Beveiliger in een rolstoel: ja, het kan!
Een lichamelijke beperking hoeft wat ons betreft nooit een belemmering te zijn. Iedereen moet volwaardig kunnen meedoen en aangesloten blijven. De Zonnebloem ontmoet regelmatig mensen die zich door hun lichamelijke beperking niet laten weerhouden om te doen wat ze graag doen. Mensen die laten zien dat er zoveel meer kan dan je denkt. Hun verhalen lees je hier. In deze aflevering: Anthony Kujundzic, die gewoon stageliep als beveiliger.
Rotterdammer Anthony Kujundzic (20) had altijd al de droom om beveiliger te worden. Onlangs kwam die wens uit toen hij twee avonden stage liep bij een beveiligingsbedrijf. “Het is belangrijk dat je je niet laat weerhouden door je lichamelijke beperking. Zeker niet als je een droom hebt.”
Daar stond hij dan, bij de ingang van de Rotterdamse jazzclub Bird. Gasten verwelkomen, hen fouilleren, de inhoud van tassen checken. Anthony wilde altijd al eens weten hoe het zou zijn om te werken als beveiliger. En bovenal, of hij dat werk in zijn rolstoel kon uitvoeren. Anthony heeft cerebrale parese, een bewegingsstoornis, en zit zijn hele leven al in een rolstoel. Maar daardoor laat hij zich absoluut niet tegenhouden, zegt hij zonder een spoortje twijfel. “Ik denk alleen in mogelijkheden. Dat blijkt wel uit deze korte stage als beveiliger, maar bijvoorbeeld ook uit het feit dat ik rolstoelhockey en de studie Social Work volg. Na mijn vorige opleiding was ik me aan het oriënteren op een vervolgstudie. Ik had allerlei opties, maar dacht op een gegeven moment: waarom zou ik vanwege mijn beperking laag instappen? Ik ga voor een mbo-studie.”
Zenuwen bleken niet nodig
De mensenkennis die hij bij Social Work opdeed, kon hij tijdens zijn beveiligingswerk uitstekend inzetten, merkte Anthony. “Met name bij preventief handelen. Situaties inschatten, zodat je beter kunt optreden.” Vooraf was hij wat zenuwachtig, bekent hij. “Vooral vanwege de reacties van het uitgaanspubliek. Voor de meesten van hen is het natuurlijk ook de eerste keer dat ze een beveiliger in een rolstoel zien.” De zenuwen bleken achteraf niet nodig. “Ik had echt niet gedacht dat ik zoveel positieve reacties en respect zou krijgen. Mensen gaven me complimenten voor mijn werk. Ik voelde echt veel liefde.”
Zelfverzekerder
Het maakte hem zekerder in zijn werk. “Eerst kreeg ik uitleg, daarna werkte ik onder begeleiding van ervaren collega’s en vervolgens ging ik zelfstandig aan de slag. Ik zag dat ik het werk oppikte en er steeds beter en dus zelfverzekerder in werd.”
Anthony zit in zijn examenjaar van Social Work en heeft na deze werkervaring het idee om een opleiding tot beveiliger te volgen, al staat die keuze nog niet vast. “Ik weet nu dat dit werk mogelijk is voor mij. De obstakels die er zijn, zijn slechts praktisch van aard, zoals een werkplek met hoogteverschillen of trappen. Maar door zulke obstakels laat ik me niet weerhouden.”
De foto bij dit artikel is afkomstig van RTV Rijnmond.