Medio maart jl. zijn onze vrijwilligers gestart met het wekelijks bellen van een aantal gasten om te horen hoe het met hun gaat of ze zichzelf kunnen redden en/of zij iets voor hen kunnen betekenen.

Zo kregen ze veelvuldig te horen, dat de buren, (klein)kinderen of vrienden weliswaar de dagelijkse boodschappen voor hen deden, maar de face to face contacten met hen wel erg misten. Want van alleen maar thuis zitten, meer dan normaal tv kijken met al die nare verhalen over de pandemie en soms slechts een klein ommetje kunnen maken, worden ze niet vrolijker van.

Het luisterend oor, het kunnen meeleven wat zij meemaken, het af en toe het geven van een klein adviesje, wordt over het algemeen als zeer positief ervaren. Ze kijken vaak uit naar een volgend gesprekje met één van onze vrijwilligers.

Aan de oproep van Annelies Hietbrink om te vragen of de Zonnebloemgast ook geinteresseerd is om met een andere Zonnebloemgast zelf eens af en toe te bellen. Hieraan hebben een flink aantal dames gehoor gegeven. In samenspraak met Ria van der Kuil zijn er koppels geformeerd. De deelnemers hadden er allemaal zin in. In de loop van de komende weken zal gevraagd worden hoe ze dat in de praktijk hebben ervaren.