Drie dagen rollen door de Achterhoekse polder
De oplettende kijker kon dit weekend een sliert van rolstoelen ontdekken in de polder van de gemeente Bronckhorst. Meer dan 150 mensen deden mee aan Roll-over Bronckhorst: een rolstoeldriedaagse, georganiseerd door de Zonnebloemregio IJsselstreek. Op zaterdag haakte een groep van de Zonnebloemafdeling Apeldoorn-Zuid aan. “Wat is het hier mooi!”
Rie Pannenkoek (83) verzamelt zich samen met de andere deelnemers bij de startlocatie: het gemeentehuis van Bronckhorst. Achter haar rolstoel staat vrijwilliger Tjitske de Wolf. De twee kennen elkaar van de Zonnebloemafdeling uit hun woonplaats Apeldoorn. “We hebben een uur gereden om hier te zijn”, vertelt Tjitske. “Het is een begrip. Zó gezellig elk jaar!”
Vier kilometer
De Roll-over werd ook dit jaar weer georganiseerd door de Zonnebloem in de regio IJsselstreek. Rie doet voor het eerst mee. Voor de gelegenheid neemt ze plaats in een rolstoel en Tjitske duwt haar de komende vier kilometer. Ze lopen door de polder en doorkruisen verschillende dorpen. “Mooie lanen met hoge bomen. Dat vind ik mooi”, vertelt Rie. Dan krijgt ze wat pijn aan haar nieuwe heup en besluit na overleg met Tjitske voor de afwisseling even achter de rolstoel te lopen. “Het geeft een veilig gevoel dat je je eigen vrijwilligers kunt meenemen. Ik ken Tjitske al heel lang en zij kent mijn situatie en gezondheid. Dat is heel fijn.”
‘Ons kent ons’
Tussendoor is er een tussenstop. De Zonnebloemgroep uit Apeldoorn – dertien deelnemers en drie vrijwilligers – pauzeert om wat te eten en te drinken. Iedereen praat met elkaar, de sfeer is goed. “Dat is bijzonder aan dit evenement”, vertelt Tjitske. “Wij lopen met de afdeling vaker mee en dat is niet voor niets. Iedereen hoort erbij, het is echt ‘ons kent ons’. Dat gevoel is voor veel mensen die niet zo gemakkelijk naar buiten kunnen heel veel waard.”
Overal rolstoelen
Terug in Hengelo (Gelderland) wordt de groep feestelijk onthaald bij binnenkomst. “Wát geweldig was dit”, vertelt Rie. “Dat rijden, en dat uitzicht, dat is prachtig. En het gevoel dat je dit met z’n allen doet. Je ziet overal rolstoelen en vrijwilligers.” Wat ze het mooist vond onderweg? “Grappig genoeg dit gemeentehuis, waar we nu weer voor staan. Ik vind het gebouw toch wel heel erg prachtig. Leuk om dit ook bij de finish nog eens te zien.”