De wekker een uurtje vroeger gezet dan gewoonlijk; de thuiszorg een beetje vroeger geregeld, hup in de auto of in het taxibusje en jawel iedereen was weer tijdig in Terneuzen.

Drie jaar geleden kozen we het ruime sop richting de Westerschelde en dit jaar bracht de kapitein ons via het kanaal naar Gent. Best wel leuk om een open brug te krijgen als je aan komt varen ..... normaal gesproken staan we er altijd voor, toch? 

Op de boot werden we verwelkomd met koffie en cake en eigenlijk kwam er ieder half uur wel iets. Of zoals ze in Zeeuws-Vlaanderen zo sappig kunnen zeggen: We kwaomen nietske tekort!  

Na de koffie was het tijd voor een borreltje met bitterbal en vlak voor de maaltijd werd er nog een drankje geschonken. Toen het eten wat was gezakt was het wederom tijd voor een drankje maar nu met een blokje kaas en voor we het schip konden verlaten kregen we nog koffie met krentenwegge voorgeschoteld. 

De reis was helemaal anders dan de vorige keer. Zagen we toen minutenlang alleen maar water, nu was er constant bedrijvigheid. We kwamen langs mooie waterkanten, maar ook langs fabrieken en op het water was het een komen en gaan van boten. Leuk was het om dat kleine kindje te zien met zijn zwemvestje.

Het regiobestuur had ook voor amusement gezorgd. Zanger Ernst Löwe had zijn geluidsman meegebracht en bracht zijn repertoire met verve. 's Morgens op het benedendek was de geluidsapparatuur wat lastig af te stellen, maar 's middags op het bovendek klonk het zonder versterking minder overheersend. Al met al een prima uitvoering met liedjes van Boudewijn de Groot, Ramses Shaffy, noem maar op .....  Het gaf deze dag sfeer.

De loten van de snelloterij waren 's morgens in een oogwenk verkocht en de gasten reageerden 's middags enthousiast op de prijzen. Een variatie van bodylotions, wijn, koffie, sjaaltjes, koekjes, plantjes en fruitschaaltjes ..... kortom voor elk wat wils. En wat is er nou leuker dan in de keuken een reusachtig slagersmes te gaan halen om een blok kaas te kunnen verdelen?

Vroeger dan anders waren we terug aan de wal. Yvonne begon haar afscheidswoordje, ze bedankte de muzikanten, Dr. van der Mee en zijn echtgenote en alle vrijwilligers. Een speciaal woordje van dank was er voor Erna en Ria die de hele dag geen straaltje zon hadden gezien maar wel in een oververhitte keuken voor ons hebben gewerkt.  Daarna verklaarde Yvonne waarom we zo vroeg terug waren in Terneuzen: Er stond ons nog een verrassing te wachten!

Heel berekenend was Maartje voor een karweitje aan Wies gekoppeld, waardoor ze helemaal niet in de gaten had wie er door de kapitein naar binnen werden geloodst. Toen haar naam door Yvonne werd afgeroepen met het verzoek even naar voren te komen was de verrassing groot.

Wie stonden daar naast Benny: De beide moeders gebracht door Ronny, maar ook de kinders Daniëlle en Sander met Bianca. Naast ons Districtshoofd Marleen van Leuven stonden Paul Coolsen van de provincie, voorzitter afdeling Clinge Claudine de Moor, fanfarevoorzitter Edwin van den Berghen en last but not least burgemeester Jan Frans Mulder met Rose-Marie de Burger. 

Ja, dan krijg je wel even de kriebels!
Na de gebruikelijke "opsomming van goede daden" was het dan zover ........ Het had Hare Majesteit (jawel, als één van de allerlaatsten, nog net vóór de kroning van de nieuwe koning) behaagd om een lintje uit te reiken aan een nieuw Lid in de Orde van Oranje Nassau.

Een beetje beduusd door alle aandacht, overdonderd door alle camera's, verwonderd maar toch ook wel dankbaar voor de erkenning.  

Deze zonnige zonnebloemdag kreeg een bijzondere wending. Dank aan allen die hier een steentje aan hebben bijgedragen.