24 juni 2022 van 03:00 - 03:00 uur

Een dagje met de Zonnebloem Hofkwartier naar Avifauna in Alphen a/d Rijn. En het begon met verkeersproblemen. Die we zelf hadden veroorzaakt. Nog voor we goed en wel op weg waren. Het mocht de pret niet drukken. Bij het dagje uit staat een vinkje. Om aan te geven dat het een best bijzondere dag was geweest.

Dat met die verkeersproblemen kwam zo: Zonnebloem Hofkwartier had een speciale bus besteld die ook rolstoelers veilig kon vervoeren. De chauffeur zou op een busparkeerplek in de Elandstraat de Avifaunagangers aan boord nemen. Maar op die plek, en precies in het midden ervan, stond een nogal roestig kampeerbusje fout geparkeerd. Het duurde even voordat duidelijk werd waar de chauffeur zonder problemen de rolstoellift van zijn bus kon uitklappen. In dat even liet een aangeschoven distributeur met steeds ongeduldiger claxongeluid weten dat hij er met zijn vrachtwagen langs wilde. Die kwamen we later, toen we echt op weg waren, nog een paar keer tegen. Met die grote foto van een appeltaart op de zijkant moeilijk te missen.

Met appeltaart of iets anders begon ook het bezoek aan Avifauna. Een traktatie om even bij stil te staan, want die werd betaald uit een legaat dat iemand de Zonnebloem Hofkwartier had toebedeeld. Daarna was het vogelkijken geblazen. En aapjes en andere dieren, want die zijn er ook te zien in Alphen a/d Rijn. Net als hele gewone eenden. Zoveel zelfs dat we soms wilden vragen: maar weten ze hier dat jullie er ook zijn? Reigers waren er ook wanneer de vogels van de verklarende bordjes werden gevoerd. Geduldige vogels zijn dat; wachten rustig tot een visje hun kant op komt.

Meeuwen doen dat anders. Die blijken ook graag bij Avifauna langs te komen. Bijvoorbeeld wanneer er vliegdemonstraties worden gehouden met vogels die er wel thuishoren. Als echte jachtvliegers kaapten ze telkens weer visjes weg voor de snavels van de Avifaunavogels. De bezoekers vonden het maar wat mooi. Tegelijk waren ze ook beducht op een erg onaangename eigenschap die meeuwen erop nahouden. Iemand van het Hofkwartiergezelschap kon daar later die dag over meepraten. Met water uit ene flesje en papieren zakdoeken werd nog geprobeerd het ergste ongemak op te ruimen. Maar het werkt niet echt, klonk het.

Die vliegdemonstraties waren een evenement op zich. Want hoe kan het dat vogels naar de plek vliegen waar ze op enig moment nodig zijn en weer weggaan zodra ze niet meer in het verhaal van de demonstrateur voorkomen? En dit: er wordt gewoon buiten gedemonstreerd. Een beetje vogel moet toch op een gegeven moment denken: tis mooi geweest, succes ermee! Of neem die loslopende aapjes. Op een eilandje waar aapjes niet zo makkelijk afkomen weliswaar. Maar toch; het moet voor zo’n aapje toch te doen zijn om een bezoeker op de schouder te springen en aan te geven dat het, vooruit, lopen maar, nu wel eens ergens anders wil zijn.

Vragen, vragen en nog meer vragen. Daarom is het zo’n goed idee dat ze bij de Zonnebloem Hofkwartier overwegen om nòg eens een keer naar Avifauna te gaan.