Afd.Z-Zijpe/St. Maarten. Dagtocht naar Terschuur

Op zaterdag 15 oktober is het dan eindelijk zover, we gaan met de bus naar het Oude Ambachten- en Speelgoed museum in Terschuur bij Barneveld.

We hadden hoge verwachtingen van het aantal gasten wat zou deelnemen, maar dat bleek in de praktijk anders. Onze oorspronkelijke datum van 8 oktober was niet haalbaar vanwege een feestmiddag van het Rode Kruis, met veel moeite hebben we alles een week kunnen verschuiven. Ook toen bleek de animo minimaal en zijn we over de afdelingsgrens gaan kijken. De afdeling Tuitjenhorn heeft ons ook al eens meegevraagd, dus waarom zouden we niet eens bij hen gaan vragen? Al met al was het een hele toer, maar het is gelukt!         Om 8.45 uur vertrekken we vanaf Sint Maartensvlotbrug richting Petten om daar ook nog gasten op te halen. Daar blijkt één gast afwezig en aangezien we toch langs zijn huis rijden, stopt Raymond Offerman gewoon even voor de deur. De man zit doodgemoedereerd in huis en dacht dat de vertrektijd een half later was dan gezegd… gelukkig was hij gepikt en gedreven en kon hij met ons mee. Nadat nog even werd gemeld dat er nu natuurlijk wel 25 euro voorrijdkosten bij kwam, raakte de stemming er goed in. Om 10.50 uur arriveren we in Terschuur en worden we in de bus al verwelkomt door Kees Bakker, de eigenaar van het museum. Hij vraagt ons om de jassen en tassen in de bus te laten… Na zijn woorden gaan we naar de koffie met gebak en begint onze reis door onze jeugd en die van onze ouders. Het is een feest van herkenning. Zeker nadat ons is gezegd dat we gerust alle spulletjes in onze handen mogen houden en van boven tot onder mogen bekijken. Nu begrijpen we waarom we onze jas niet mee mochten! Je zou er immers zomaar iets in kunnen laten glijden… Het ambachten museum bestaat uit 20 kamers die allemaal een eigen thema hebben.      Elke fase in het leven heeft zijn eigen kamer en staat dan ook bomvol met spulletjes die daarop van toepassing zijn. Geweldig! Op een gegeven moment worden we omgeroepen, de lunch staat klaar! Maar wij zijn nog lang niet uitgekeken! De lunch laat zich goed smaken, van al die herinneringen ophalen wordt een mens hongerig. Kees komt nog weer even kijken en vertelt wat er nog meer te zien is. Het speelgoedmuseum bevindt zich op de 1e verdieping en met het liftje waar precies een rolstoel op kan staan, gaan we naar boven. Daar verwonderen we ons over het Meccano, de Dinky Toys, de Märklin treinen en ga zo maar door. Na weer een klein opstapje komen we bij de poppenhuizen terecht, we hebben gewoon ogen te kort, want als je links kijkt, zie je rechts niks, maar ook aan het plafond en op de kasten hangt en staat van alles. We moeten gewoon nog een keer heen! Of laat ons er maar, het voelt zo veilig! De middag vliegt om, het is inmiddels bijna 15.00 uur dus vertrektijd. Nog even een groepsfoto voor de bus en dan gaan we weer richting huis. Kees Bakker zwaait ons zelfs uit, wat een gastvrijheid! Iedereen heel erg bedankt voor het tot stand komen van deze mooie dag!