Een bijzondere ontmoeting
Zoals gewoonlijk stond het busje om half negen voor de deur en gingen wij gezamenlijk op weg naar een bijzondere ontmoeting.
Verslag 1
Het werd een prachtige rit via kleine dorpjes, dwars door het stadje en langs de haven van Breskens, over de duinrand van Cadzand en verder door het mooie Zeeuws-Vlaanderen richting Sluis. Daar werd geluncht en hadden wij een ontmoeting met wel een heel bijzondere soort vogel: de struisvogel.
Bij de lunch kregen wij een kop struisvogelsoup en daarna een stukje cake, gemaakt met de eieren van deze vogel.
Bij binnenkomst kwamen wij al langs kramen waar allerlei spullen werden verkocht: producten van de huid, veren, maar ook zeep, crème, potjes was – alles afkomstig van de struisvogel.
Na de lunch konden we met een gids mee voor een rondleiding. De gids vertelde ons dat hun beet flink kon aankomen. We moesten dus oppassen voor de tas, kleren of handen.
We zagen eerst de halfwasvogels. Met hun ranke, lange pootjes renden ze van buiten naar binnen naar een bak met voer. Echt grappig om te zien! Daarna kwamen de kleintjes in zicht: kleine bolletjes wol die buiten hun hok wat rondscharrelden. De kleinste was niet veel groter dan de eieren die de vogels leggen.
Er werd veel over de struisvogels verteld. Wanneer ze geslacht werden, kon ook de huid goed worden gebruikt, onder andere voor tassen en portemonnees.
Daarna gingen we naar buiten. Op diverse plekken zagen we groepen struisvogels op een behoorlijk stuk grond met een hek eromheen. Vervolgens kwamen we bij de grote schuur, waar veel volwassen vogels stonden achter stevige hekken. Het zijn immers flinke beesten, en met hun lange nekken konden ze gemakkelijk boven het hek uitkomen. Ook tussen de spijlen van de hokken staken ze hun koppen naar buiten.
Ik stond even te praten en lette niet op, toen ineens een flinke struisvogelman aan de tas van mijn rollator stond te trekken!
Het was echt een heel aparte ervaring. Samen met het mooie weer hebben we weer een leuke dag gehad en ook nog wat geleerd over een bijzondere vogel.
Veel dank aan de chauffeurs en de andere vrijwilligers voor de begeleiding.
Elly Puister / Kleypoel
Verslag 2
Op 20 augustus was het zover: we vertrokken voor een dagje naar West-Zeeuws-Vlaanderen. Twee busjes waren gevuld met deelnemers en vrijwilligers.
Het weer was fris maar uitstekend: wisselend bewolkt, maar droog. Vanuit de tunnel onder de Westerschelde reden we richting Breskens. Bij Schoondijke namen we de weg via Slijkplaat en Nummer Eén naar Breskens. Op dat moment waan je je bijna in het buitenland: duidelijk zichtbaar zijn de Vlaamse invloeden in de bouwstijl van oude boerderijen en huizen. Ook de inrichting van het landschap verschilt merkbaar van die boven de Schelde.
Onderweg konden we volop “genieten” van de voorbereidingen voor de Renewi-wielerkoers, die die middag zou worden gereden. Gelukkig konden we onze geplande route grotendeels volgens plan volgen.
Aan de haven van Breskens genoten we van het prachtige uitzicht. In de volle zon was goed te zien hoe mooi de boulevard van Vlissingen is – een bijzonder gezicht vanaf de zuidzijde van de Schelde.
Via natuurgebied Waterdunen reden we richting Groede, daarna verder naar Sluis en vervolgens naar de struisvogelboerderij Monnikenwerve.
Hier stond een eenvoudig lunchbuffet voor ons klaar. Met de soep konden we proeven hoe struisvogelgroentesoep smaakt. Na de lunch maakten we kennis met de winkel waar allerlei struisvogelproducten werden verkocht: veren, eieren, leren artikelen, maar ook biefstuk en paté. Verrassend om te zien dat van de struisvogel vrijwel alles kan worden gebruikt.
Tijdens de rondleiding werd dat nog duidelijker. Op de boerderij lopen ongeveer 250 struisvogels rond in verschillende leeftijdsgroepen. Vertederend waren vooral de kuikens.
Onze rondleider vertelde dat de struisvogel bij gevaar een vluchtdier is. Ze kunnen een snelheid van wel 70 km/uur bereiken en daarbij haakse bochten maken. In de vrije natuur zijn ze daardoor een lastig te vangen prooi. Het fabeltje dat een struisvogel zijn kop in het zand steekt bij gevaar werd ontkracht. Struisvogels hebben namelijk een uitstekend en scherp zicht en zijn erg nieuwsgierig: ze kijken naar alles wat schittert en blinkt.
We werden dan ook gewaarschuwd om sieraden en glimmende spullen goed te beschermen. Op deze boerderij waren de dieren gelukkig erg tam en gewend aan mensen, zodat we er volop van konden genieten.
Na de rondleiding vervolgden we onze route via Aardenburg, Sint Kruis, Waterlandkerkje en Turkye richting IJzendijke. Hier maakten we een draai door de vestingplaats en kwamen precies op tijd aan om de tunnel weer in te rijden en de terugweg naar huis te beginnen.
De reacties van de deelnemers waren zeer positief. We hebben genoten van het mooie weer, de bijzondere landschappen en natuurlijk de struisvogels.
