Feestconcert 19 december 2017 in het Concertgebouw

Zoals ieder jaar wordt er rondom Kerst een concert georganiseerd in het concertgebouw in Amsterdam.

De initiatiefnemers zijn het Nederlands Philharmonisch Orkest, het Nederlands kamerorkest, Coalitie Erbij en het nationaal Ouderenfonds. Coalitie Erbij is een samenwerkingsverband van maatschappelijke organisaties. Doel van de Coalitie is om eenzaamheid te verminderen en waar mogelijk te voorkomen. Het initiatief sluit aan bij de missie van het orkest om klassieke muziek toegankelijk te maken voor iedereen en om met muziek mensen samen te brengen.

Dit laatste is zeker gelukt, de concertzaal was tot op enkele plaatsen na, helemaal gevuld.

We reden met een busje met 5 gasten en drie vrijwilligers, waaronder Fred , onze chauffeur, naar Amsterdam, door allerlei werkzaamheden was het niet mogelijk om rechtstreeks naar het Concertgebouw te rijden, zodat de reis in de stad zelf langer duurde dan de reis van Schagen naar Amsterdam. We werden zeer warm onthaald door  jonge vrijwilligers die op een vriendelijke , behulpzame manier een extra handje hielpen. Na de koffie en heerlijke muffin, gingen we naar de zaal waar we een goed uitzicht hadden op het podium, Het concert begon meteen vol vuur met een ouverture uit “Die lustige Weiber von Windsor, een polonaise van Tsaikovski.

Polina Pasztircsa, sopraan en Thomas Blondelle, tenor zongen met prachtige stemmen stukken van Franz Lehar, waarbij ze de luisteraars, ieder apart en later samen op een beeldende manier meenamen in het verhaal, waarin de liefde een grote rol speelde.

Na een muzikaal intermezzo door het orkest en een ouverture was het pauze, met een hapje en een drankje, alles goed verzorgd. Maartje van Weegen kondigde de diverse programma onderdelen op een enthousiaste manier aan.

Het programma werd vervolgd met afwisselend, liederen en muziek, waar bij het laatste onderdeel  iedereen werd uitgenodigd om mee te klappen, soms heel zacht, soms met zeer veel enthousiasme. Traditioneel werd het concert afgesloten met Stille nacht.

Bij het weggaan kreeg elke gast een presentje, vijf kleurrijke kaarten. Moe, maar voldaan stapten we in het busje voor de terugreis. Helaas, door de file, een lange reis.

De tekst en foto’s zijn van Jannie van der Donk