Voorjaarsuitje naar de Weistaar

Was de motregen die bij het opstaan de dag grijs maakte een graadmeter voor het succes van onze voorjaarsactiviteit? Zeker niet! Iedereen genoot met volle teugen van ons tripje naar de Weistaar.

Bij het Ampt van Nijkerk was het bomvol, omdat er een internationaal event was, waarvoor mensen uit vele landen toestroomden. De Engelstalige verkeersregelaar stuurde ons daar waar we niet wilden zijn. We wilden naar onze Zonnebloembus!

Maar met wat extra bochtenwerk konden onze gasten toch allemaal vlak bij de bussen worden afgezet en gingen vrijwilligers op zoek naar een goede veilige parkeerplek.

De stemming in de bus zat er snel in, want wat was het een luxebus ... Iedereen was op tijd bij de bus en de Weistaar was niet zo heel ver, dus waren we met koffietijd aanwezig. Een bus had nog wat moeite met het smalle bruggetje, maar aan het eind van de dag was die schade ook al weer afgehandeld.

Wat fijn verzuchtten gasten dat er zo veel tijd is om met elkaar te praten. Vaak is het programma zo vol en nu kunnen we heerlijk bijkletsen. Van die gelegenheid maakte iedereen dan ook gebruik. De afnemende zorg voor senioren werd alom besproken, want hoe vervelend is het als je zes uur hulp hebt, dat er vier uur vanaf gehaald wordt.

Maar iedereen zat zo'n beetje in het zelfde schuitje en met elkaar werd er naar mogelijkheden gezocht. De koffie smaakte heerlijk en de cake was lekker en niet al te kruimelig. Da's handig vonden de gasten aan de laatste tafel.

Een korte film liet zien hoe het boerenkaas maken in zijn werk gaat. Daarna was er tijd voor het museum en gewapend met een lijst vol spreuken werd gespeurd naar letters die weer een volgende spreuk tot stand moesten brengen. Dat viel helemaal niet mee. Bij sommige opdrachten waren er meerdere mogelijkheden, want twee baby's in een wandelwagen konden zowel "het broertje en zusje" zijn als "uit de duim zuigen". Iedereen had moeite met "zoete broodjes bakken". Je zou verwachten dat de bijhorende letters bij het brood te vinden zouden zijn.

De oplossing van het raadsel was: "Wie hier als vriend naar binnen gaat, komt nooit te vroeg, maar steeds te laat."

Daarna wilden menigeen rondneuzen in het winkeltje, maar de lunch werd al geserveerd en wie wil geen warme soep? De soep was heerlijk, maar wat aan de hartige kant. Wat een service dat twee gasten die daardoor de soep niet konden eten een andere - minder zoute - tomatensoep geserveerd kregen!

Na de lunch schoot menigeen toch snel het winkeltje nog even in. Om "bijna" te laat te komen voor het optreden van de Kloos Harmonie Muzidima's. Een zestal (in oorsprong zeven) dames zongen de sterren van de hemel. Bekende liedjes, vaak meerstemmig. En er kon ook meegezongen en meegeklapt worden. En de muziekman bleek ook nog te kunnen zingen! Met een welverdiend applaus gingen Yvonne, Trix, Dorien, Margreet Jeannette en Jennie (Tine ontbrak deze sesssie) dan ook van het podium.

De weg terug ging binnendoor. Onze gasten genoten van de rit. Wat is Nederland toch prachtig en vooral in het voorjaar als het groen nog zo fris is.

Het was een heerlijke dag, verzuchtten de gasten die ik weer naar huis mocht brengen.