In 1991. enige tijd na de afkondiging van de Perestrojka door Gorbatsjov, vond Jeltsin, voorzitter van de Opperste Sovjet, de omwenteling te langzaam gaan

en sprak hij in Moskou op een tank zijn volk toe. Korte tijd daarna zette hij voor bezoekers van buiten de USSR de deur op een kier.

In 1992 maakte Henk Griffioen samen met zijn vrouw én met zijn eigen auto als één van de eerste westerlingen een vakantie-(ontdekkings)tocht via Oost Duitsland en Polen naar Moskou en vandaaruit via Sint Petersburg naar Finland en met de ferry via Zweden over land terug naar Nederland.

Hij wist op de voorhand dat er enige risico´s aan deze trip verbonden waren, maar achteraf bleken de risico’s toch wel erg groot te zijn geweest.

Het begon aan de Russische grens al goed. Urenlange wachtende rijen, hij moest steekpenningen aan een militair geven om door te kunnen rijden, er was bijna geen benzine te krijgen, etc.

In Moskou aangekomen wordt hij opgevangen door een 2-tal gezinnen, die allemaal topbanen bleken te hebben. Zij hebben in Moskou drie weken geslapen en gegeten bij de ouders van Tania, één van onze Russische vriendinnen, en 's avonden vonden hier in huiselijke kring wederzijdse verkennende gesprekken plaats.

Omdat Henk in zijn werkzame leven docent Economie is geweest, gingen de gesprekken vrijwel altijd over hoe zaken in Rusland vs in het Westen geregeld waren.

Voor allerzekerheid had hij op op alle wielen beveiligings slotmoeren laten plaatsen en nam hij zijn ruitenwissers mee naar binnen. Anders waren ze de volgende morgen allemaal gestolen.

Op een dag werd een autoruit ingeslagen en het nodige uit zijn auto ontvreemd. Maar hoe kom je aan een nieuwe ruit? In Rusland was die niet voorhanden, dus de Alarmcentrale in Nederland gebeld. De volgende dag werd die met het vliegtuig op één van de 3 luchthavens afgeleverd. Wederom waren steekpenningen nodig om hem uitgeklaard te krijgen.

Deze en nog andere voorvallen hebben ze met behulp van deze vrienden kunnen overwinnen. Zonder deze ondersteuning was het op een complete ramp uitgelopen.

Met dochter Lena, onze Russische vriendin, en haar vriend en collega Yuri zijn ze daarna naar St Petersburg gereden. Daar hebben ze gelogeerd bij de Russische arts Ola, die een vriendin van Lena was. Ook hier hebben ze ook veel gezien en beleefd. Zoals bijvoorbeeld niet alleen in St Petersburg maar ook in Moskou de vele en lange rijen voor winkels als er op de bon weer eens iets na een lange tijd bijv. suiker te krijgen was.

Ze hebben het leven van de Russen in die tijd van binnenuit goed leren kennen en ook de veranderingen gezien toen ze in 1998 met de caravan teruggingen.

Verschillende Russische vrienden logeerden daarna bij hen en lieten ze zelf verwonderd kennismaken met onze manier van leven. Ze hebben na 28 jaar nu nog steeds af en toe contact met elkaar en zijn een paar keer met ze op vakantie geweest.

Henk wist met zijn enthousiaste vertelkunst onze gasten aan zich te binden en veel interessante details over de verschillen in de communistische tijd en na de omwenteling, dus het heden, over het voetlicht te krijgen.

Tijdens de inloop van onze gasten van deze vanmiddag en in de pauze werden ze onthaald door een accordionist van het chanty koor, die allerlei bekende en toepasselijke melodieën tengehore bracht.

Na de pauze hield Nico Oudshoorn een kennisquiz van 16 vragen in multipluchoice met de beamer en waar mogelijk ondersteund met muziekfragmenten. De winnaars konden kiezen uit één van de schilderijen.

Het waren een zeer interessante middagen. Iedereen heeft er, ondanks de warmte, vol op van genoten