Tamara van Laarhoven schoof, als Mystery guest van de Zonnebloem, aan bij het gesprek over de toegankelijkheid van vrijetijdslocaties in Nederland. In Madurodam, een locatie waar klein voorop staat, werden op deze regenachtige maandag in november grote zaken besproken. Aan tafel zat Ingrid van Engelshoven, minister van Onderwijs Cultuur en Wetenschap, Matthijs de Bruin, initiator van het project Onbeperkt Eropuit van de Zonnebloem en vertegenwoordigers van andere organisaties die zich inzetten voor mensen met een beperking.
Lees in deze blog hoe de dag van Tamara eruit zag.
Om 5.00 uur ging de wekker, zodat ik door alle medische zorg en handelingen die nodig zijn, toch fris en fruitig en bijtijds om 7.15 uur de auto in kon stappen richting Den Haag. Naast het ronde tafel gesprek stond er ook een rondje door Madurodam met minister Ingrid van Engelshoven en Matthijs de Bruin van de Zonnebloem op het programma. Gelukkig was ik ondanks de filemeldingen die binnenkwamen op tijd vertrokken met het idee dat ik dan in Madurodam nog even de tijd had om naar het toilet te gaan. Iets waar ik rekening mee houd, want dit vergt meer tijd dan bij een ‘gezond persoon’. Maar onderweg bleek al snel dat dit er niet in zat. Om 10.00 uur kwam ik dan oververhit aan. Eén geluk: de minister zelf was ook te laat. Ik kon alsnog rustig bijkomen en mij klaarmaken voor de rest van de toch wel spannende en interessante ochtend.
Project Onbeperkt Eropuit
Dus vlug over tot de orde van de dag en mijn doel voor de dag: De minister het belang in laten zien van het Zonnebloemproject Onbeperkt Eropuit. Al heel snel werd voor mij weer duidelijk dat het een ongemakkelijk gevoel geeft als er een hele groep met lopers op pad gaat en jij als rolstoeler dingen duidelijk moet maken aan mensen die niet fysiek op dezelfde hoogte staan. Ik wilde zoveel nog vertellen en laten zien maar dit werd erg lastig omdat de paden vrij smal zijn en het niet te doen is om naast elkaar te lopen met nog een rolstoelgebruiker. We hebben bij sommige objecten stil kunnen staan, zodat ik mijn verhaal toch kon vertellen. Ik wilde bijvoorbeeld maar wat graag uitleggen en laten zien hoe lastig het is als een informatiebalie te hoog is.
Eye openers
De minister gaf tijdens de wandeling aan dat zaken wel ineens duidelijk werden. “Die helling lijkt echt goed te doen, maar als ik jou zie werken is het eigenlijk te steil”, gaf ze aan. Dus ook voor de minister waren op dit kleine stukje al flink wat ‘eye openers’ Ik heb ook duidelijk aangegeven dat we de musea of pretparken die wij testen willen voorzien van inzicht kennis, zodat zij aan de slag kunnen met verbeterpunten. Na het rondje van ongeveer 20 minuten gingen we weer naar binnen.
Ronde tafel gesprek over toegankelijkheid
Onder het genot van een kopje koffie begon het ronde tafel gesprek. Iedereen moest zich in één zin voorstellen en zeggen wat haar of zijn droom is. Mijn droom is dat mijn dagje uit net zo onbeperkt en onbezorgd wordt als voor mensen zonder een beperking. Er waren veel deelnemers aan het gesprek uit verschillende beroepsgroepen zoals docenten en medewerkers van theaters en musea.
In diverse rondes werd de toegankelijkheid besproken. Er werd door diverse partijen aangegeven dat Nederland erg achter ligt als het gaat om de toegankelijkheid en dat er veel meer moet gebeuren. De minister stelde goede vragen en wil aan de slag met de suggesties. Dat is goed om terug te krijgen.
Kan ik wel naar de toilet?
Na deze drukke bijeenkomst moest de minister naar haar volgende afspraak en wij bleven achter met een lekkere lunch. De ochtend was dubbel voor mij. Ik had graag gezien dat meer mensen met een beperking hadden aangeschoven. Er werd toch veel weer over deze groep gepraat in plaats van met deze groep. Daarnaast had ik ook graag gezien dat het totaalplaatje meer aan bod komt. Hoe ziet een dagje weg eruit? Want ik ervaar wel meer obstakels en zit vooraf al met vragen als: Kan ik wel naar de toilet? Is er wel een parkeerplek als ik daar aan kom? Ga ik met de trein, kan iemand mij dan helpen? Als we deze obstakels weghalen en een dagje uit volledig toegankelijk maken dan pas kan het balletje gaan rollen en is er misschien wel een sneeuwbaleffect. En wordt de kunst en cultuur inclusief dus voor iedereen toegankelijk.
