Op vakantie met de Zonnebloem naar Trier in Duitsland

De dag was aangebroken om met de Zonnebloem naar Duitsland te gaan, om daar een hele fijne week te hebben met de andere gasten en de vrijwilligsters.
Rond 9uur verzamelde een ieder zich in “de mantel” in Spierdijk al waar de koffie klaarstond.
De gasten werden verwelkomt en stelde elkaar voor aan elkaar en de familieleden, die de gasten kwamen brengen en afscheid namen.
Rond 10uur zat iedereen in de bus, en vertrokken we vanuit Spierdijk. Alvorens had Marieke alles gecontroleerd in de bus, of alles in orde was.
Al toeterend zwaaiden we naar de familieleden die ons uitzwaaiden.

De reis begon.  Richting Amsterdam, Amersfoort en uiteindelijk richting Vaals (Vols).  We reden langs het 3-landenpunt, Marieke legde ons dit goed uit en konden dit ook zien. De 3 keien…..
In Vaals stopten we voor de lunch, die een ieder zich goed liet smaken.
Om 15.15uur gingen we weer naar de bus en gingen we richting ……Trier!
We hadden nog even voor de boeg.
Het weer was wat regenachtig bij vertrek, maar in de bus scheen de zon.
Diverse keren kwam er een trommeltje voorbij met heerlijke snoepjes. En ook werd er aan de vitamientjes gedacht.  Het was gezellig!

Rond 17.30uur  kwamen we aan in ons Hotel, waar de koffie en thee klaar stond. De koffers werden binnengebracht, en op de kamers van de gasten en vrijwilligers neergezet. De gasten konden zo even wennen aan hun kamer en hun “slapie”. 
Om 18uur werd het diner opgediend. Voor elk bord stond een menukaartje, die speciaal voor deze week gemaakt waren.
We starten met een prei-soepje, die heerlijk smaakte. Verder stond er een buffet voor ons klaar, waar we langs konden lopen.  Het vlees was een flinke schnitzel, wat natuurlijk echt Duits is.

De eerste avond starten we met een Kennismakingsspel. Dit was heel leuk.
De vrijwilligsters hadden van te voren een foto ingeleverd waar ze een heel stuk jonger waren. Deze werden op A-4tjes uitgedeeld, en per groep werd er uitgezocht wie wie was. Dit was nog een hele puzzel. Menigeen had dan ook wel een foutje maar groepje Rood had alles goed.

Daarna wilden de meeste gasten wel naar bed, het was een lange dag geweest.
De vrijwilligers liepen met de gasten mee aar hun kamer om deze te begeleiden. Het was immers allemaal nog wat wennen.

Zo was deze eerste dag in Trier alweer voorbij, en was het nu rustig in het Hotel.

De tweede dag brak aan, en de vrijwilligsters zaten bij elkaar in de zaal.
Er werd geëvalueerd hoe de 1ste dag was verlopen, de eerste nacht en andere zaken.
Om 8uur liepen de vrijwilligsters met een kopje thee naar hun gast toe om ze te wekken. Menigeen was al wakker, en hadden zelfs de kleren al aan.
Even een praatje over hoe de nacht was verlopen.
En dan een washand over het gezicht of lekker onder de douche, kleren aan en naar de eetzaal. Daar genoten van ons ontbijt, het ontbrak ons aan niets.
Na het ontbijt vertelde Karin wat ons deze dag te wachten stond.
Het wordt een city-tour door Trier.  Rond 10.15uur begeven we ons naar de bus.
De rolstoelen worden vastgezet door Marieke, die alles ook goed controleert.
Marieke vertelde ons over vele dingen die te zien waren. Prachtige gebouwen waren er geschilderd op de muur die langs de route lag. Maria, onze beschermvrouw van de stad, is 40m hoog, en is met haar gezicht naar de stad gericht. Keizer Constantein  die ervoor heeft gezorgd dat er vele gebouwen zijn gebouwd in de stad.
Ook wees Marieke ons op de synagoge met daarop de Davidsster.
Trier heeft meer dan 100.000 inwoners.
We zaten te genieten in de bus, en ons hoofd ging van links naar rechts.
Dat we nog langs de Mattheuskerk, het badhuis, en de troonzaal van de keizer reden, kwamen we uiteindelijk uit bij restaurant Christoffel waar we de lunch gingen gebruiken.
De bediening kwam wat traag op gang, waardoor wij Nederlanders alweer ongeduldig werden, maar het kwam goed. De lunch bestond uit een pasta. De een liet dit zich goed smaken, de ander had hier iets anders van verwacht, maar in ieder geval kon men zich met een gevulde maag de stad gaan verkennen.
Een ieder kon gaan doen wat hij wilde.  Een kerk gaan bekijken met prachtige muurschilderingen, de paleistuin, winkelen of een terrasje pikken.

Rond 16uur verzamelde een ieder zich weer bij de busplaats, waar Marieke al snel aan kwam rijden met de bus.
De gasten en de rolstoelen weer in de bus, en terug naar het Hotel, waar de koffie en thee alweer klaar stond voor ons.
Gasten die nog even wilden rusten voordat we gingen eten, konden dit doen.
Om 18.15uur gingen we eten. Voor iedereen stond er een heel mooi menu-kaartje klaar, waar op stond wat we gingen eten.

Na het avondeten stond er een muziekavond voor ons op het programma.
De bandleden waren al gearriveerd, en installeerden hun instrumenten, en werden deze getest.
Er was een man met een banjo, een gitaar, en de avond begon met een man met een doedelzak die we al hoorden aankomen. Gerrie’s mondhoeken gingen al omhoog, van deze muziek had ze enkele jaren geleden ook zo genoten. Ze zag het alweer helemaal voor zich.
Ze speelden door zonder pauze door tot ongeveer 22.00uur. Jammer dat het afgelopen was, wat hadden we hiervan genoten. Menigeen had zich op de dansvloer laten zien, en Siem nam zelfs de rolstoelen mee.
De meeste gasten wilden hierna graag naar bed, en de vrijwilligers werden hierbij opgetrommeld om ze te begeleiden hiermee.

Hierna werden er nog enkele spelletjes gedaan. Klaverjassen, rummicub, en het keez-bord  niet te vergeten. Er was weer heel wat lol aan de tafels.
Even later was het stil in het Hotel, iedereen zocht zijn bed op, om morgen weer te genieten van een nieuwe dag!


Dinsdag  de derde dag:

Om 7.00uur werden de vrijwilligers weer gewekt, en om 8.00uur de gasten.
Heerlijk rustig ontbijten met z’n allen, en om 11.15uur  de “groepsfoto”.
Het zonnetje kwam wat laat op gang, maar tijdens het nemen van de foto liet hij zich al even zien.
Om 11.45uur gingen we de lunch gebruiken. Deze keer wat vroeger omdat ons een lange busrit te wachten stond. We gingen het gebied van de vulkaaneiffel bekijken.
De lunch bestond uit rijst met een champignonragout met salade erbij.
Toch smaakte dit bij iedereen weer heel goed.
Voordat we de bus in konden moesten we nog even buiten wachten. Dit was echter geen probleem want het zonnetje pikte al lekker.
Om 12.30uur richting de bus, en om 13.00uur konden we vertrekken. De bus inladen leek wel steeds sneller te gaan.
We reden langs de duivenranken, en reden langs een industrieterrein, waar de schepen werden geladen en gelost.
Verschillende burchten kwamen we tegen. Marieke stopte zelfs een keer, zodat we dit goed konden bekijken. En Karin ging zelfs de bus even uit om foto’s te maken.
Ook reden we langs Kyl, hier liep een stroompje langs vanuit de bergen, en diverse tunneltjes . Ook wees Marieke ons de “paddentrek”.
We reden verder langs de Romeinse muur, en langs een landingsbaan, waar zich 14.000 militairen en 7000 familieleden zich huisvesten.
Dit was een groot militair gebied.  Ook waren hier diverse abdijen (in Himmerod) en was omringd door een muur.
Het gebied van de vulkaaneiffel bestond uit 75 vulkanen.

Verder reden we langs Manderscheid, dit werd de “parel van de eiffel” genoemd.
Vlak voordat wij er waren zette Marieke de bus stil in de krater. Deze was vele jaren terug tot explosie gekomen, en hadden dit weer zó opgebouwd alsof het leek dat je middenin de krater stond. Heel bijzonder!
We reden verder heel stijl naar beneden , waar een wit restaurant stond. We gingen daar de bus uit, om eerst naar binnen te gaan en koffie/thee met gebak
te gebruiken. Verschillende soorten gebak werden er uitgedeeld, en we lieten het ons goed smaken.
Daarna gingen we naar buiten, de zon scheen heerlijk, en wandelden we in de omgeving. Je kon voor 50 eurocent visvoer kopen, en dit aan de vissen geven.
Velen wandelden door het park.
Heel jammer was het dat een gast onwel geworden was in de bus, en er voor koos om terug te gaan naar het hotel. 
Zodoende werd het wat later dat we terugkwamen in het hotel, maar door het mooie weer vermaakten de gasten zich prima.
In het hotel aangekomen stond het diner alweer voor ons klaar, we konden dus zo……..Aanvallen!
“s avonds was een vrije avond, en werden er spelletjes gedaan, gekaart, gekeezed, en noem maar op. Kortom, het was weer gezellig!

Woensdag de vierde dag..

Vandaag was het de dag voor de boottocht.
Omdat het een flink eind rijden was met de bus, werden de vrijwilligers om 6.30uur gewekt, en de gasten om 7.30uur.
Marieke wilde om 9.00 uur  vertrekken, er moest dus even flink gewerkt worden. Menigeen werd toch even aangespoord om “door te eten”, en uiteindelijk vertrokken we om 9.15uur.
Het was een prachtige rit. We reden midden tussen de druivenranken door, het was echt geweldig. De hoofden gingen van links naar rechts, doordat Marieke enthousiast vertelde. In dit gebied maken zo’n 150 families de wijn, en per jaar werd er 2 miljoen liter wijn geproduceerd.
Er stonden leuke verrassingen langs de kant van de weg, o.a. een grote fles gemaakt van flessen-bodems, en later werden we nog gewezen op “2 luie mannen”.
Omdat er meerdere soorten wijn verbouwd worden, zag je af en toe de naam van de wijn tussen de wijnranken staan, voor het toerisme natuurlijk erg leuk.
We kwamen mooie plaatsnamen tegen, o.a. de naam “Piesporter”!  Nou….daar moeten we bij ons in Nederland toch maar niet aan denken.
De naam “Bernkastel”, een echte Duitse naam natuurlijk. Er stonden zelfs beren in het wapen van Bernkastel. Je zag zodoende regelmatig beren in het stadje afgebeeld.
Marieke wees ons op het prachtige raadhuis, wat je tussen de huizen door kon zien. Toen we later in het stadje rondwandelde, konden we deze van dichterbij bekijken.
Om 11.30uur gingen we de boot op, het zonnetje scheen, dus het ontbrak ons aan niets. Er werd ons een plaats toegewezen, en de lunchpakketten werden uitgedeeld. We genoten!
Ook gingen we door de sluis en werden we “geschuddeld’, zoals Marieke zo mooi omschreef. Menigeen ging dan ook naar het dek om het beter te kunnen bekijken.
Op een gegeven moment zagen we Marieke staan zwaaien aan de kade. Dit was het punt waar we weer van boord gingen, en we het stadje konden bezichtigen.
We troffen het dat er een markt was, en menigeen maakten daar ook gebruik van. Er werd zelfs afgedingd”.
Menig terrasje werd bezocht, kortom …..we vermaakten ons prima!
Om half 4 werden we weer bij de bus verwacht.  Van alle kanten kwamen de gasten met de vrijwilligers weer richting de bus lopen, en in een mum van tijd zaten we allemaal weer in de bus.
Terug was het weer een mooi busrit, we reden omhoog de bergen in, er waren prachtige uitzichten.
Het laatste gedeelte reden we over de snelweg terug naar ons Hotel. De gasten die wilden konden nog even rusten, voordat we weer aan tafel gingen.
En wéér stond er voor ieder bord een prachtig menukaartje klaar, dit keer zelfs een met een mooi brei-werkje erop.
Er stond vis op het menu, en dit lieten we ons weer goed smaken. Voor de niet – vis – liefhebber was er een heerlijk stukje vlees.
Na het eten konden we gaan genieten van 2 muziekanten, die zich al stonden voor te bereiden. Het was een echtpaar die ons gingen vermaken. De man op een accordeon, en zijn vrouw zong hierbij.
Het was heel gezellig, en de voetjes gingen weer van de vloer. Je zag zo de leukste tafereeltjes ontstaan. Je zag de gasten genieten.

Rond 22.30 uur kwam hier een einde aan, en zochten de gasten hun bed op.
Sommige hadden zelfs iets te diep in het glaasje gekeken??
Rond 24.00 uur was het weer stil in het hotel!


Donderdag, de vijfde dag…..

Alweer de laatste dag was aangebroken.
Vandaag een rustige ochtend. Na het ontbijt kon een ieder doen wat hij wilde.
Als iemand een stukje wilde wandelen, kon dit gerust. Verder konden de gasten worden verwend. Een voetenbadje, een maskertje, nagels lakken, hand en voetmassages, hoofdmassages zelfs!
Iedereen zag er weer prachtig en glas uit……..de woorden van Karin!

Daarna nog de Bingo……..die ook niet mag ontbreken.
Karin las een verhaal voor waar vele getallen in voorkwamen. Het was afkruisen geblazen, en als het kaartje vol was, werd er Bingo geroepen.
Dan om 12.00 uur alweer de lunch, die bestond uit lasagna met salade. Daarna voor wie wilde naar de toilet, en dan naar de bus.  Om 13.15 uur op naar Echternach.
Aan de linkerkant bevond zich op een gegeven moment de rivier de Sauer, en op een gegeven moment telde Marieke af van 3 naar 1………we waren in Luxemburg.
Wat opviel waren de leuke huisjes en de bloemenperkjes, dit zag er echt heel gezellig uit.
We reden langs de Sauer, de abdij en de leuke winkeltjes.
Soms waren er hele rotspartijen, met daartussen de smalle openingen. En soms zag je een hoofd van een dier of van een mens in de rotsen. Ook de paddentrek was weer aanwezig
In de rotsen was Maria verwerkt, en marieke draaide daar het Ave-Maria. Dit was echt prachtig, we waren er stil van.
Even verder reden we het muhlertal in met de vogelgeluiden, en natuurlijk het beroemdste bruggetje van Echternach, waar je een romantisch gevoel bij kreeg.
Zo reden we verder en reden we dit gebied weer uit richting het centrum waar we nog even uit de bus gingen. Een ieder nam zijn gast mee in de rolstoel, sommige liepen langs het water, terwijl de andere door de leuke straatjes reden.
Om half 5 begaven we ons naar de bus, waar de mannen alweer klaarstonden.
Marieke reed ons weer terug naar het hotel, waar de meeste nog even op tuk gingen, voordat ons laatste diner werd opgediend.
Om 19 uur  zaten we allen aan een prachtig gedekte tafel. De wijn werd ingeschonken, en even later kwamen ze aanlopen met de soep.
Het smaakte ons allemaal goed. Tussendoor werden er liedjes voorgedragen, en er werd zelfs op een mondharmonica gespeeld door een gast.  Kortom, het was heel gezellig………wat hadden we toch een ontzettend leuke groep!
Daarna deden de liefhebbers nog een spelletje, en ook werden de gasten naar bed begeleidt.
De foto’s werden uitgereikt, zodat die  onderin de koffers konden worden gelegd.

De laatste ochtend werden de vrijwilligers om 6.30 uur gewekt, en de gasten om 7.30 uur.
De koffers werden ingepakt, en werden op de gang gezet, zodat deze naar de bus konden worden gebracht.
Om half 10 vertrok Marieke richting Spierdijk, nog even en deze prachtige week was weer passeé.
Om 13 uur gebruiken we de lunch in de bus, en in Vaals stopten we om in het restaurant van de heenweg nog een kop koffie te drinken. Zo hoopten we rond 17.15uur in spierdijk aan te komen.
In Spierdijk aangekomen stond het bestuur al klaar om ons te verwelkomen. Op de tafels stonden broodjes en er werd soep rondgedeeld.
Om 18.15 uur arriveerden de ophalers, en werd er druk gebabbeld. Enthousiast werd er verteld hoe leuk ze het hadden gehad de afgelopen week.

Toen nog het afscheidslied door de vrijwilligsters, wat toch altijd weer een leuke afsluiting is.
De vrijwilligsters kregen een bloemetje, en langzaam verliet een ieder de mantel, om weer op huis aan te gaan!