Nieuwsbrief nr. 1 2020
Van de voorzitter, Lieve gasten en vrijwilligers, Vorig jaar om deze tijd was de periode waarin het activiteitenprogramma door de Activiteiten commissie werd samengesteld en binnen het bestuur werd
2020 werd dan ook enthousiast begonnen met de 50+ middag van de Cascarvieten die, zoals gebruikelijk, weer uitstekend was georganiseerd. De bitterballen die door onze afdeling beschikbaar waren gesteld droegen dan ook bij aan de verhoging van de Carnavals-feestvreugde.
Maar toen………. toen was daar Covid-19, het Coronavirus.
Ik en de andere bestuursleden hopen dat allen van u hier goed doorheen gekomen bent. Er is geen bericht ontvangen dat iemand van onze club, zowel gasten als vrijwilligers, positief is getest of ergens opgenomen is geweest. Dit op zich is natuurlijk al winst, dat wil echter niet zeggen dat de quarantaine periode die toen aanbrak nou de meest gezellige tijd was. Na enkele maanden een strak beleid hierop te hebben gevoerd is de regering over gegaan tot versoepeling. Na de 2e versoepeling begon het bij de activiteitencommissie ook weer te kriebelen en zij organiseerde in de week van 13 t/m 17 juli een dagje Avifauna met picknick op een wijze die Coronaproof was.
Het hele mooie weer, op een dag na, maakte er een hele geslaagde week van. Hier past dan ook een woord van dank aan allen die hieraan hun medewerking hebben verleent en niet in de laatste plaats de medewerkers van Avifauna. Deze laatste hebben top gereageerd toen een van onze gasten een beetje ongelukkig ten val kwam. Chapeau voor de BHV-ers.
En van zo’n activiteit in de buitenlucht, waar de besmettingskans het kleinste is, moest er toch nog maar eentje worden georganiseerd. Dat is gebeurd op dinsdag 15 september a.s. waarbij ongeveer 40 mensen een rondje of rondjes hebben gelopen in Park Zegersloot. Daarbij nog een bezoek aan de Kinderboerderij en een afsluiting bij de Pannenkoeken Boerderij die we nog kennen van enige jaren geleden.
Ook ik heb op die dag mijn best gedaan om met een groep(je) door dit mooie gebied te wandelen of rollen.
Dan zal er zeker weer gekeken gaan worden naar het einde van het jaar of we daar nog wat kunnen organiseren en onder welke voorwaarden we dit dan moeten doen. Binnen…. of buiten dat laat ik natuurlijk over aan die fantastische Activiteitencommissie die wij hebben.
Aan alle mensen zou ik willen zeggen tot ziens en houd vol, het komt allemaal goed.
Willem Versteeg, Voorzitter
Afdeling Alphen aan den Rijn- Ridderveld van de Zonnebloem
Zonnebloem-gasten beleven wandeling, picknick en vogelshow in Avifauna
De Zonnebloem, afdeling Ridderveld, trad op 13 t/m 17 juli onlangs weer naar buiten met haar gasten. Nu de Coronamaatregelen wat waren afgezwakt, werden onze vaste gasten uitgenodigd voor een wandeling en picknick in Avifauna. Ook het bijwonen van de vogelshow stond op het programma.
Daar de meeste Zonnebloem-gasten meer dan 4 maanden hun huis niet waren uit geweest, bleek er grote belangstelling voor dit inderhaast georganiseerde uitje. Er waren ruim 35 gasten, verdeeld over vier middagen. Daarnaast waren er 20 vrijwilligers om met de gasten te wandelen en ze te begeleiden over de soms hobbelige paden. Het weer was op drie van de vier middagen geweldig, dat heeft zeker positief bijgedragen. De dinsdagmiddag was wat miezerig, maar dat heeft de pret niet kunnen drukken. Het bezoek aan de Lori’s, waar vogels uit de hand van onze gasten aten, zal niet gauw vergeten worden. Maar het absolute hoogtepunt, op alle vier de middagen, was de vogelshow met uitleg door een medewerker van Avifauna. Grote, kleine en kleurige vogels uit alle delen van de wereld kwamen in groepjes aanvliegen over de vijver. Ze pikten wat voedsel van het grasveld of uit de bomen vlak voor het publiek, en vonden zelf hun weg weer terug naar hun kooien, na de show.
De Zonnebloem organiseerde deze activiteit in gulle samenwerking met Avifauna, en met medewerking van Tom in de buurt die ervoor zorgde dat diverse gasten veilig en op tijd vervoerd werden.
Tenslotte is het de Rotary Alphen-Woubrugge die het financieel mogelijk maakte dat De Zonnebloem deze activiteit voor haar gasten kon organiseren. Een aantal Rotaryleden werkte bovendien op de woensdagmiddag met de vrijwilligers van de Zonnebloem mee, wat zeer gewaardeerd werd.
Mirjam
Beste gasten en vrijwilligers van de Zonnebloem.
Medio maart raakte Nederland (en de wereld) in een lockdown i.v.m. het coronavirus. Een ieder raakte van slag, want we konden immers niet meer doen en laten wat we gewend waren. Op afstand konden we slechts contact houden met familie en vrienden. Ook wij van de Zonnebloemorganisatie konden geen bezoeken meer afleggen noch activiteiten organiseren. De laatste geplande paaslunch moesten we helaas afzeggen. Om contact te onderhouden met gasten en bezoekvrijwilligers belden we regelmatig met elkaar om te vragen hoe het de ander verging.
Half september durfde de activiteitencommissie het weer aan om een uitje te organiseren in de buitenlucht en wel naar Avifauna. Een twintigtal gasten durfde het aan om mee te gaan en beleefde een gezellige “coronaproof" middag. Sommige gasten waren zo enthousiast er weer eens op uit te gaan, dat ze vroegen wanneer het volgende uitje zou zijn. Inmiddels is er half september een volgende “coronaproof “activiteit georganiseerd.
Dat er een behoefte is aan onze activiteiten blijkt ook uit het aantal aanmeldingen die we sinds half juli mochten ontvangen. Liefst 12 nieuwe gasten hebben zich aangemeld. We hopen hen dan ook spoedig te verwelkomen bij een activiteit. Onze activiteitencommissie is gedreven er van alles aan te doen om door te kunnen gaan, met inachtname van diverse maatregelen.
Laten we met z’n allen hopen dat we zo spoedig mogelijk weer door kunnen gaan met ons “normale" leven. Voor nu wens ik, namens het bestuur, ieder een goede gezondheid toe.
Met vriendelijke groet
Irma Ruhaak
Bezoekcoördinator
Als je ruim 25 jaar als vrijwilliger bij een Vereniging bent, is het een bijna overbodige vraag, of je je daar thuis voelt en gemotiveerd bent om je er voor in te zetten.
Ook al is er in de loop van de jaren best veel veranderd binnen de landelijke Vereniging en de afdeling Ridderveld, de doelstelling om de eenzaamheid van licht lichamelijk gehandicapten wat te verlichten, blijft het doel. En daar beleef ik nog steeds plezier aan, te meer daar dat aan twee kanten werkt. Je maakt er iemand blij mee en het geeft je als vrijwilliger veel voldoening.
Jarenlang heb ik een mevrouw bezocht, waarmee ik scrabblelde. Aangezien ik dat altijd met mijn moeder deed, voelde dat heel vertrouwd. Zij had veel overeenkomsten met mijn moeder en zij kwam ook uit Amsterdam, zodat buiten het gezellig een spelletje met elkaar doen er ook altijd genoeg stof was om over te praten. Het voelde vaak alsof ik bij mijn moeder was geweest.
Niet alleen het omgaan met de “gasten”, maar ook de samenwerking met mede-vrijwilligers is een belangrijk aspect van het Zonnebloemwerk. Iets met elkaar doen schept een band en er ontstaan mooie sociale contacten. Zes jaar ben ik bestuurslid met de portefeuille bezoekwerk geweest en ik heb nog steeds contact met 3 vrijwilligers, die in die periode ook in het bestuur zaten. Zo ontstaan er vriendschappen voor je verdere leven, die heel waardevol zijn.
Nooit eerder was er een periode waarin het actieve leven van de Zonnebloem zo lang stil lag als in de huidige coronacrisis. Een vreemde ervaring en heel tegenstrijdig; juist nu mensen de eenzaamheid zo sterk voelen en er zo’n behoefte is aan afleiding en contact, mag je niet bezoeken, of een leuk dagje uit organiseren.
Ik “bof” dan nog, omdat ik de bezorging van de verjaardagskaarten voor de gasten coördineer.
Dus ik moet iedere maand zorgen, dat de betreffende vrijwilliger een lijst en de kaarten krijgt om die bij de gasten in de bus te doen. Juist in deze saaie coronatijd is zo’n verjaardagskaart belangrijk en heel welkom! Dus ik ben blij, dat deze activiteit wel door kan gaan en ik iets kan doen in deze toch wel saaie tijd.
Langzaam komen gelukkig weer wat activiteiten buiten op gang en kunnen we onze gasten weer wat uitjes aanbieden en ze uit hun isolement halen.
Ik kijk uit naar die “normale” tijd en ook naar de eerste vergadering met de vrijwilligers en het bestuur. Want wat de coronatijd mij nog eens extra heeft doen beseffen, is hoe waardevol vrijwilligerswerk is. Niet alleen voor de doelgroep, maar het geeft ook zoveel meerwaarde en zin aan je eigen leven.
Ik hoop, dat we er over een poosje met z’n allen weer voor 100% voor onze gasten kunnen zijn.
Inez Reij
Na 39 jaar in de ploegendienst gewerkt te hebben, besloot ik in oktober vorig jaar te stoppen met werken.
Ik heb per januari 2020 mijn ontslag genomen en met mijn spaargeld de jaren tot mijn 67e overbruggen.
Die vooruitzichten zijn goed, natuurlijk heb ik de buikriem wat strakker moeten aanhalen, vakantiegeld, 13e maand en overwerk zijn immers weggevallen. Gelukkig kan ik me dit permitteren, in september word ik 64 en het is dus nog een flink stuk naar de 66 jaar en 10 maanden, mijn AOW-datum.
Inmiddels heb ik mijn draai gevonden en ben met allerlei klussen thuis begonnen waar ik tijdens mijn werkzame leven niet aan toe kwam, het verplicht thuisblijven vanwege de corona epidemie heeft er ook aan bijgedragen, veel klussen die al jaren lagen te wachten worden nu in hoog tempo uitgevoerd.
Mijn gezondheid komt nu ook in beter vaarwater, het onregelmatige leven heeft toch een grotere wissel op me getrokken, kwaaltjes en ongemakken ten gevolge van de ploegendienst zijn langzaam aan het verdwijnen.
Zo'n 10 jaar geleden had ik een burn-out door dit onregelmatige leven, ik was boos op alles maar vooral op mijn eigen falen daarin, met alle daarbij behorende negatieve gevoelens.Ik ben toen het psychologie circuit ingegaan en heb daar gesprekken gevoerd en adviezen gekregen die zeer verhelderend waren voor me.
Een van de adviezen die ik kreeg was om vrijwilligerswerk te gaan zoeken naast mijn werk. Ik kon daarin mijn zelfrespect en vooral voldoening gaan vinden in wat ik voor een ander kon betekenen.
Het werd een aanmelding als vrijwilliger bij de Zonnebloem afdeling Ridderveld.
Eerst voelde ik me er erg onwennig met al die mensen die iets van je verwachten.Op de gasten afstappen en een gesprekje beginnen vond ik erg moeilijk, maar alles went en ik ben geweldig geholpen in die tijd door iedereen.
De afgelopen 10 jaar heb ik als vrijwilliger regiovakantie 's mogen begeleiden, activiteiten mogen helpen organiseren, veel lieve mensen mogen ontmoeten en fijne gesprekken gehad.
Nu de corona epidemie langzaam weer gaat liggen kunnen we weer aan activiteiten gaan denken voor het resterende deel van 2020
Ik hoop in ieder geval nog vele jaren actief te mogen zijn als vrijwilliger.
Louis de Jeu
Oproep
Bij onze activiteiten is vaak een verpleegkundige/verzorgende aanwezig, die als vrijwilliger meegaat. Daarvoor is momenteel een vacature. Ken je iemand die dit af en toe zou willen doen? Op onze website of Facebook-pagina staat informatie over de vacature.
Avifauna!
Het regent!
Ga ik wel of ga ik niet?
Ik ga, want ik heb reuze zin in dit uitje met de Zonnebloem. Het regent vast niet de hele dag, en ik ben niet bang voor een enkel buitje!
Wat ben ik blij, dat ik deze beslissing genomen heb, want o, wat was het weer leuk.
Met regencape en mondkapje werd ik met de "tuktuk" van Tom in de buurt naar Avifauna gereden. Dat alleen al was een uitje. Dan weer over het fietspad, dan weer kris kras tussen auto's en fietsers door, liet de chauffeur veel van Alphen zien.
Bij Avifauna stonden de vrijwillig(st)ers klaar met rolstoelen en een lach op hun gezicht. Toen de club compleet was, was het inmiddels droog en wachtte er koffie in het park. Gelukkig op een overdekt terras, want opeens brak er een gigantische plensbui los. Wat smaakte het kopje koffie lekker, zeker met de heerlijke koek, liefdevol gebakken door een vrijwilligster.
Maar het doel was: vogels kijken. Zodra het droog was, zag je overal bezoekers genieten van vogels van diverse pluimage. Die diversiteit is prachtig in "ons" vogelpark.
Bij de Lori's kreeg ik de eer de vogels te mogen voeren. Met een cupje nectar in mijn hand, had ik in een mum van tijd, op beide armen en handen vogels zitten, 10 in totaal. Zij vochten om een snaveltje nectar te drinken. Het zijn slimme vogels, want als je door de "sluisdeur" binnenkwam, zonder nectar, werd je letterlijk met de nek aangekeken. Iemand pakte mijn cupje, om ook even een vogel op haar hand te krijgen, maar werd lelijk in haar vinger gepikt. Heeft de vogel gedacht: dit is van mij, blijf hiervan af...
Toen was het tijd voor de lunch. Inmiddels was het weer gaan regenen, maar wij zaten - in de speeltuin - lekker droog onder grote bomen met een dicht bladerdek.
Het was net een schoolreisje: Samen picknicken en genieten van alle lekkere dingen die in het lunchzakje zaten. Petje af voor de vrijwilligster die dit heeft klaar gemaakt!
De bui was weer voorbij, onze buiken gevuld, tijd voor de vogelshow.
Geweldig hoe je vogels kunt leren, bepaalde opdrachten uit te voeren. En hoe je ze weer terug in hun kooi kunt krijgen! De show was echt de moeite waard.
Tot slot werden nog even de aapjes bewonderd. Zij leven vrij, ongehinderd op een eilandje, midden in het park.
De toegestane tijd om in het park te verblijven was bijna verstreken, dus ging de hele club - in verband met de corona maatregelen - door een geïmproviseerde uitgang terug naar de taxi standplaats. Intussen stak de wind op en ging het flink regenen.
Dan duurt wachten op vervoer, op een onbeschutte plek, lang.
Maar je vergeet snel de kou, als je terugkijkt op dit fijne gezellige uitje met de Zonnebloem. Voor alle mensen, die hieraan hebben meegewerkt: Dank je wel!!!
Klaasje v.d. Meer
Wel 39 gasten en 14 vrijwillligers incl verpleegster en fotograaf genoten van een nazomerwandeling in het zegerslootgebied. Het was uitzonderlijk warm deze 15 september, maar dat was niet erg onder de schaduw van de bomen.
De wandeling begon bij pannekoekenrestaurant De Schaapskooi, waar groepjes van 4 personen werden gevormd. Sommige groepjes deden eerst de kinderboerderij aan, andere eerst het Vlinderpaviljoen en een groter aantal groepjes ging met hun vrijwilliger het park in, op zoek naar de Galloway runderen. Die vonden ze meestal, compleet met twee kalfjes.
Veel gasten waren weer blij met dit uitje in Coronatijd. Mevrouw Marrie van Eijk: "Ja, het is vaak wel een eenzame tijd. Mijn dochter en kleinkinderen werken in de zorg, zij mogen bij mij niet langskomen. Dus ja, zo'n kans als dit, lekker naar buiten en gezellig met anderen samen een pannekoek eten, die grijp ik met twee handen aan.
Het advocaatje met slagroom maakte deze warme middag compleet.
Mirjam
