Een bezoek aan Indonesisch dierenpark

's Ochtends was het weer nog een beetje aan de sombere kant maar het leek er best wel naar dat het zonnetje door zou komen. Maar toen wij in een konvooi, bestaande ujit drie personenwagens, bij Frederiksoord langsgingen begon het te regenen en de lucht trok steeds verder dicht. We kwamen iets over tweeën aan bij TamanIndonesia weer we heel vriendelijk werden ontvangen. Het wachten was nog op één vrijwilliger met  gast die de weg een eetje kwijt was geraakt.Iedereen had wel zin om iets te drinken, dus zijn we aan de koffie en thee gegaan.

Toen het gezelschap compleet was, werd het tijd om de tuin met zijn dieren te bekijken. Het druppelde wel een beetje, maar het was goed te doen. Overal waren schuilhoekjes waar je droog kon staan. Al gauw raakten we elkaar kwijt want er waren een heleboel slingerpaadjes met zijpaadjes. Je kwam elkaar ook steeds weer tegen. Veel dieren waren een beetje slaperig, daardoor kon je ze goed bekijken. De otters waren lekker met elkaar aan het ravotten. Sommigen van ons hebben de roep gehoord van de Kookaburra, de grootste van de ijsvogelfamilie. Hij is niet zo kleurrijk als onze ijsvogel maar dat nadeel compenseert hij met zijn aanstekelijke, bijna menselijke lach. Zijn bijnaam is dan ook lachvogel. De beermarters hadden last van de eikenprocessierups. Die werden ergens binnen gehouden. De papegaaien lieten zich luidruchtig horen. En zo nog veel meer. Tot slot hebben we ons binnen laten verwennen met een lekker Indonisisch hapje.

Om vijf uur zijn we in de regen die op dat moment serieus was geworden naar huis teruggekeerd. Ondankt het wat tegenvallende weer was het een geslaagd uitje.