''Het is zijn feestje!''

Net als vorig jaar, huurt Ina Dissel ook dit jaar de Zonnebloemauto tijdens de kerstperiode. Ze gebruikt de rolstoelauto voor haar meervoudig gehandicapte zoon Pim, zodat ze met de hele familie bij elkaar kunnen zijn voor het kerstdiner.

Door zuurstofgebrek bij de geboorte liep Pim een hersenbeschadiging op. Daardoor kampt hij onder andere met epileptische aanvallen en is hij gebonden aan een rolstoel. Zijn moeder Ina is er vrij nuchter over: “Natuurlijk is het heftig als je dit meemaakt. Pim is de oudste, we wisten niet wat ons overkwam toen hij werd geboren. Maar inmiddels zijn we 40 jaar verder en kan ik ook wel zeggen dat het me sterk heeft gemaakt.''

Betaalbaar en eenvoudig

Elke zondag komt Pim vanuit Houten naar Nieuwegein om bij zijn moeder te eten. Daarbuiten zien ze elkaar op verjaardagen, feestdagen en andere momenten tussendoor. Passend vervoer is soms een hele uitdaging. Ina: “Het is hartstikke zwaar als ik Pim in en uit een auto moet tillen, zeker omdat hij ook spastisch is. De rolstoelauto van de Zonnebloem is dan ideaal. Het is betaalbaar en het werkt allemaal heel makkelijk.”

Ophalen

Dit jaar met kerst wordt de Zonnebloemauto ook gehuurd. Een taxi reserveren is niet te doen. Niet alleen is het heel prijzig, maar het is ook moeilijk om goede afspraken te maken over ophalen, zeker tijdens de feestdagen. Zonde toch als hij zijn toetje niet kan opeten, omdat de taxi plotseling voor de deur staat? Of als hij een uur langer moet wachten terwijl hij doodmoe is en wil slapen.”

Gezellige dag

“Nu zijn we vrij om de planning te bepalen. Dit jaar valt kerst in het weekend, dus beschikken we tot en met maandag over de auto. Ik ben benieuwd waar Pim dit jaar naartoe wil. Vorig jaar wilde hij naar recreatiegebied Tull en ’t Waal waar we vroeger altijd gingen zwemmen. Het is zijn feestje, ik rijd wel. We maken er altijd een gezellige dag van. Ook hebben we een keer een van zijn broers, die destijds in Zeeland woonde, bezocht. Diezelfde dag vierde hun dochtertje haar verjaardag, dus vielen we mooi met onze neus in de boter.”