Dit artikel is op deze website geplaatst met toestemming van de schrijver!

“BEELDBELLEN KAN EEN UITKOMST ZIJN VOOR DE TOEKOMST”

DOOR MEREL VISSCHER

Voor Ine Bemelmans was het vrij logisch om zich aan te melden als vrijwilliger bij De Zonnebloem. Jarenlang had ze haar eigen praktijk als fysiotherapeut in Maastricht, waardoor ze al in contact kwam met mensen met een fysieke beperking. „Ik heb me altijd voorgenomen dat ik iets wilde blijven betekenen voor deze mensen. Uit het plezier dat ik anderen bezorg haal ik zelf ook veel plezier. We bezoeken de mensen thuis, dat is eigenlijk onze hoofdtaak. Daarnaast organiseren we uitjes, ongeveer eens per maand gaan we ergens heen. Naar het tuincentrum met de kerstdagen bijvoorbeeld. Of samen pannenkoeken eten. Dingen die mensen niet of heel moeilijk in hun eentje kunnen doen. Door corona kon dat natuurlijk allemaal van de ene op de andere dag niet meer. Dus zijn we allemaal gaan bellen met onze eigen gasten. Als je het idee had dat ze erg eenzaam waren, belde je wat vaker. Of je bezorgde een bloemetje bij de deur. De laatste tijd ga ik wel weer vaker op visite, maar niet iedereen durft dat nog aan. Het beeldbellen is een nieuw medium dat bij onze mensen nog niet echt in beeld is. Ik merk niet dat er behoefte aan is. Maar dat kan ook koudwatervrees zijn, de gemiddelde leeftijd van de gasten in mijn afdeling is 85 jaar. Bij de vrijwilligers ligt deze op 71 jaar. Ik denk echter wel dat beeld - bellen een uitkomst kan zijn voor de toekomst, want ik verwacht dat zo’n situatie als we nu hebben meegemaakt nog wel vaker zal voorkomen.

Daarom alleen al zou het leuk zijn als er ook jongere mensen bij komen als vrijwilliger. De mensen zijn wel gesteld op hun vaste uitjes, maar vinden het ook leuk als er wat leven in de brouwerij komt.”

Naam: Ine Bemelmans      Leeftijd: 61 jaar

Bovenstaande tekst is geschreven door Merel Visscher.

Reageren?   merel.visscher@delimburger.nl