Mijn eerste uitje met De Stichting Zonnebloem Leusden. "waar ben ik in vredesnaam aan begonnen", was de enige gedachte die ik had. Impressie van een nieuwe vrijwilliger.

Mijn eerste uitje met De Stichting Zonnebloem Leusden. "waar ben ik in vredesnaam aan begonnen", was de enige gedachte die ik had.

Net als het keihard gaat regenen stap ik op de fiets en zo te voelen had het regenwater erg lang in de ijskast gestaan. Brrrrrrrrrrrrrrrrr.

Om 14.15 uur exact volgens plan kom ik aan bij de Sint Joriskerk in Amersfoort. Wil je wat verfrissing in je vrijwilligersloopbaan hebben, kom je voor de tiende keer daar weer terecht.

Bij binnenkomst probeerde ik te zeggen tegen de vriendelijke man "Ik kom namens de Stichting De Zonnebloem Afdeling  Leusden en ik ben op zoek naar...." De Man bij de deur bleef netjes en wees de juiste richting op (is natuurlijk niet vanzelfsprekend ;-) ) .

Ik zoek Wil, Wil zoekt mij... nou, succes verzekerd... dus binnen no time sta ik met de voorzitter Jeanne, 3 vrijwilligers aan een tafeltje. Ik dacht eigenlijk alleen maar "leuke mensen om bij wakker te worden", maar een kopje koffie is natuurlijk een extra boost. Ik onthoud slecht namen, maar als je Lia Koudijs heet, dan ga ik die zeker niet vergeten. Een vrouw met humor die ongeduldige koffiefanaten weet te corrigeren. 

Wij gaan gezellig bij elkaar zitten en had nog niet echt het idee dat ik "nieuw" was.

Bewust Rond (goede naam voor een organisatie van eetverslaafden) doet een voorwoord en Dickensorkest Animato en Gospelkoor Relation o.l.v. Marijke van Leerzem zingen wat liederen. Allemaal voor mij bekende gezichten, dus ook nu weer geen vernieuwende elementen in mijn leven.

Er werd door twee mensen ook een verhaal verteld "A Christmas Carol" van Charles Dickens door een man (ook deze heb ik eerder gezien) en een vrouw. 

Dan nu de uitdaging om mensen te begeleiden naar de juiste bus, maar ja "hoe zien bejaarden uit Leusden eruit?".

Drie meter verderop echter word ik wanhopig toegesproken. Rollator 123 en ene Jeroen werden vermist.  Maar ja "Hoe ziet Jeroen eruit?". Rollator snel gevonden en meteen als cadeau mocht ik ook nog mee naar het invalidentoilet. 

Helemaal in paniek alle deuren open doen... Je zou maar zo zijn. Ik probeerde de vrouw te kalmeren dat we het echt wel gingen vinden, maar als ik denk dat we de meterkast in gaan duiken, bleek dat toch echt de magische deur te zijn.  We waren niet alleen, we hadden concurrentie en wel... Jeanne met een Leusdens oudje.

Deur tegen elkaar open... ja, dat kon er ook nog wel bij. Bleek 1 lichtknopje voor 2 toiletten te zijn. Reden genoeg om ruzie te maken vond mijn nieuwste vriendinnetje. Zo'n gratis voorstelling is stiekem nog leuker dan dat duet van die 2 zangeressen.

Dan nu op zoek naar Jeroen. Misschien helpt het als ik vraag welk bejaardenhuis ze vandaan kwam "Amerhorst". Ineens was haar begeleidster er weer en een man die Jeroen had gevonden. Deze vrouw bleek steeds weg te lopen, maar volgens eigen zeggen "ze wist het heus allemaal wel, ze is niet in de war". 

Door de gastheer word ik zeer vriendelijk uitgelaten en kreeg natuurlijk een amandelstaaf mee van die eetclub Bewust Rond.

Toch nog even een kijkje in de bus genomen. Wat een leuke lieve spontane warme mensen zeg! Ik had ook natuurlijk NIET met de fiets moeten gaan om het Kerstconcert van Bewust Rond i.s.m Nationaal Ouderenfonds & Stichting De Zonnebloem  te bezoeken.
In een warm bad terechtkomen is altijd bijzonder en zoooo gewenst!

Stichting De Zonnebloem 
THANKS!
Met zomerse groet,
Jürgen Erik

terug