even op adem komen en voor wie het wilde, even genieten op de dijk van een schitterend uitzicht over de Lek in een prachtig zonnetje.

Vervolgens kwam het voorgerecht met een hoop herrie. Want er kwamen 35 kerels binnen: “Het Zeemanskoor” en voordat die op hun plaats stonden duurde even. Maar toen ze begonnen met oude zeemansliedjes kwam de sfeer er goed in. Er werd gewalst, gedanst en zelfs polonaise gelopen.

Kortom het was gezellig en voor sommigen zelfs feest. Dit laatste natuurlijk ondersteund door een paar glaasjes met geestverruimend vocht.

Nadat de Kerstman iedereen een cadeautje had gegeven kwamen die 35 man nog eens terug. En die bleven maar doorgaan. Enfin, we gingen moe maar voldaan (een half uur te laat) weer de bus in voor een rondrit door de Alblasserwaard. Wist u dat een paar honderd jaar geleden de boeren hun koeien, bij een overstroming, op de zolder van de boerderij brachten? Wij weten nu hoe zij dat deden. En weet u dat de oudste kerk van Nederland ook in de Alblasserwaard staat? Deze is gebouwd in het jaar negenhonderd.

Kortom, het was de moeite meer dan waard. Slaperig zijn we tegen zes uur weer thuis aangekomen en kunnen we terugzien op een geslaagde dag. Zoals gezegd: HET WAS ME HET DAGJE WEL…!

Alberto Kabalt

Carnavalsmiddag in Avifauna

Vrijdag 5 februari jl. kwam er een “Koninklijke” bus voorrijden met als chauffeur Alberto, die ons prinsheerlijk naar Avifauna reed. Er gingen ook een aantal gasten met de regiotaxi. Vrijwilligers van het Rode Kruis hielpen de gasten mee naar binnen te brengen. Het was een drukte van jewelste, maar iedereen kon toch een plaatsje vinden en de rollators werden langs de kant geparkeerd.

Het feest kon beginnen. De dansmariekes kwamen binnen met de Raad van Elf. Marco den Hollander gooide er even de beuk in met alom bekende songs  en de polonaise ging van start. Het was één en al vreugde.  Er was ook nog een bingo tussendoor en entertainment met een synchroon-zwemmen-act.

Tot zijn verbazing werd onze voorzitter, Willem Versteeg, benoemd tot ridder in de Orde van de Goud-Gele Watertoren. Dit is de hoogste onderscheiding van de Carnavalsvereniging De Cascarvieten. Ook de oud–burgemeesters  Paats en Schoof  hebben deze onderscheiding ontvangen. Willem kreeg de onderscheiding met oorkonde voor al zijn functies, die hij heeft verricht bij allerlei organisaties, van sportclub tot onze eigen afdeling. "Willem, van harte gefeliciteerd en dat we je nog maar lang als onze voorzitter mogen hebben!"

Burgemeester Spies kwam ook ten tonele met een lovend woord voor de organisatie.

Marco den Hollander trad voor de tweede keer op, grote polonaise  door de zaal en over het podium. Iedereen klapte mee en genoot van de vreugde. Hoewel het geluid misschien voor de oudere gasten een beetje te hard was, mocht dit de pret niet drukken.

Tegen vijf uur verlieten de eerste gasten het toneel op weg naar hun regiotaxi of bus.

Iedereen vond zijn jas en eigen rollator weer terug, ondanks de drukte en afgevallen stickers.

Jammer dat de regiotaxi niet het terrein op mocht, maar dat is het beleid van de directie van Avifauna.

Al met al: een geslaagde middag, iedereen veilig weer thuis. Alle vrijwilligers bedankt voor jullie inzet. Zonder jullie hulp: geen activiteit.

Dikkie Moesker

Pension vol verwachting

6 maart 2016. De 20 van Alphen. Vanwege de bereikbaarheid werden we eerder uitgenodigd in Het Trefpunt te Nieuwveen voor een lunch. We werden bij de bar ontvangen met broodjes, slaatjes en fruit. Met een  goedgevulde buik gingen we naar het theater voor een klucht,  gespeeld door toneelgroep ‘’The oldtimers’’.  Hier stond de koffie klaar met een petit fours. Na een toespraak gingen de gordijnen langzaam open.

Cor en Betty moeten voor vrienden een pension waarnemen. Wat ze niet weten is dat het een spiritueel en vegetarisch pension is die op dat moment ook nog eens behoorlijk vol is met reserveringen van diverse gasten. Als er ook nog eens twee vriendinnen komen met autopech is dit een reden voor veel misverstanden. Vooral als de aanwezigen met hun eigen fantasie een invulling geven voor dingen die eigenlijk niet gezegd zijn. Cor, een echte Amsterdammer, heeft vanaf het begin af aan totaal geen zin om mee te helpen. Van huis uit is hij nogal lui. Maar door zijn vrouw Betty wordt hij gebombardeerd tot goeroe. Tenslotte moet iemand het spirituele vertegenwoordigen. In deze rol voelt hij zich al snel thuis. Vooral met één van de twee gestrande vriendinnen ziet hij het wel zitten om een massage te geven. Liever dan een behandeling bij Greta, de moeder van Joep. Joep heeft ook wel oog voor de jeugdige vriendinnen en stelt zichzelf al direct voor  om met één te gaan trouwen. Ook hoort er een operazangeres, haar begeleidster en een pianist bij de gasten.  In het geheel een bont gezelschap. Al gauw gaan de geruchten dat drie dames zwanger zijn van Joep. En Joep ontkent niets. Hij omgeeft zich met een raadselachtige wolk. En weet elke keer de aandacht te ontvluchten met een smoes.

In de pauze werd het vegetarische gecompenseerd met een plakje worst. Voor de echte vegetariërs was er ook kaas of een zoutje. Voor het spirituele werd gezorgd door middel van advocaat met slagroom of een wijntje. Zo bleef de sfeer goed hangen.

En hoe gaat het verder? De gordijnen gingen wellicht nog langzamer open. Een huisconcert van de zangeres. Wel een beetje veel voor de gevoelige oren van de goeroe. Ondertussen werd er veel gebeld met bestellingen voor een slager. Vervelend voor een verwacht telefoontje van Andrea Bocelli. Onze zangeres zat met smart te wachten, maar het belletje bleef uit. Meerdere aanwezigen vroegen uiteindelijk om duidelijkheid over al de zwangere vrouwen en aanstaande echtgenoten. Iedereen verzamelde zich in de keuken voor een goed gesprek. Dit stukje van het toneelstuk had  iets anders gekund. Nu was ineens het toneelstuk geëindigd. Wel kwam de slager nog even  in beeld, die benieuwd was of er nog bestellingen waren doorgebeld. Een korte rol voor een oud baasje. De gordijnen gingen dicht en Joep verscheen in de zaal met kinderwagen en baby. Dus toch?

Een geslaagde middag. Het toneelstuk werd goed gespeeld  en de personages werden geloofwaardig neergezet. Een uitstekende prestatie. Voor onderweg kregen we nog een paaseitje mee. Wel thuis, tot de volgende keer…

Henriëtte & Gerard van Dam

Verwachting theatermiddag ruimschoots uitgekomen

De Regio had ditmaal de activiteit gecoördineerd, namelijk een theatermiddag. De afdeling Ridderveld ging met een aantal andere afdelingen op 6 maart; een dag eerder was al een andere groep namens De Zonnebloem geweest.

Omdat op deze 6 maart de Twintig van Alphen plaatsvond, zouden sommige gasten alleen via een grote omweg Ipse de Bruggen kunnen bereiken. Daarom was vanuit de afdeling Ridderveld besloten om al vóór de start van deze loopwedstrijd te vertrekken en een heuse picknick voor de eigen gasten te houden in de ontvangsthal van diezelfde locatie. Fijn was dat deze door de KRO werd gefinancierd. Door Wendy en Margriet was voor een heel weeshuis aan eten verzorgd: heerlijke belegde broodjes, krentenbollen, huzarensalade, fruit, snoep en nog veel meer.

Men was dan ook pas net uitgegeten toen de zaal openging, alwaar een kopje koffie of thee werd geschonken. Dit ging tevens vergezeld van een klein gebakje. Dat bleek nog prima te passen, waarna de theatervoorstelling begon in de goed gevulde zaal. Deze klucht, getiteld 'Pension vol verwachting', werd gespeeld door de toneelvereniging 'The Oldtimers' uit Aarlanderveen. Een stuk dat voor alle leeftijden geschikt is en waarin al snel duidelijk werd dat de term 'verwachting' op meerdere manieren uitlegbaar bleek.

In het stuk waren vrienden van Cor en Betty plotseling verhinderd om op een huis te passen, wat al snel een pension bleek, waarop Cor en Betty besloten dit dan zélf maar te doen. Sommige gasten in dit pension maakten wel erg makkelijk contact met andere gasten. Het leverde situaties op die voor vele verwarde gezichten zorgden, maar steeds met een laagje humor. Gezien het wat abrupte slot leek het of de scenarioschrijver geen inspiratie had voor een grande finale. Toch kwam alles uiteindelijk weer mooi samen.

In de pauze gingen de advocaatjes met slagroom er als zoete koek in, maar ook andere drankjes waren uiteraard te verkrijgen. Na afloop konden de gasten nog een pakketje met overgebleven broodjes meenemen, voor bijvoorbeeld de dag erop. Zo is het voor iedereen een geslaagde middag geworden. En zijn de verwachtingen ruimschoots uitgekomen.

Delano Gonzalez

GA NAAR ONZE FACEBOOK-PAGINA, EN BEKIJK DE OPGEMAAKTE VERSIE VAN ONZE NIEUWSBRIEF EN ALLE FOTO'S EN FILMPJES VANAF 2010!