Spoorwegen verbinden steden en dorpen, het spoorwegmuseum verbond de afdelingen Zonnebloem Nieuwegein Noord en Zuid.
Dat was precies wat er gebeurde., want op vrijdagmiddag 31 oktober jl. brachten de afdelingen Zonnebloem Nieuwegein Noord en Zuid gezamenlijk een bezoek aan het Spoorwegmuseum in Utrecht. En wat was dat een succes.
Hoe kwam dat nou tot stand?
De firma Highberg Advies & Organisatie had aan het hoofdkantoor van de Zonnebloem te Breda gevraagd of er misschien afdelingen waren die het leuk zouden vinden om een bezoek aan het Spoorwegmuseum in Utrecht te brengen. Zij zouden de organisatie (vrijwilligers om te assisteren met het rijden van de rolstoelen, het begeleiden van de gasten in het museum, etc.) én de kosten (entreeprijs, koffie/thee en iets lekkers, vervoer, huur rolstoelen, drankje en hapje na afloop) voor dit uitje voor hun rekening nemen.
Breda zette deze vraag uit, onder andere ook bij Afdeling Nieuwegein Noord. Na een kort overleg door de Activiteitencommissie en het bestuur werd besloten om in te schrijven waarbij de mogelijkheid werd geopperd om ook Afdeling Nieuwegein Zuid hierbij uit te nodigen.
Ger stuurde een email naar Breda, waarin hij kenbaar maakte dat Nieuwegein Noord graag van het aanbod van Highberg gebruik wilde maken en opperde om eventueel voor dit uitje samen op te trekken met Afdeling Nieuwegein Zuid.
Breda, die het samengaan van afdelingen uit één gemeente tot speerpunt van hun beleid heeft gemaakt, zag een mooie kans en liet beide afdelingen weten dat zij waren geselecteerd voor dit uitje.
Daarna ging alles als vanzelfsprekend. Ger (Noord) en Wies (Zuid) traden een aantal keren in overleg, afspraken werden gemaakt, gasten werden uitgenodigd, vervoer en rolstoelen werden geregeld, kortom een geoliede machine trad in werking ……….
Met als resultaat:
Een fantastisch uitje voor Zonnebloem-gasten van de Afdelingen Nieuwegein Noord en Zuid naar het Spoorwegmuseum.
Dertien gasten van Zuid, geholpen door zeven vrijwilligers, stapten bij het Veerhuis in een speciaal voor dit uitje gecharterde touringcar van “De Busspecialist” uit Ede. Waarna bij de volgende stop, het parkeerterrein bij het NBC nog eens zestien gasten van Noord, geholpen door 6 vrijwilligers, aan boord gingen.
Nadat iedereen in de bus een plekje had gevonden, heette René, de chauffeur ons van harte welkom. Na een paar korte mededelingen van huishoudelijke aard (“noem mij aub René en niet chauffeur want daar zijn er duizenden van, veiligheidsgordels moeten vast en als u verder nog vragen heeft; ik zit links voorin”) werd de reis naar het Spoorwegmuseum aangevangen. Wij werden uitgezwaaid, als bij een schoolreisje door onze “ouders” Ger en Manon.
In de bus was gezelligheid gelijk troef. Er werd heerlijk gekletst en gelachen en alleen het “Wij zijn er bijna, wij zijn er bijna, maar nog niet helemaal” ontbrak. Maar verder voor iedereen weer het “schoolreisje-gevoel”.
Na aankomst bij het museum wachtte René nog een flinke klus. Achteruitrijdend een smal straatje in om zo dicht mogelijk bij de ingang te komen. Geholpen door Hans, die bij gelegenheid dienstdeed als verkeersregelaar, werd een huzarenstukje geleverd en konden wij dicht bij de ingang de bus verlaten.
In de entree van het museum viel ons vervolgens een warm welkom ten deel door 18 uiterst vriendelijke, enthousiaste en gastvrije medewerkers van Highberg,
Afdeling O & S. Allemaal jonge vrouwen en mannen, die stonden te trappelen om ons een onvergetelijke middag te bezorgen. HULDE!!!!
Na een korte “rolstoel-instructie” liepen zij in een lange rij naar de bus om met onze gasten kennis te maken en hen een zitplaats aan te bieden. Daarna werd koers gezet naar het museum, werd ingecheckt en de route vervolgd naar het restaurant. Hier waren tafels en stoelen gereserveerd en stond de koffie/thee en een heerlijk gebakje al klaar. Super geregeld. De medewerkers van Highberg genoten zichtbaar van de gezelligheid en droegen daar zeker hun steentje aan bij met geïnteresseerde en betrokken gesprekken met onze gasten. ZOOOO leuk om te zien.
Hans heette iedereen welkom, bedankte Highberg voor de uitnodiging en organisatie, bedankte de activiteitencommissies van de Afdelingen Noord en Zuid voor de prima samenwerking, deelde het verdere programma van de dag mee en wenste iedereen een mooie middag.
Daarna vertrok een lange stoet rolstoelen het museum in. Veel mooie momenten van het bezoek werden op de gevoelige plaat vastgelegd door fotograaf Marieke. Zij was speciaal voor deze gelegenheid door Zonnebloem Breda ingehuurd om ook vanuit de landelijke koepel verslag te kunnen doen. Wij zien vol spanning uit naar de vele foto’s.
Overal in het museum kwam je onze gasten tegen. Gezellig keuvelend en genietend van het tentoongestelde treinmaterieel. Noord was niet van Zuid te onderscheiden en andersom Zuid niet van Noord. Het was één gezellige Zonnebloem-familie.
Om ongeveer kwart voor vier verzamelde iedereen weer in het voor ons gereserveerde
deel van het restaurant en werden wij nog rijkelijk getrakteerd op een drankje en een warm hapje. Hans nam, nog even het woord en vanaf de “kansel” bedankte hij Highberg voor de geweldige middag en allen voor de gezelligheid. Hij wenste iedereen een goede thuisreis.
Daarna was helaas de tijd van gaan alweer gekomen. Nadat nog een groepsfoto van alle gasten, vrijwilligers en Highberg-medewerkers was gemaakt, werd het museum verlaten en de bus weer betreden.
Toen iedereen weer een plaatsje had gevonden werd, enthousiast uitgezwaaid door alle medewerkers van Highberg, de thuisreis aanvaard; eerst naar het NBC en vervolgens naar het Veerhuis. In de bus hoorde je alleen maar positieve reacties op dit uitje. “Zóó leuk, zóó mooi allemaal, zóó goed verzorgd, zulke gezellige en enthousiaste medewerkers”.
Een woord van dank namens alle gasten aan de medewerkers van Highberg is hier zeker dan ook op zijn plaats: BEDANKT!!!!
We kunnen, mede ook dankzij de inzet van de Activiteitencommissies Nieuwegein Noord en Zuid, terugkijken op een zeer geslaagde eerste gezamenlijke activiteit. Ik spreek de wens uit dat er nog vele zo mogen volgen.
En met een “IEDEREEN HARSTIKKE BEDANKT”, sluit ik dit verslagje af.
Uw literaire conducteur,
Peter Dirksen.