ZONNEBLOEM BOOTTOCHT met de Geulvallei

vrijdag 25 april 2014

‘s Morgens tussen half 8 en half 9 worden we door taxi’s en vrijwilligers van de Zonnebloem opgehaald thuis en gaan dan richting Terneuzen waar we om 9 uur ingescheept moeten worden.

Als we allemaal een plekje aan boort van “de Geulvallei” hebben gevonden krijgen we koffie met een plak cake. Ondertussen worden we welkom geheten door kapitein F. Meurs en Marian de Jonge. Ze wensen ons veel plezier, maar dat zal wel lukken, want de sfeer zit er al goed in.

Een dweilbandje dat met ons mee reist trakteert ons al op leuke Hollandse liedjes en dat gebeurt regelmatig tijdens de reis. Na nog een tweede kopje koffie varen we rustig naar Sluiskil en om 10 uur passeren we de brug van Sluiskil. Dat vind ik altijd weer een apart gevoel, niet erover heen maar nu er onderdoor.

Om 11 uur zijn we de brug van Sas van Gent genaderd en krijgen we een drankje naar keuze aangeboden. Daarna worden de lootjes voor de verloting die middag verkocht, die gaan grif van de hand.

We komen aan onze rechterkant een hoge smalle toren tegen in de kleuren rood/ wit, waar die voor dient of welke fabriek het is, is ons een raadsel. Dus als iemand het weet mag hij het zeggen. Om twaalf uur krijgen we een heel verhaal te horen van de scheepskok. n.l. dat in de emmers!? soep zit en één gehaktballetje en die mogen we niet opeten want hij komt het persoonlijk controleren, wie hem heeft krijg een weekendje Maastricht aangeboden.

Nou de soep was heerlijk, maar niemand had dat ene gehaktballetje in zijn soep, dus waren we mooi gefopt. Maar dat zou hij vanmiddag recht zetten bij de verloting. Het hoofdmenu bestond uit gebakken aardappeltjes, rode kool, appelmoes en een lekker stukje vlees (kalkoenhammetje) met jus en daarna kregen we nog een ijsje met slagroom toe. Dus niks te klagen denk ik zo.
                    
Onze boottocht verloopt rustig en we zijn Sas van Gent en Zelzate al gepasseerd,  als er aan de rechter kant een zijrivier opduikt de Leie, naar ik later hoorde. Langs de kant zijn er heel veel fabrieken, heel veel oude bijna gesloopte, zelfs een enkele nieuwbouw o.a. een oude monumentale elektriciteit centrale, bijna gesloopt. Wat mij toch ook verbaasde nu in deze tijd, maar we gaan de goede kant weer op met de industrie en hopen dat het economisch weer wat beter wordt.

We komen ook nog langs een behoorlijk grote jachthaven en dan zijn we wel op het breedste gedeelte aangekomen en gaat de boot ook omkeren. In de haven licht de grote blauwe autoboot, die regelmatig in Terneuzen door de sluizen komt. Ook het overslaan van cokes, lekker stuiven, dus als we vanavond een beetje zwart zien, dan weet je waar dat van komt. 

Je kunt nu ook begrijpen waarom de Belgen een nog grotere sluis in Terneuzen willen hebben. Want de grote schepen die je nu ziet liggen worden alleen maar groter. Er varen ook verschillende pontjes heen en weer zelfs met zwaar vrachtverkeer. Dat had ik niet verwacht.

Het is prachtig weer dus ga ik eens even buiten op het achterdek een kijkje nemen, en daar is het heerlijk toeven. Het is een zomerse temperatuur en ik zit dan ook in mijn T-shirtje lekker in de zon. Het is inmiddels ook weer tijd voor een bakje koffie, waar we best weer zin in hebben, intussen wordt het ZONNEBLOEM LIED geoefend, maar daar krijg ik buiten niet veel van mee.     
                     
We passeren nu aan de andere kant de Moervaart waar ook een groot hotel langs het kanaal staat, zo varen we weer rustig richting Zelzate. Via Sas van Gent en Sluiskil naar Terneuzen. Van de Sluiskiltunnel onder het kanaal zie je nog niks.

Voor het bakje koffie gaan we weer naar binnen en begint ook de verloting en daar zijn hele mooie prijzen bij. Niet iedereen kan de gelukkige zijn, maar daarom niet getreurd. Maar wel 2 gelukkige mensen die onder hun kopje koffie een groene stikker hadden. Zij kregen een reisje Maastricht van de rederij aangeboden. Dus dat is mooi meegenomen.

Op de terugreis is het mooier en meer afwisseling, maar ook beter bekend denk ik. Westdorpe met de kassen, de Yara in Sluiskil, Skidome de skihal zie je al van ver liggen en dan de Hoop ook bij iedereen bekend en dan wacht de thuishaven, waar de auto’s en taxi’s al staan te wachten.

Er is veel gepraat en verhalen uitgewisseld. Verschillende mensen ontmoeten elkaar soms na jaren weer. Ik zelf heb ook nog mensen ontmoet van  de Zonnebloemvakantie in Eindhoven, en dat is dan heel erg leuk.

Nog een drankje en een hapje, dat ook weer lekker smaakte en dan weer naar het eindpunt. Nu nog de ontscheping van 193 gasten. Dat geeft nog een heel gedoe, maar alles is succesvol verlopen en hebben we een mooie zomerse dag gehad.

Namens allen zeg ik dank je wel!! Alle vrijwilligers en medewerkers van de Zonnebloem, maar ook de vrijwillige brandweer.

DANK U WEL ZONNEBLOEM.

Verslag; mevrouw Ina Koole, gast afdeling Axel.