'Dankzij deze activiteiten ontdek ik dat ik meer kan dan ik dacht'

Als kind verhuizen van de Randstad naar het Drentse platteland en dan ook nog buiten je nieuwe woonplaats naar het speciaal onderwijs moeten. Bij Wilco Feiken had dit een negatief effect op zijn sociale netwerk. Terwijl hij er juist van houdt om samen te genieten van het goede leven. “Met een lichamelijke beperking maak je helaas lastiger vrienden. De Zonnebloem is voor mij dé manier om mijn netwerk te vergroten en te ontdekken wat ik allemaal kan.”
Het sociale leven van Wilco begon eigenlijk pas toen hij naar een zorginstelling in Assen verhuisde. Want daar ging hij naar de specialistische fysiopraktijk waar hij een borrelclubje aan overhield én de tip kreeg om eens bij de Zonnebloem te kijken. “Ik heb geluk gehad met de Zonnebloem, zo zie ik dat. In die acht jaar dat ik erbij ben, heb ik al heel wat vriendschappen gesloten, ook met vrijwilligers.”
Actieve groep
De Zonnebloemafdeling Jong Groningen & Drenthe is ontzettend actief, vertelt Wilco. “Er wordt veel georganiseerd, maar je kunt ook een aanvraag doen om daarbuiten op pad te gaan. Zo ging ik laatst met goede vriendin Marit een dagje winkelen. Dat kon omdat een vrijwilliger met ons mee wilde.” Misschien heeft die actieve insteek wel te maken met het feit dat er zoveel jonge mensen deelnemen. “Zou kunnen, maar we zijn geen jongerengroep hoor. Iedereen die sociaal ingesteld is en nieuwe contacten wil opdoen, is welkom.”
De tekst gaat verder onder de foto
Wilco aan het werk tijdens de graffiti-workshop van de Zonnebloem
Leuke samenwerking
Ook gaat de afdeling geregeld samenwerkingen aan met zorggerelateerde opleidingen in de regio. “Een aantal studenten kwam met het idee om voor ons een graffiti-workshop te organiseren. Ik heb me direct aangemeld, ook al heb ik niet zoveel met creativiteit. De Bourgondische uitjes zijn over het algemeen een betere match. Maar door alles wat de Zonnebloem organiseert, sta ik steeds meer open voor nieuwe dingen.”
Pittige workshop
Wilco twijfelde van tevoren wel of hij eigenlijk kon meedoen. “We deden ooit een kookworkshop en toen bedankte iedereen voor mijn salade omdat ik de peper veel te groot had gesneden. Dat zegt genoeg over mijn motoriek. Ik heb last van spasmen en zo’n cap indrukken leek me lastig.” Hoe is dat afgelopen? “Vrijwilliger Lieke stuurde mijn hand en hielp me schudden. Het resultaat was echt mooi: het kunstwerk hangt nu in mijn keuken.”
Artistieke vrijheid
Voor het ontwerp kreeg de groep tips van een graffiti-artist die hen begeleidde. “Niemand van ons had dit eerder gedaan, dus het advies was om te beginnen met je eigen naam. Verder mocht je zelf bepalen wat je deed. En leuk dat het was! Het hielp ook mee dat het die dag heerlijk weer was, eerlijk is eerlijk. Maar ik hoop echt dat de Zonnebloem dit soort nieuwe dingen erin houdt.” Want los van het artistieke resultaat, bracht de workshop Wilco nog iets anders. “Vernieuwende activiteiten zoals graffiti spuiten verbreden mijn horizon. Als er ooit weer zoiets wordt georganiseerd, zou ik dat nu sneller aandurven. Omdat ik heb ontdekt dat ik meer kan dan ik dacht.”