Adri woont weer bij zijn Els

Na een beroerte had Adri zoveel zorg nodig dat hij naar een verpleeghuis ‘moest’. Maar tijdens een Zonnebloemvakantie kreeg zijn vrouw Els zoveel steun en praktische tips, dat hij nu ‘gewoon’ weer thuis woont. “Hier hoort hij.”

"Hele dag op zijn balkon"

Adri uit Arnhem zat al lange tijd in een rolstoel vanwege een dwarslaesie, toen hij er in 2016 een beroerte bovenop kreeg. “Hij is zo verslechterd dat hij bijna niets meer kan. Ook praten is lastig”, vertelt zijn vrouw Els. De gemeente adviseerde hem te verhuizen naar een verpleeghuis. “En dat deden we. Maar hij had het daar totaal niet naar zijn zin. De zorg viel tegen, hij had niks te doen en zat de hele dag op zijn balkon.”

Hulp van vrijwilligers

In juli maakte het echtpaar voor het eerst kennis met de Zonnebloem, tijdens een vaarvakantie op MPS de Zonnebloem. “Toen ging er een wereld voor ons open. De zorg was zó anders. Zó wilde ik dat mijn man verzorgd werd. Met aandacht.” De vrijwilligers hielpen Els ook op een andere manier: ze maakten haar wegwijs in de zorg en de mogelijkheden om zorg aan huis te krijgen. “Als je niet in dat wereldje zit, is het zo lastig. Ik wist niet eens wat een pgb was! Ik dacht… waar hebben ze het over? Ik kreeg heel veel uitleg en tips van de vrijwilligers en ging naar huis met een hele lijst namen van zorginstanties en telefoonnummers.”

Zorg vanuit het hart

Eenmaal thuis, besloot Els meteen actie te ondernemen. “Ik ben alle nummers af gaan bellen en heb gevraagd naar informatie en mogelijkheden om mijn man thuis te laten wonen met zorg. Twee weken later was alles geregeld. De zorg krijgt hij nu aan huis. Met dezelfde lieve aandacht als die van de Zonnebloemvrijwilligers. Zij zorgen vanuit hun hart, niet voor hun salaris. Dat ik dit inzicht gekregen heb via een organisatie als de Zonnebloem vind ik echt uniek! Ik ben ook druk bezig om andere mensen uit de zorg te motiveren om ook een keer mee te gaan als vrijwilliger. Om te ervaren hoe zorg ook kan zijn.” 

Goed in zijn vel

Na zeven maanden in een verpleeghuis heeft Adri zijn plekje thuis weer helemaal terug. “Dat maakt voor hem echt het verschil”, vertelt Els. “Hij kan lichamelijk niet veel meer, maar hij begrijpt alles. Alles komt bij hem binnen, maar hij kan het zelf moeilijk uiten. Daarom is het wel belangrijk dat hij goed in zijn vel zit, lekker in zijn thuisomgeving. En natuurlijk is het gewoon veel gezelliger dat hij thuis is. Hier hoort hij.”