Piet geniet van het schilderachtige Limburg
Kun je van een prachtige omgeving genieten als je bijna niets meer kunt zien? Met wat hulp van een vrijwilliger wel! Piet Hawinkels kwam na 30 jaar weer terug in het zuiden van Limburg met een Zonnebloemvakantie en genoot met volle teugen.
De 80-jarige Piet woont al zijn hele leven in een klein dorp bij Roermond. Toch was hij gedurende zijn leven vaak in het zuiden van de provincie te vinden: hij werkte lange dagen in de mijnen én had er veel familie wonen. Hij kent de omgeving goed, maar is er jaren niet meer geweest.
Visuele beperking
Dat komt mede doordat hij een aantal jaar geleden een visuele beperking opliep door diabetes. “In huis kan ik me een beetje redden omdat ik de omgeving ken. Maar als ik naar nieuwe plekken ga, heb ik ondersteuning nodig. Nu zie ik nog een beetje, maar het wordt waarschijnlijk minder. Daarom wil ik nu nog zoveel mogelijk profiteren! En dus besloot ik op vakantie te gaan.”
Typisch Zuid-Limburg
Tijdens de vakantieweek klikt het goed met vrijwilliger Ben, die speciaal voor Piet veel van de omgeving beschreef. “Ik ben toch afhankelijk van de dingen die een ander vertelt. En dat kon Ben heel goed”, vertelt Piet. Hij omschreef de grote, weidse uitzichten op de Limburgse heuvels, zoals de vele oude vakwerkhuisjes die in deze streek nog te vinden zijn. “Die zijn prachtig en echt typisch Zuid-Limburg”, vertelt Piet.
Bankje
Maar het zat hem vaak ook in kleine dingen. “Onze accommodatie stond midden in een prachtig groen gebied. Daar stond ook een bankje, waar we samen heel wat uurtjes hebben doorgebracht. Hij vertelde wat er links en rechts te zien was. Ik nam het zo goed mogelijk in me op.”
Gezellige man
Een taak die vrijwilliger Ben met alle plezier op zich nam. “Piet is een heel gezellige man, die vol zit met verhalen over vroeger. Over de mijnen kon hij heel enthousiast vertellen, en dat is voor mij ook heel interessant. Dus daar ga je vanzelf ook weer van vertellen.”
De deur uit
De vakantie werd zo een succes. “Het was prachtig om daar te zijn. Sowieso om weer eens lekker de deur uit te gaan, doet me enorm goed. Je treft eens wat andere mensen dan de bewoners van mijn verzorgingshuis. Als je niet zoveel kunt zien, stap je ook niet zo snel op iemand af om hem of haar te leren kennen. Hier gebeurt dat vanzelf. Je hebt leuke gesprekken.”
Schilderij
De woorden en omschrijvingen van Ben werkten zo goed op Piets inbeeldingsvermogen, dat hij bij thuiskomst zelfs een landschap heeft kunnen schilderen. “Schilderen deed ik al toen ik nog kon zien. Nu wordt het lastiger. Ik gebruik deels mijn fantasie en deels mijn geheugen. Met een grote loep kan ik het ook op het doek krijgen. En die omschrijving van Ben, dat helpt enorm.”