Geveltuintjes: de gemeente ziet ze graag. Maar als het groen uit de hand loopt, kan er snel een ongeluk mee gebeuren, leert de praktijk.

Geveltuintjes: de gemeente ziet ze graag, net als clubs die het beste voorhebben met natuur en milieu. Rollatorbestuurders en krukkenlopers bijvoorbeeld hebben er ook oog voor. Vooral wanneer het groen door te weinig onderhoud de openbare weg verspert. Want een ongeluk is dan snel gebeurd, leert de praktijk. En het mooie groen oogt daarna verfomfaaid.

Natuurlijk zijn ze mooi: geveltuintjes; bloemen en planten op de plek waar eerst een betonnen stoeptegel lag. Laat daar geen twijfel over bestaan! En ze zijn niet alleen maar mooi. Volgens mensen die weten waarover ze het hebben helpen ze ook de stedelijke natuur vooruit. Bijvoorbeeld met regenwater dat daar na elke bui in de grond zakt en zo de bloemen en planten overeind houdt. Dat moet dan weer goed zijn voor bijvoorbeeld insecten die, volgens diezelfde mensen met kennis van zaken, een ongekend belangrijke rol spelen in de natuur.

Natuur die het goed naar z’n zin heeft gedijt. In sommige geveltuintjes is dat overduidelijk te zien. Daar zijn de bloemen en planten uitgegroeid tot hele struiken die tegen de gevel opklimmen. En soms ver, heel ver, over de stoep hangen en een enkele keer zelfs over de hele stoep tot aan de straat aan toe.

Da’s niet zo fijn voor mensen die bijvoorbeeld een rollator besturen of zich met krukken een weg over de stoep banen. Die raken makkelijk verstrikt in het groen dat er daardoor onordelijk gaat uitzien, glijden soms uit over natte bladeren en kunnen zo de eigenaar van al die natuurlijke uitbundigheid een heel onaangename dag bezorgen. Want niet zelden moet die de portemonnee aanspreken om de gevolgen van een valpartij te vergoeden. Iets met wet en regel is dat.

Daarom deze welgemeende tip, geveltuiniers: zet regelmatig de schaar in uw groen. In klein formaat valt er ook nog goed van te genieten. Uw voortrollende en voortkrukkende medemens is u er dankbaar voor.

Beeld: Adam Anderson/Unsplash