Vrijwilliger tussen de bedrijven door
Deelnemers van de afdeling Poeldijk zijn op weg naar Madurodam. Het is een bijzonder uitje. Normaal gesproken begeleiden de afdelingsvrijwilligers de groep, maar nu staat er een groepje medewerkers van de Inspectie Sociale Zaken en Werkgelegenheid op ze te wachten. Voor een bedrijfsuitje, maar dan anders.
Steeds meer bedrijven en organisaties geven een maatschappelijke invulling aan hun personeelsuitje. De Zonnebloem biedt de mogelijkheid om een lokale activiteit te financieren én medewerkers van het bedrijf een dagje vrijwilliger te laten zijn. De Inspectie Sociale Zaken en Werkgelegenheid pakt het groots aan, met maar liefst vier dagjes uit – naar Madurodam, het Gemeentemuseum, het Louwmanmuseum en het Mauritshuis – voor vier lokale Zonnebloemafdelingen.
Duo’s
De medewerkers staan met rolstoelen klaar bij de ingang. Als de deelnemers met het aangepast vervoer arriveren, zijn de duo’s snel gemaakt. “We hebben iets meer collega’s dan mensen die geduwd moeten worden”, vertelt Farida Sheikkariem. Wijzend op haar collega Sandra den Heijer, zegt ze: “Dus wij sluiten samen maar aan bij deze mevrouw.” Dat blijkt de 91-jarige mevrouw Minkels te zijn, die dat wel ziet zitten. “Leuk, twee nieuwe gezichten.”
Veertig jaar geleden
De groep gaat Madurodam binnen en verspreidt zich over het park. Voor mevrouw Minkels is het ruim veertig jaar geleden dat ze hier was. “Het is niet te vergelijken met vroeger!”, concludeert ze, terwijl ze aandachtig rondkijkt. “Het park is veel groter geworden en het restaurantgedeelte is nieuw.”
Handjes genoeg
Els Duijnisveld en Joke Spitzer, bestuursleden van de afdeling Poeldijk, lopen achteraan in de groep. Het is wennen dat ze het vandaag wat minder druk hebben dan normaal. “Wij zijn met drie vrijwilligers aanwezig voor de nodige zorg en begeleiding, maar eigenlijk zijn er handjes genoeg. Het is natuurlijk fantastisch dat deze organisatie dit uitstapje wil bekostigen en dat de medewerkers zich zo enthousiast inzetten. Wij hoeven alleen maar het vervoer te regelen. Zo kunnen we onze deelnemers een extra dagje weg aanbieden en de kosten ook nog eens laag houden.”
Lachebekkies
Mevrouw Minkels lijkt zich inmiddels ontzettend te vermaken met Farida en Sandra. Hoe kort ze elkaar ook pas kennen, er lijkt een goede klik te zijn. Farida houdt de hand van mevrouw Minkels vast en ze lachen er op los. “Je moet natuurlijk maar afwachten wie je achter je rolstoel krijgt, maar ik heb het echt getroffen”, zegt de 91-jarige kwiek. “Het zijn echte lachebekkies!” De reactie van de dames doet hun bijnaam eer aan.
Hoge functie
“Maar het zijn niet zomaar dames”, vervolgt mevrouw Minkels. “Ze hebben het ver geschopt met een hoge functie. Ze werken voor de inspectie. Goed gedaan, hoor!” Sandra en Farida lachen. “Ik vind het heel goed dat onze werkgever ervoor zorgt dat wij op zo’n mooie manier anderen kunnen helpen. Deze mevrouw geniet volop. En dat is zo fijn om te zien.”
Bluskunsten
Wat verderop staan Loraine Maite en mevrouw Scheffers bij de miniatuurschepen. “Kijk, daar staan ze te blussen!”, roept mevrouw Scheffers, wijzend op een boot die in brand staat en geblust wordt door kinderen aan de overkant. Ze kijken geboeid naar de bluskunsten van de jochies. “Tja, je kunt met je personeel uit eten gaan, maar je kunt ook iets leuks doen voor een ander”, vindt Loraine. “Je bent niet alleen op de wereld.”
Iedereen enthousiast
Joke is tevreden over de middag. “Iedereen is heel enthousiast en dat is ook voor de deelnemers leuk. Ze zien eens een nieuw gezicht en hebben een ander praatje. Daarnaast is het voor ons nuttig, omdat wij deze collega’s kunnen laten zien wat vrijwilligerswerk inhoudt bij de Zonnebloem. Ze leren ons kennen en wie weet waar dat toe leidt. Misschien worden ze wel donateur of zelfs vrijwilliger!”