Lianne
Samen met haar opa vaart Lianne een week mee met hotelschip MPS de Zonnebloem. In haar blogs vertelt ze over de belevenissen tijdens hun vakantie.
Liannes vakantieblog - de terugblik
Een week lang was Lianne met haar opa te gast op MPS de Zonnebloem. In haar afsluitende blog blikt ze terug op een bijzondere week. “Als een bloeiende zonnebloem in de tuin, zo was deze reis.”
“Op de laatste ochtend was opa al vroeg uit de veren. Rond 7 uur mocht hij bij de kapitein in de stuurhut meekijken tijdens het varen. De boot voer in de vroege ochtend van Wageningen naar Arnhem. Zo rustig als het op het water was, zoveel bedrijvigheid was er aan boord: alle gasten moesten eerder uit bed en vroeger ontbijten, om klaar te zijn als de ophalers op de kade in Arnhem zouden arriveren.
Opa’s kleinzoon (en mijn neef) Stephen kwam al lekker op tijd om ons op te halen. Voordat hij aan boord ging, werd het kenteken van zijn auto genoteerd, gekoppeld aan de gasten die hij op kwam halen. Op die manier kon via de portofoons precies worden doorgegeven welke bagage uit welke hut naar de auto met dit kenteken kon worden gebracht. ‘Wat een weelde, om zelfs je eigen bagage niet te hoeven sjouwen!’ zei opa. Ook ik was en ben erg onder de indruk van de logistieke puzzels die tijdens deze tocht elke keer weer geklaard werden alsof het voor iedereen routine was.
Stephen praatte met opa nog wat over de hoeveelheid motoren die het schip heeft en of de kapitein alles onder controle had. Voordat de taxibusjes arriveerden gingen wij al van boord, hartelijk gedag gezegd door heel veel mooie vrijwilligers. Op weg naar huis.
(Lees verder onder de foto)
Opa heeft genoten van de week: ‘Het weer zou meer mee moeten werken, dan was het nóg fijner, maar de verzorging was uitstekend en ik heb een heel mooie week gehad!’ Een tip had hij ook nog, kritische Nederlander als hij is: ‘Wat nog een mooie aanvulling zou zijn, is zicht op waar het schip zich bevindt, tijdens de tocht. In de auto heb je de TomTom; zoiets zou ook mooi zijn tijdens het varen.’
Zelf vond ik het bijzonder om deze week samen met opa mee te mogen maken. De hartelijkheid van alle vrijwilligers, de rust en het geduld voor elke individuele gast, waren heel waardevol. De verbinding met verschillende generaties (de jongste vrijwilliger was 18, de oudste gast 92) was een groot cadeau. Net als alle rust om in gesprekken van elkaar te leren en een week met elkaar op te trekken.
Zoals een bloeiende zonnebloem eruit ziet in de tuin, zo was deze reis en de organisatie ervan: flexibel, zichtbaar, kleurrijk, met een groot hart en vol pit, tot aan het laatste uitzwaaimoment. Werkelijk fantastisch!”
Zoals een bloeiende zonnebloem eruit ziet in de tuin, zo was deze reis en de organisatie ervan: flexibel, zichtbaar, kleurrijk, met een groot hart en vol pit, tot aan het laatste uitzwaaimoment. Werkelijk fantastisch!”