Toneelvereniging "Erica"

nodigde ons uit voor hun jaarlijkse uitvoering. Deze keer de klucht "Een schat van een buste"

Eindelijk! Deze activiteit stond niet op het jaaroverzicht dat alle gasten hebben ontvangen, maar… het kan weer. Toneelvereniging "Erica" nodigde ons als vanouds uit voor hun jaarlijkse uitvoering in Ons Dorpshuis in Wilhelminaoord. Zij mochten weer en... wij mochten ook weer.
18 Gasten maakten gebruik van de uitnodiging en... wat hadden ze een mooie middag. De toneelvereniging speelde een klucht in 3 bedrijven: "Een schat van een buste" op een bijna professionele manier. 
Korte inhoud: In de huiskamer staat een buste van grootvader. Zijn nazaten dulden met gemengde gevoelens zijn "aanwezigheid". Kort voor grootvader zijn laatste adem uitblies, mompelde hij dat hij ergens in huis een schat had verborgen. Er werd echter nooit iets gevonden. Is het dan toch een flauwe grap of...???
Het bleek geen grap: er wàs een schat. Maar daar ging veel aan vooraf. Zo liet de huishoudster de buste vallen en deze brak doormidden. Een ramp, maar niet getreurd: het gezicht van de tuinman werd wit gesminkt en hij nam plaats achter het kastje en... was dus gedurende de hele voorstelling: de buste. Hem stond een moeilijke opdracht: een strak gezicht, niet praten, niet drinken, niet plassen.
Het familiebedrijf, inmiddels van de kleinzoon van opa, stond op faillissement. Steeds meer mensen kwamen op bezoek en "de gespeelde buste" kreeg het moeilijker en moeilijker.
Wanneer uiteindelijk de echte buste, geplakt en wel, weer op zijn plaats staat en de gevonden papierrol met daarop een landkaartje gevonden is, gaan ze op zoek. Zelfs in de zaal tussen de gasten werd gezocht. en ja hoor: de schat werd gevonden en het bedrijf van de kleinzoon van opa ging alsnog niet failliet. 
En dat alles leidde tot komische taferelen.