Een strandwandeling op rupsbanden
Misschien heb je hem wel eens zien rijden op het strand aan de Westlandse kust: strandrups ‘De Vrijheid’. Een groot voertuig met rupsbanden die met 5 kilometer per uur door de branding rijdt. De perfecte manier om als groep rolstoelers samen een strandwandeling te maken.
Ze hebben er tien jaar geleden hard voor gestreden, en dat was het waard. Volgens Platform Gehandicapten Westland moest en zou er een strandrups komen op hun stranden. “Wij hadden het ergens anders gezien en vonden het de perfecte oplossing voor mensen die in een rolstoel zitten en die toch het strand op wilden”, vertelt Annemiek Koremans, voorzitter van het platform. ”We hebben met een wervingsactie geld opgehaald voor de rups, een loods en een aangepast strandtoilet.”
200 ritten
Inmiddels maakt het voertuig zo’n 200 ritten per seizoen. “We rijden meestal vanuit Ter Heijde naar Hoek van Holland of naar Kijkduin. Een mooie tocht van een uurtje, met halverwege een kop koffie.”
Rupsbanden
Maar hoe werkt de strandrups precies? Het is eigenlijk een grote metalen bak op rupsbanden. In die bak is plek voor acht rolstoelen, die er met een lift in getild kunnen worden. Er kunnen ook gewone zitstoelen in, waar familie of vrienden op kunnen zitten als er geen acht rolstoelen meegaan. “We zien ook veel dat familie meeloopt naast de rups, want je zit bijna op dezelfde ooghoogte. En de rups gaat op looptempo. Dus ideaal voor een strandwandeling met een groep.”
Het water in
Annemiek zit zelf ook in een rolstoel. “De vloedlijn is onbereikbaar voor mij in een rolstoel, maar met de rups kom je een heel eind met het strandgevoel. De rupsbanden kunnen over mul zand, nat zand en zelfs een klein stukje het water in. Je ruikt de zee, je voelt de wind door je haren. Dat is echt geweldig.”
Geweldige belevenis
Verschillende Zonnebloemafdelingen in de omgeving hebben de strandrups al ontdekt. Zo ging afdeling Maassluis deze zomer met een aantal rolstoelgebruikers het strand op. Zo ook Liesbeth van der Caay (86). “Wat een geweldige belevenis!”, vertelt ze. “Je overziet het hele strand. Je ziet de zee en kinderen die aan het spelen zijn. Je maakt er echt onderdeel van uit.”
“Het strand is heerlijk”
Lopend is de branding onbereikbaar voor Liesbeth. “Ik heb nog wel een stafunctie, maar op het zand verlies ik mijn balans. Ik kan me er niet verplaatsen, ook niet met wat hulp. Ik kom oorspronkelijk uit Vlissingen, dus als jong meisje speelde ik al met mijn schepje in het zand. Nu krijg ik dankzij de strandrups dat gevoel weer een beetje terug. Het strand is heerlijk.”
