Deze reis gun ik mijn vader

Een terras in Koblenz. Een bijzonder glas bier, en een bijzonder goed gesprek. Nooit eerder spraken Ad en zijn vader Deni elkaar zó intensief. Over de moeder van Ad. Over de laatste vakantie van Deni, meer dan vijftien jaar geleden. Toen moeder er nog bij was.

Vader Deni is al vijftien jaar niet meer op vakantie geweest. Niet met Ad, maar ook niet met zijn inmiddels overleden echtgenote. “Mijn moeder is na haar hersenbloeding nooit meer de oude geworden”, vertelt Ad. “Vanaf dat moment heeft mijn vader alle zorg op zich genomen. Daar heb ik echt enorm veel respect voor. Want ondanks zijn eigen lichamelijke beperkingen – hij heeft een spierziekte en is slechthorend – was hij er voor mijn moeder. Altijd. Zij waren samen één, deelden alles, totdat ze twee jaar geleden overleed.” 

Er samen uit 

Na haar overlijden, beseffen vader en zoon hoe belangrijk het is om meer tijd met elkaar door te brengen. Ad besluit een vakantie te plannen. Samen. “Het is zo lang geleden dat we er écht uit zijn geweest. Ik kan het me bijna niet meer herinneren”, zegt Deni. Ad knikt: “Deze reis is daarom extra speciaal. Een week lang samen tijd doorbrengen met je vader. Dat brengt je stukken dichter bij elkaar.” 

Verlamd 

Er vallen veel diepgaande gesprekken te voeren. Want het overlijden van moeder en de spierziekte van vader zijn niet het enige wat het gezin voor de kiezen heeft gekregen. Zoon Ad krijgt dertig jaar geleden een auto-ongeluk, waardoor hij half verlamd raakt en in een rolstoel terechtkomt. “Bijna was ik er niet meer geweest”, blikt hij terug. “Voor mijn vader en mij is het vanwege onze beperkingen behoorlijk lastig om wat te ondernemen samen. Laat staan op vakantie te gaan. Gelukkig kan het wel. Met het aangepaste hotelschip van de Zonnebloem.” 

Reusachtig 

Ad kent de Zonnebloem al goed. “Ik ga al jaren zelf mee op vaarvakantie. Het is voor mij iets om naar uit te kijken. De prachtige Duitse steden. De reusachtige bergen die aan je voorbijtrekken. Ik kom er tot rust. Precies dat grote gevoel wil ik met mijn vader delen. Ik wist zeker dat hij het geweldig zou vinden. Echt fantastisch dat het kan. Samen op vakantie.” 

Wilskracht 

De twee genieten van hun vaarvakantie. “De reis was prachtig!”, vertelt Deni enthousiast. “En de verzorging van de vrijwilligers helemaal perfect. Eerlijk gezegd: eerst heb ik er niet aan willen toegeven, aan die zorg. Ik ben gewend om veel zelf te doen. Dan maar wat langzamer. Maar Ad heeft me overtuigd.” En Ad ziet eigenlijk pas echt hoeveel zorg zijn vader nodig heeft als ze een week lang samen de hut delen. “Nu heb ik gezien wat een grote wilskracht hij heeft, om zo veel zelf te willen doen. Zo heb ik hem ook op die manier beter leren kennen. En ben ik hem nóg meer gaan respecteren.”