Visje eten op de boulevard Scheveningen.

Met onze gasten hadden we een gezellige middag met een visje eten.

In het begin van de week ziet het er nog droog en zonnig uit voor die donderdagmiddag in Scheveningen. Maar naarmate de dag nadert, bereiden weerstations ons al voor op minder zonnig weer.

Op de donderdag zélf bewolkt het steeds meer, al blijft Buienradar nog optimistisch.

Dus daar staan we dan met 16 mensen om kwart voor twee, verzameld uit busjes met gasten, rolstoelen, rollators en vrijwilligers voor de ingang van de Palace Promenade.

Net als we compleet zijn, begint het te regenen en daarna te plenzen. Onder paraplu’s en plastic zoeken we haastig dekking binnen in de Promenade.

Daar maken we trouwens aan het einde van de middag nog een groepsfoto.

De etalages geven weliswaar afleiding, maar het was de bedoeling om te wandelen over de boulevard. Dat zit er niet in, maar eerst naar Simonis aan Zee om iets van vis te eten.

De strandtent bleek al volgeboekt, dus die optie valt letterlijk in het water. Maar Simonis heeft ook op de boulevard voor de snelle hap onderdak, dus wijken we daar naar uit.

Vanuit de beschutting van de Promenade in een race tijdens de hoosbuien, vonden we buiten tafels en stoelen onder de smalle glazen overkapping. De vis smaakte er niet minder om.

Intussen had de regen gezelschap gekregen van de wind.

Het begon behalve vochtig, ook wat klam en koud te worden onder het Simonis afdakje.

Omdat een wandeling over de boulevard echt onmogelijk was, weken we uit naar De Pier, benedendeks.

Een aantal gasten is al vele jaren niet meer op De Pier geweest en daar is nadien alles veranderd.

Maar ook met de rolstoel voor het glas boven zee was er voldoende te zien.

Er verzamelden zich steeds meer grote grauwe losse wolken in de grijze lucht die er al was.

Ze kwamen met bulderende wind recht op de kust aangevlogen.

Je kon maar tot halverwege de horizon kijken, dus half op zee, daarna verdwenen ze in een dikke waas verderop.

Zelfs de meeuwen hadden het moeilijk en zwalkten met de wind mee naar het binnenland.

Nu verschijnen ook de eerste witte koppen op de golven.

Tussen al die mooie dagen die we hadden deze zomer, is het even herfst in augustus.

Degenen die niet in de winkeltjes op De Pier blijven steken of niet genoeg kunnen krijgen van het uitzicht door het glas op de zee en het verlaten strand, rijden door.

Sommigen gaan tot het einde van De Pier, waar die zich splitst in rechts het pannenkoeken restaurant op het platform van de uitkijktoren en de Bungy Jump. Anderen gaan linksaf, waar ze ooit voor het laatst bij Van der Valk waren. Ja ook daar is veel veranderd.

Wat niet verandert die dag, is het weer. Het blijft nat, zo ook bij het afscheid als de busjes weer voor de hoofdingang van de Palace Promenade parkeren. En waar de gasten worden uitgezwaaid. Jammer van de regen, maar we hebben tóch genoten.

Pas laat in de avond wordt het eindelijk droog. 

Marina Smit, augustus 2018