Hofkwartier maakt van zomermiddag een onvergetelijke ervaring

Zomer met de Zonnebloem: je moet een wel heel zwaar wegende reden hebben wil je dat niet meemaken. Daarom waren er best veel Zonnebloemers op het vrijwilligersuitje van de afdeling Hofkwartier.

Zomer met de Zonnebloem: je moet een wel heel zwaar wegende reden hebben wil je dat niet meemaken. Daarom waren er best veel Zonnebloemers die gehoor hadden gegeven aan de uitnodiging van de afdeling Hofkwartier voor het vrijwilligersuitje van 27 augustus.

Bij Grand Café de Pakschuit aan de Dunne Bierkade was dat. Wat later in de middag, dus de zon was alweer een beetje op de terugweg. Al scheen die nog best flink zodra er geen wolken meer voor hingen. Gelukkig had de Pakschuit parasols. Ook handig voor als het zou gaan regenen. Volgens sommige Zonnebloemers hadden de makers van het weerbericht daar al voor gewaarschuwd.

De praktijk leerde dat de weerberichtmakers een dag abuis waren: niets verstoorde de Zonnebloemmiddag. Maar dat mocht geen reden zijn om alleen loom in beweging te komen voor een verversing. Activiteitenbedenkers Michelle Burema en Martine van der Does hadden een quiz samengesteld. Met vragen over natuurlijk De Zonnebloem, over bloemen en planten in onder meer parkverband, Haagse schilders en reeds verdwenen Haagse evenementen.

Soms nog best lastig, want waar kwam de zonnebloem waarnaar de nationale vereniging is vernoemd, ook alweer vandaan? En waarom kozen de initiatiefnemers indertijd voor de zonnebloem? O ja, wie heeft paraat hoeveel afdelingen er inmiddels zijn in heel het land? De quizteams van elk twee Zonnebloemers hadden het er maar druk mee.

Ondertussen kwam de stemming er lekker in, zoals dat heet. Vooral toen de mensen van de Pakschuit ineens een luxe borrelplank teveel bleken te hebben. Dat gebeurt wel eens en dit was weer zo’n typisch geval. Dus die schonken ze maar aan de vrolijke Zonnebloemers. Die zich ook tegoed deden aan de hapjes die het Hofkwartier had besteld. Voor veel huisgenoten moet het een onaangename verrassing zijn geweest, want wie heeft er na zo’n overvloed nog trek? Die moesten voor deze keer dus even voor zichzelf zorgen.

Al met al: een onvergetelijke ervaring en het moet wel heel raar lopen, wil over die gedenkwaardige middag van 27 augustus niet nog lang worden nagepraat. Voor wie er niet bij was: volgend jaar is er vast weer een vrijwilligersuitje!