Wij van Zonnebloem Hofkwartier vierden daar de maandagmiddag voor Valentijnsdag in de kleine zaal van Buurt- en Kerkhuis Bethel aan de Thomas Schwenckestraat.

De stemming zat er meteen al in met koffie, cake en wat al niet in de kleine zaal van Buurt- en Kerkhuis Bethel aan de Thomas Schwenckestraat. Wij van Zonnebloem Hofkwartier vierden daar de maandagmiddag voor Valentijnsdag. En als het aan ons ligt, wordt dat een traditie die we nog heel lang voortzetten.

Mooie plek, die kleine zaal. Dertien Zonnebloemers aan gasten en vrijwilligers pasten er met gemak in, zonder dat iedereen veel te dicht op elkaar gepakt de middag moest doorbrengen. En het is er snel lekker warm; een beetje tè warm vonden sommigen wat later op de middag. Of de deur naar de grote zaal misschien een stukje open mocht, vroegen ze. Dat mocht, totdat anderen het wel weer genoeg vonden vanwege de tocht die ze over de vloer voelden trekken. Dan blijkt zo’n deur een formidabel instrument om de temperatuur naar ieders zin te regelen.

Bingo stond er op het programma en op een tafel in een hoek van de zaal stonden de prijzen voor de winnaars al mooi ingepakt uitgestald. Denksportbladen vol puzzels, een echte plant in een tinnen vaasje en nog een in een vaasje van aardewerk, sportshampoo voor onder de douche en een gezelschapsspel van Muzee Scheveningen. Om maar wat te noemen. Een gehaakte lila omslagdoek lag er ook. Daar werd nog even met heel veel belangstelling naar gekeken en iemand vroeg zich af of het geen aardig idee was om als Hofkwartier haakmiddagen te organiseren.

Iedereen deed zich intussen te goed aan de koffie en aan de cake. En aan snoepgoed met heel veel suiker erin. Daar moet je een beetje mee oppassen, klonk het. Want voor je het weet stuiter je door de zaal.

Zo werd het tijd voor de ernst van de middag: bingo! Sommige Zonnebloemers moesten even nadenken hoe dat spel ook alweer ging. Zeker tien jaar niet meer gespeeld! Gaat het erom een rij met horizontale vakjes vol te krijgen, een rij met verticale vakje, schuin misschien? Of kan het allemaal? En dat vakje in het midden van de bingokaart, hoe zit het daar mee? Wie heeft de spelregels bij de hand?

Het werd allemaal deskundig uitgelegd zodat niets meer een middag vol spelplezier in de weg stond. Je moest er wel goed bij opletten, stelden de Zonnebloemers vast. Want voor je het weet, mis je een nummer en gaat er een prijs aan je neus voorbij. Of roep je ‘bingo’ als je helemaal geen bingo hebt. En dus geen prijs; daar werd streng op gelet.

Nog een extra rondje werd er op ieders verzoek gespeeld tot het echt tijd was om op te ruimen en naar huis te gaan. Is het geen aardig idee om wat vaker te bingoën als Zonnebloemers, opperde iemand. Wat vinden jullie; eens een keer kijken hoe we dat kunnen organiseren?