Zonnebloemgastendag

Omdat we vonden dat de naam ziekendag de lading niet meer zo dekt, hebben we een nieuwe naam voor deze jaarlijkse dag gevonden: Zonnebloemgastendag

Gasten en vrijwilligers vierden afgelopen 21 september de Zonnebloem Gastendag. Deze dag zijn we altijd in Den Boogerd, het gemeenschapshuis van Vessem. Een commissie en nog veel vrijwilligers rondom hen, bedenken en organiseren deze dag.

Op deze dag maken we er een jaarlijks feestje van voor de gasten . Maar ook gedenken we op deze dag degenen die in de afgelopen tijd zijn overleden. Ook hen zijn we niet vergeten. Daarom begon de middag bij het stilstaan van de overledenen. Annie droeg een mooi gedicht voor, en voor iedere overledene werd een kaarsje aangestoken.

Daarna was er het lichtere gedeelte van de middag. Dit jaar was het thema Friesland. Waarom?, vraag je je misschien af?

Nou, het ging om het cijfer 11. Want wat is er meer Fries, maar ook, Nederlands, dan de Elfstedentocht. Hoewel al een tijd niet meer gereden, weet elke Nederlanders wat het is en heeft er zijn of haar eigen herinneringen aan. Minder bekend eigenlijk, zeker hier in Brabant , zijn de 11 steden die aan de tocht haar naam geven. Dus dacht de commissie, dat daar maar iets aan gedaan moest worden. Zij hebben rond dit thema een prachtige middag in elkaar gezet. Allereerst was de zaal in Den Boogerd prachtig versierd met de Friese vlag en allerlei andere attributen. We hadden door de middag heen heerlijke Friese hapjes als suikerbrood en dumkes. En zelfs Berenburg, voor de veiligheid wel verstopt in een heerlijke bonbon!

Verder was er een rebus en een uitgebreide kwis. Nou, we wisten niks van Fryslân, dat was wel duidelijk! Maar goed, soms leverde raden ook een goed antwoord op. Maar niemand was verbaasd dat de tafel waar Betty (onze Friezin) aan zat, glansrijk won.

Betty liet in haar beste Fries ook wat wijsheden uit Friesland horen. De eerste ging nog wel met verstaan, maar de andere waren voor ons echt abacadabra! Dit leidde tot veel hilariteit in de pogingen de wijsheden te vertalen.

Tussendoor was er af en toe een lied, in het Fries natuurlijk, het Friese volkslied en nog een paar andere.

Maar gelukkig voor ons Brabanders, was er ook gezang in verstaanbare taal. Maria Rijkers zong een lied van Herman Finkers, niet in het Twents gelukkig! Prachtig gezongen. En ook een lied wat we aan het eind samen mochten zingen, althans het refrein! Op de wijs van ‘Tulpen uit Amsterdam’. We hebben als bestuur gedacht dat we dat erin willen houden, elk jaar aan het eind van die dag dit lied, met hetzelfde refrein, en de verzen verschillend, afgestemd op de gebeurtenissen van die dag. Veel dank aan Maria.

Veel dank aan iedereen die deze mooie middag mogelijk maakte. Harrie noemde enkelen bij naam, vooral ook degenen van buiten onze afdeling. En het voert te ver om iedereen te noemen. Maar de aankleding (bv de bloemstukjes), de rebus en kwis, de heerlijke hapjes (Fries en anders) en iedereen die zijn best deed de sfeer te maken, het was fantastisch. We hebben er allemaal van genoten. Voor alle gasten was er een zonnebloem van eigen kweek, die naar degenen die niet hadden kunnen komen werden thuisgebracht. Niemand wordt overgeslagen!

Ik heb nu al zin in volgend jaar.