een langgekoesterde wens gaat in vervulling

Allebei 90 jaar, met liefde voor zeehondjes, daar moesten we iets mee doen!

Vanmorgen vertrokken we met zijn viertjes in de auto richting Breskens. We waren op tijd, dus eerst een kopje koffie op het terras.

Vervolgens tussen de bouwauto's en dranghekken zoeken naar een weg om met de auto zo dicht mogelijk bij de steiger te komen, en jawel dat lukte.

Terwijl Benny de kaartjes ging ophalen, probeerde Elsa met een run de loopplank naar beneden te nemen, maar gelukkig konden we haar nog op tijd bij de arm nemen. Dees was gelukkig wat gematigder en bereid om even op zijn beurt te wachten. De looplank was steil, maar we werden van alle kanten geholpen. Dat was heel fijn.

Wat een prachtige tocht en wat hebben we de zeehondjes goed kunnen zien. Het zonnetje scheen en ze lagen heerlijk te zonnebaden.

Na de bootreis was het tijd voor een vishapje. Bij Dukdalf hebben we een heerlijk broodje haring, gerookte paling of garnalensalade gegeten met een pilsje of glas fris.

Elsa vond het nog te vroeg om naar huis te gaan, dus Benny stelde voor om naar de bunkers van Groede Podium te gaan om nog iets te drinken. Jammer dat de auto niet dichter bij het terras kon komen, want dat was eigenlijk iets te ver lopen.

De tweede wens om nog een ijsje te gaan eten bij het Melkhuisje op Terhole hebben we vandaag maar laten schieten. Dat is voor een volgende keer. De dag was vermoeiend maar plezierig.


Foto's worden z.s.m. geplaatst.