In alle vrijheid naar je dierbaren

Het graf van je geliefden bezoeken is voor veel mensen erg belangrijk. Ook voor Riek (105). Toch kon ze het graf van haar man en familie lang niet bezoeken omdat ze in een rolstoel terechtkwam. Na vier jaar kon het wel. Met de Zonnebloemauto.

Laatste rustplaats

Riek Nottelman heeft veel herinneringen liggen in het dorpje Schoorl, in de kop van Noord-Holland. Ze heeft er jarenlang gewoond met haar gezin en veel mooie momenten beleefd. Ze verloor er ook veel dierbaren, die er hun laatste rustplaats vonden. Regelmatig bezocht Riek op de fiets – en later in de auto van haar dochter Diny – het graf van haar man, ouders en schoonouders. Een belangrijk ritueel voor haar.

Rolstoel

Maar vier jaar geleden werd de begraafplaats een onbereikbare bestemming. Riek woonde inmiddels al in Castricum, dichter bij haar kinderen. Daar viel ze en liep ze een open wond op die niet wilde genezen. Met als gevolg dat lopen amper nog ging en ze zich alleen kon voortbewegen in een duwrolstoel. “Na tijden van revalidatie, wilde ze graag weer eens naar het graf van haar man”, vertelt haar dochter Diny. “Maar toen stonden we voor de uitdaging: hoe gaan we dat doen met vervoer?”

Zonnebloemauto

Een rolstoeltaxi was een idee. “Maar een kostbare oplossing", aldus Diny. "Bovendien wil je in alle rust naar het graf toe en zolang blijven als je zelf wil. En daarna nog even langs het dorp om ergens wat te eten. Met een taxi is dat niet te regelen. Je zit toch niet op je gemak als je weet dat de taxi elk moment kan voorrijden.”

Toen ontdekte Diny de Zonnebloemauto, waarmee ze zelf met haar moeder naar Schoorl kon rijden. Op eigen gelegenheid, op eigen tempo. “Mijn man vond het leuk om te chauffeuren, dus met z’n drieën zijn we op pad gegaan”, vertelt Diny enthousiast.

Eigen baas

 Via een mooie route door de duinen bereikte het drietal de eindbestemming. Nadat ze de straat bezochten waar ze altijd gewoond hebben, zetten ze koers richting de begraafplaats. Een mooi moment. “Mijn moeder vond het heel fijn om daar weer te zijn. Ik ben er zelf nog wel vaker naartoe geweest, maar ik kon haar gewoon niet meenemen. Dus ook mij doet het goed.”

Het drietal besloot ook nog te lunchen in het dorp. Diny: “Je bent eigen baas met de Zonnebloemauto, dus konden we zelf bepalen waar we naartoe reden. We hebben gezellig ergens een pannenkoek gegeten en mijn moeder vond het een feest.” Daarna reed het drietal nog even langs zee. “Egmond aan Zee ligt op de route, dus we zijn daar even over de boulevard gereden. Toen we het water konden zien, stopte mijn man de auto. Zo hebben we even zitten genieten van het uitzicht. Die vrijheid heb je!”

Volgende tripje

Eenmaal thuis, blikken Diny en Riek terug op een mooie dag. Diny: “Mijn moeder is al wat vergeetachtig, maar ze heeft alle verpleegkundigen die haar dagelijks helpen verteld over deze dag. Tot in de details. Dus het heeft zeker indruk gemaakt. Ze is zelfs al aan het nadenken over waar het volgende tripje naartoe gaat.”