Dankzij de Zonnebloemauto kan Janny (89) veilig naar de vaccinatielocatie
Als zoon Leo of dochter Annelies met de Zonnebloemauto komt voorrijden, dan weet Janny van Doorne dat ze er weer een dagje onbezorgd op uit kan. Door de Zonnebloemauto reikt haar leefwereld verder dan haar eigen Maassluis en kon ze onlangs haar coronavaccinatie halen.
Veel opgewekter dan Janny van Doorne worden de mensen niet. Bij de 89-jarige dame uit Maassluis is het glas altijd halfvol. Geloof het of niet, zelfs van de dwarslaesie die ze twee jaar geleden opliep, ziet ze de positieve kanten. “Ik zit nu in een rolstoel. Dat is een ander leven, maar in mijn geval ook rijker. Er zijn zo veel mensen die mij helpen, daar krijg ik een warm gevoel van. Vriendinnen hebben een heel schema gemaakt voor mantelzorg, zelfs mijn oude werkgever doet mee. ‘Je hebt mij 25 jaar in de stoffenzaak geholpen, nu ga ik jou helpen’, zegt ze.”
Dat haar wereld iets kleiner is geworden, deert Janny maar tot op zekere hoogte. Stapte ze tot het voorjaar van 2019 nog achter het stuur van haar autootje, tegenwoordig beperkt ze zich in haar rolstoel tot bestemmingen binnen haar woonplaats Maassluis. Als ze zich zelfstandig verplaatst, tenminste. Voor belangrijke afspraken, bijvoorbeeld in het ziekenhuis, heeft Janny taxivervoer. Een dagje eropuit ter ontspanning? Ook dat kan, dankzij de Zonnebloemauto. Wat heet, ze is er al een hele week mee door Engeland getrokken.
Vaccinatieafspraak
Een zaterdagochtend in Maassluis. Zoon Leo komt met de Zonnebloemauto voorgereden. Moeder Janny heeft een afspraak bij de vaccinatielocatie op het vliegveld van Rotterdam. Een heel gedoe als ze dat met de taxi had moeten doen, die ze in dit geval ook nog uit eigen zak moet betalen. “Dit is veel makkelijker. De Zonnebloemauto werkt perfect. De klep gaat naar beneden, ik kan er zo inrijden met mijn rolstoel. Het is veilig en het kost me maar veertig euro voor een hele dag.”
Reis door Engeland
Het is niet haar eerste ervaring met de Zonnebloemauto. In september trouwde Janny’s kleindochter in Engeland. “Ze vond dat oma erbij moest zijn. Mijn dochter heeft alles geregeld en is me komen ophalen. We hebben de auto een week gebruikt, het was fantastisch. Onze dochter woont daar al veertig jaar. Toen mijn man nog leefde, hebben we veel gereisd door Engeland. Ook nu hebben we weer lange tochten door het zuiden gemaakt. Al die herinneringen van vroeger kwamen boven. De Zonnebloemauto heeft voor mij echt een vakantie mogelijk gemaakt. Wat een vrijheid.”
Met Kerstmis zou de dochter van Janny met haar gezin naar Nederland komen. Weer werd de Zonnebloemauto besteld om samen dagtrips te kunnen maken, maar de lockdown zette een streep door de plannen. “Ze kon niet komen. Maar als het weer mag, halen we het in. Elke keer als ze komt, zullen we de Zonnebloemauto boeken. Daardoor blijft er voor mij heel veel mogelijk.”
Vrijheid in de rolstoel
Dat had ze niet kunnen denken toen ze twee jaar geleden van een kerngezonde vrouw opeens iemand met een beperking werd. Een longontsteking sloeg over naar het ruggenmerg, waarop Janny in een rolstoel belandde. “Ze moesten veel onderzoek doen in mijn wervelkolom. Toen de dokter zei dat het een dwarslaesie was, reageerde ik opgelucht. Het had ook nog erger kunnen zijn. Hiermee kan ik oud worden. En als ik eerlijk ben, voel ik me niet heel beperkt. Ik woon nog steeds zelfstandig, al slaap ik nu beneden en heb ik een lift in huis. En ook mijn rolstoel geeft me veel vrijheid om me te bewegen.”
Vrijwilligerswerk
Over een aantal weken haalt zoon Leo de Zonnebloemauto weer op. Dan krijgt Janny haar tweede prik tegen corona. Ze vindt het een mooi idee dat de Zonnebloem haar vervoer organiseert. “In de jaren tachtig en negentig heb ik twaalf jaar lang vrijwilligerswerk gedaan, mensen bezocht en uitjes begeleid. Ik raakte ontroerd door wat de Zonnebloem voor mensen kon betekenen. Nu maak ik er zelf gebruik van. Dat hoop ik nog lang te doen. Want ik wil wel de honderd halen, hoor.”