Corry en Doris zeggen Auf Wiedersehen

Samen wandelen. Een kop thee bij hun vaste stek. Gezellig winkelen of even naar de markt. Corry en Doris gaan er graag op uit. Binnenkort vertrekt Doris naar Duitsland. Beiden zien op tegen het naderende afscheid.

“Doris komt uit Duitsland en is hier voor het werk van haar man. Als dat erop zit, gaat ze terug. Dat heb ik altijd geweten. Maar nu het zover is, heb ik het er erg moeilijk mee. Doris komt al drie jaar elke woensdagochtend bij me langs. Het klikte vanaf het eerste moment. Samen maken we allerlei leuke uitstapjes. Iets wat ik alleen niet meer kan. Ik kijk daar zo naar uit.”

Flink en zorgzaam

Sinds een grote rugoperatie een aantal jaar geleden, loopt Corry zeer onstabiel. “Bij Doris voel ik me veilig. Je kunt merken dat ze weet om te gaan met iemand met beperkingen. Ze is op alles alert en onthoudt wat ik vergeet. Ook tilt ze zo mijn rollator in de auto. Ik heb niets dan lof voor haar. Ze is enorm flink en zorgzaam.” 

Onze gesprekjes

Toen Doris met haar man naar Nederland verhuisde vond ze het vanzelfsprekend om naast het lesgeven vrijwilligerswerk te doen. Van een buurvrouw kende ze mooie verhalen over de Zonnebloem. “De Zonnebloem is heel belangrijk voor mij. Ik beschouw Corry echt als een vriendin. Onze gesprekjes ga ik erg missen. Ze deelt veel met mij. Ook persoonlijke dingen. Bijzonder hoe open ze is, het vertrouwen dat ze me geeft.” 

Ooievaars 

Elke woensdag gaan de dames op stap. Inmiddels hebben Corry en Doris zo hun favoriete uitjes. Corry: “We gaan graag naar de markt in Pijnacker en wandelen in natuurgebied Delftse Hout. Hun vaste stek is boerderij ’t Geertje: daar drinken we een kop thee met wat lekkers. Je ziet er broedende ooievaars en geitjes. Ook is er een leuk winkeltje met natuurproducten als zeep en honing en mooie ansichtkaarten.” 

Neuzen 

De dames shoppen ook weleens voor kleding. Corry: “Doris kent mijn smaak. Als ze gaat neuzen, pakt ze precies wat ik in gedachten had. Het typeert onze bijzondere band, iets wat ik met niemand anders deel. Daarom ga ik haar zo missen.” 

Voor ‘t laatst

Komende week is hun ‘laatste woensdag’. Doris: “Het is een afscheid met een lach en een traan. We wisten dat ik hier tijdelijk zou zijn, maar niet dat we elkaar zo zouden missen. Gelukkig kom ik nog geregeld terug. Dan zoek ik je zeker op.” Corry lacht: “En ik ga je vaak bellen hoor. Om bij te praten. Of we nog iets bijzonders in petto hebben voor ons afscheid? Als we samen zijn is ‘t altijd bijzonder.”