De Hartenwens van Dolf: ‘Ik heb in mijn jonge jaren een paar jaar gevaren. Ik zou graag na al die jaren nog weer eens een kijkje willen nemen in de haven van Rotterdam’.

We konden ook met deze Hartenwens aan de slag, dankzij de Riki Stichting. We vonden op de site van Spido – geen onbekende naam in rondvaarten – een uitgebreide rondvaart door het havengebied op zaterdagen. 

Datum geprikt, Dolf gebeld en hem uitgenodigd. Dat viel in goede aarde. Vrouw Joke wilde ook graag mee op eigen kosten en dat kon. In de auto was nog een stoeltje vrij. Voor extra ondersteuning ging ook vrijwilliger Mirjam Kusse mee op reis. 

Kaartjes gereserveerd en zo vertrokken we op 26/8 met z’n vieren naar Rotterdam. Onderweg even gestopt in Goedereede voor koffie met iets lekkers. De tijdwinst door de vlotte heenreis hebben we benut om in Rotterdam aan sightseeing te doen. Altijd de moeite waard.

Daarna een ruime boottocht door het havengebied. En we hebben zeker niet alles gezien. Wereldhaven word je niet zomaar, dus er is van alles aan de gang. Dat containers ‘het’ transportmiddel zijn wordt al snel duidelijk. Er kan een hoop in en ze stapelen zo lekker makkelijk. Watertaxi’s met behoorlijke snelheid, varende autobussen, dokken, loodsen, tanks voor opslag, binnenvaartschepen, oud ijzer in grote hoeveelheden. Wat een activiteiten en dan was het nog maar zaterdag. 

Omdat ze bij Spido weten dat je van varen hongerig wordt was daarop gerekend. Al varend hebben we ook de inwendige mens recht gedaan.

Na 2 ½ uur varend rondkijken zat de tocht erop. Rustig terug naar het vertrouwde Walcheren. Dolf moest eerlijk toegeven dat er zoveel was veranderd dat hij er niet veel meer van herkende. Maar ja, het was dan ook ruim 60 jaar geleden en ze hebben in Rotterdam ondertussen echt niet stil gezeten. Maar los daarvan, de sfeer in het havengebied was, ondanks alle modernisering, kantoor- en woningbouw, weinig veranderd. Het was en is één en al bedrijvigheid.

Het was een mooie en gezellige dag. Zoiets smaakt naar meer. Dus Dolf gaat kijken of hij nog een Hartenwens kan bedenken………………….

Ron Benne