Eindelijk is het zo ver: de hartenwens van Ria gaat in vervulling!

Op een droge maar winderige vrijdagmorgen rijden we naar Eemdijk 135. Op het veeteeltbedrijf van Lianne van Houwelingen-Schaap en haar ouders worden we hartelijk welkom geheten. Lianne heeft naast de maatschap ook haar eigen bedrijfje Knuffelkoe-enzo. Na een kopje koffie met cake legt Lianne ons een en ander uit. We trekken eerst een fleece-vest van het huis aan en dan neemt Lianne ons vervolgens mee naar een grote stal. Onderweg daar naartoe lopen Choco, een stevige en aanhankelijke bruine hond,  een paar zwart/witte kippen (Cochins) plus een poes met een muis in haar bek met ons mee. In de stal geeft Lianne ons ieder een overall en stevige regenlaarzen. Dat is ook wel nodig want een  poepende koe spettert flink☺ en je loopt ook weleens ergens tegenaan! Eerst hebben we de jonge kalfjes bewonderd en geaaid. Een paar van vijf weken oud en ook nog een mooie roodbonte van nog maar één week. En allemaal zo nieuwsgierig naar Ria…. Dan komt het ‘echte werk’! Wie denkt dat koeien alleen Annie, Grietje of Bertha  heten, die heeft het mis. Sanne, Marylène en Merel liggen al heerlijk te (her)kauwen .  Merel is een rustige koe en bijna net zo nieuwsgierig naar Ria als Ria naar haar. Ria buigt voorzichtig opzij en aait haar. Lianne doet voor hoe je tegen de warme koe aan kunt gaan liggen en ja hoor, heel voorzichtig en met wat hulp gaat Ria ook heerlijk liggen. Geen spoor van angst, wel nee, gelijk lekker knuffelen, aaien en kriebelen. De koe vindt alles goed, misschien wel lekker. Een koe heeft een temperatuur van 39 graden en is dan ook heerlijk warm om tegen aan te liggen. Het kan Ria niet lang genoeg duren maar dan wordt het toch tijd om ons weer om te kleden en Eemdijk te verlaten. We rijden richting pontje en steken over om vervolgens door de polder weer naar Eemnes te gaan, ons buitengewoon mooie dorp dat al 750 jaar bestaat. Vóór vertrek moet er nog even een kip geaaid worden ☺. Na een lekkere lunch bij restaurant Eemland gaat Ria moe maar voldaan weer naar huis. Dat wordt vannacht vast dromen over Merel, de koe! Waarom wilde Ria nu eigenlijk graag koeknuffelen? In de veertiger jaren, tijdens de oorlog, ‘logeerde’ een koe bij de familie Buiting in de Achterhoek. Een kennis van haar vader had het beest gebracht omdat de koe anders gevorderd zou worden. En Ria werd als kind goede maatjes met deze koe en kon toen ook al met haar knuffelen. Graag bedanken wij de Riki Stichting voor het mogelijk maken van deze Hartenwens. De gasten van de Zonnebloem, afdeling Eemnes, waarderen het bijzonder dat door de financiële steun van de Riki Stichting mooie Hartenwensen in vervulling kunnen gaan.

Mirjam Oudhuizen