Als je benen het niet goed doen Rolstoelmeting

Vanuit de hittegolf en een bloedheet dagje strand rijden we de herfst in. Als we met het zand nog tussen de tenen en rode konen Amsterdam weer inrijden belanden we in de naar zo hevig verlangde storm en onweersbui. Gele bladeren zijn gevallen en de wind blaast ze in cirkels rond de auto. Gek contrast.

Vandaag waren we een dagje op bezoek bij opa en oma op vakantie aan zee. Met een soort uitvergrote playmobile rolstoel word ik met Rosie op schoot zo naar de schelpen en de schuimkoppen geduwd. Wat een heerlijke dag! We genieten van de zee, het mooie weer en elkaar. Ik zie gelijk drie andere mensen in een rolstoel op het strand. Zoiets zit toch in je systeem. Met veel interesse kijk ik vooral naar de wielen. Want ik raak steeds meer thuis in de wereld van rolstoelen. Met dikke jaloezie zie ik een man met speciale strandwielen: vet! Die wil ik ook wel. 

Afgelopen weken heb ik verschillende passingen gedaan voor de nieuwe stoel. Vast frame, inklapbaar, elektrisch, handbike, anti-kiep, etc. Al met al kom ik toch steeds weer uit bij een inklapbare rolstoel maar wel één waarmee ik goed vooruit kom. Als de deurbel gaat voor de eerste meting, komt daar een blonde man met krullen de trap op. Hij praat terwijl hij loopt en ineens gil ik het uit: “Niet!??” “He?” Plots staat daar mijn oude jeugdliefde voor mijn neus. “He?!” Roept hij ook verbaasd. En ik vlieg hem om de nek. “Wat te gek! Ga jij mij helpen met mijn rolstoel?” Ik wist dat hij met hulpmiddelen in een bus door het land rijdt maar natuurlijk had ik nooit verwacht hij ineens aan zou bellen. En hij duidelijk ook niet. Hij trekt alles uit de bus en samen met iemand van Medipoint gaan we de voor- en nadelen van verschillende stoelen langs. 
Bij de tweede afspraak is de keuze snel gemaakt. En ik jubel helemaal van blijdschap als ik denk aan alle uitstapjes die ik met mijn nieuwe stoel kan maken.

Ik denk dat ik hem zo nog even een appje ga sturen over die strandwielen. Misschien zijn die ook wel een keer te huren?