Zo fijn dat de Zonnebloem deze mogelijkheid biedt
Eindelijk kreeg Linda het gehoopte bericht: er was een plekje vrijgekomen voor haar vader in het verpleeghuis om de hoek. Maar hij moest wel snel verhuizen en daarvoor is aangepast vervoer noodzakelijk. En vind dat maar eens in coronatijd. Via Google ontdekte Linda de Zonnebloemauto. “Zo fijn dat de Zonnebloem deze mogelijkheid biedt. Dit is voor ons nu echt de enige optie.”
Linda’s vader Arend is 85 jaar en een geboren en getogen Rotterdammer. Bijna dertig jaar geleden verhuisde hij naar Overijssel, omdat hij graag meer ruimte, groen en beesten om zich heen wilde. Hij woonde hier zelfstandig, met zijn tweehonderd kippen en was altijd in de weer. Door een hersenbloeding is hij niet meer mobiel en verblijft in een revalidatiecentrum in Meppel. Nu hij niet meer kan wonen zoals hij wil, voelt hij weer de hang naar Rotterdam. De plek waar hij opgroeide en waar al zijn dierbaren, waaronder dochter Linda, wonen. Toen Linda werd gebeld dat er een plekje vrij was in het verzorgingshuis in Barendrecht waren vader en dochter dan ook meteen enthousiast. Voorwaarde was wel dat Arend snel kon verhuizen én het vervoer zelf kon regelen. Maar hoe regel je rolstoelvervoer in coronatijd?
Echt noodzakelijk
Na heel wat belletjes en een hoop teleurstellingen zonk de moed Linda een beetje in de schoenen. Toen vond ze de Zonnebloemauto. “Mijn vader is volledig rolstoelafhankelijk, dus voor ons is een rolstoelauto echt noodzakelijk. Wij zijn dan ook erg blij dat de Zonnebloem deze mogelijkheid ook in coronatijd aanbiedt. Anders was het niet mogelijk geweest om mijn vader nu te verhuizen en was het plekje in het beoogde verzorgingshuis naar een ander gegaan. Terwijl we al lange tijd op deze kans wachten. Hij wil zijn laatste jaren graag hier slijten, met zijn familie in de buurt.”
Lange autorit
Niet alleen Linda en haar gezin, maar ook twee broers en een zus van Arend wonen in omgeving Rotterdam. De hele familie kijkt dan ook uit naar zijn komst. Al vinden ze het jammer dat een warm weerzien er door het coronavirus niet in zit. Gelukkig kijkt Arend ondanks alles uit naar deze stap. “Sinds zijn hersenbloeding kan hij niet meer doen wat hij leuk vindt. Daarbij heeft hij weinig aanloop, omdat hij zo ver weg woont. En door het coronavirus helemaal niet meer. Hij kijkt zelfs uit naar de lange autorit met mij”, lacht Linda. Ik zei: ‘Pa, knuffelen en kussen zit er niet in, maar je kunt wel uren tegen me aan kletsen’. Daar moest hij wel om lachen. Gelukkig vindt hij autorijden heerlijk, dus wie weet huren we de auto nog eens als de coronatijd voorbij is.”
Mondkapje en handschoenen
“Eerst maar zorgen dat hij veilig overkomt. Ik ga gewapend met mondkapje en handschoenen op pad en lever mijn vader met zijn spullen voor de deur af, want ik mag niet naar binnen. Dat voelt best gek, maar ik ben allang blij dat het überhaupt is gelukt.”