“Zoveel meer waard dan wanneer ik van mijn overuren op vakantie was gegaan”

Afgelopen juni ging Sem Nijdam (23) voor het eerst mee als algemeen vrijwilliger op een jongerenvakantie van MPS de Zonnebloem. In die rol was hij boordwacht en bekommerde hij zich over randzaken. Dat beviel hem zo goed, dat hij volgend jaar weer meegaat. “Het was echt fantastisch. Al na een paar uur vormden we één grote groep.”

MPS de Zonnebloem, een volledig aangepast riviercruiseschip, vaart 42 weken per jaar door Nederland, België en Duitsland. Onderdeel daarvan is een speciale jongerenreis, voor mensen met een fysieke beperking tussen de 18 en 45 jaar. Deze jongeren zouden niet met het vakantieschip mee kunnen zonder de hulp van vele – vaak wat jongere – vrijwilligers, zoals Sem uit Groningen. “Iets kleins voor een ander doen kan voor diegene van grote betekenis zijn.”

Goede sfeer

Sem heeft zijn studie Strafrecht bijna afgerond en werkt daarnaast al als jurist bij Slachtofferhulp in Groningen. Daar had hij nog zoveel overuren staan, dat hij dacht: hoe kan ik die eens invullen? “Ik kan niet stilzitten, dus wilde mijn overuren wel graag op een nuttige manier inzetten. Zo kwam ik bij de Zonnebloem uit.” Sem had de jongerenvakantie op de site zien staan en was meteen om. “Het leek me fijn voor de jongeren dat er dan ook jonge vrijwilligers aan boord zijn.” Dat dat een band schept, bleek te kloppen. “Het schip was nog maar net uit de haven van Arnhem vertrokken en de hele week lag nog voor ons, maar het was meteen gezellig. Al na een paar uur vormden we één grote groep. Die sfeer is de hele week gebleven.” Het was zelfs zo leuk, verzekert Sem, dat hij hoopt volgend jaar een aantal mensen terug te zien. “En”, zegt hij, “dit is zoveel meer waard dan wanneer ik van mijn overuren zelf op vakantie was gegaan.”

Nieuwe kant ontdekt

Op MPS de Zonnebloem voeren die week zestig vrijwilligers mee, van wie de meesten gemiddeld jonger waren dan op de gewone reisweken van de Zonnebloem. De ene helft was zorgvrijwilliger en de andere helft algemeen vrijwilliger: zij helpen op allerlei plekken, van het restaurant en de kapsalon tot de wasserette. Ook Sem was mee als algemeen vrijwilliger. Voor hem betekende dat ‘boordwacht’. “Tijdens zo’n dienst maakte ik elk uur een rondje over het schip om de veiligheid te checken.” Tussendoor, en wanneer hij geen boordwachtdienst had, zat hij ook niet stil. Dan praatte hij met de gasten of hielp hen waar nodig, bijvoorbeeld met eten. Zo ontdekte hij een hele nieuwe kant van zichzelf. “Er kwam iets zorgzaams in me op en dat had ik eigenlijk van tevoren niet verwacht. Mooi om te zien dus.”

LinkedIn

“Echt fantastisch”, zo vat Sem de week samen. “Het voelde ook als vakantie. Het vrijwilligerswerk gaf zoveel mooie indrukken en ervaringen. Eigenlijk net als een verre reis.” Dus plaatste hij bij terugkomst meteen een bericht op zijn LinkedIn-pagina, waarin hij iedereen aanspoort zijn voorbeeld te volgen: “Toevallig ook een hoop overuren staan? Of ben je op zoek naar een week vol mooi, dankbaar én gezellig vrijwilligerswerk? Kijk dan eens bij de verschillende vrijwilligersfuncties op de website van Nationale Vereniging de Zonnebloem. Een absolute aanrader!” In datzelfde bericht vertelt Sem ook wat een van de jongeren aan het einde van de week tegen hem zei: “Ik was deze week niet gehandicapt, maar verwendicapt.”

Alles kan

Niets is immers te gek op het schip. “Dingen die normaal niet kunnen, bijvoorbeeld wegens personeelstekort in de zorg, kunnen op het schip wel.” Zo was er een jongere met MS die sinds zijn ziekte niet meer in de kermisattractie ‘de booster’ was geweest, terwijl hij dat juist zo graag wilde. “Maar het was nooit mogelijk omdat hij dan een trappetje op moest en niet getild kon worden. Samen met een mannelijke zorgvrijwilliger hebben we hem toen opgetild en in de booster gezet. Nou, hij kwam er daarna met een enorme glimlach uit. Daar doe je het voor!”

Feestje

Als je Sem vraagt wat hem het meest is bijgebleven, hoeft hij niet lang na te denken. “Het dansen! Die avond gingen alle tafels en stoelen aan de kant en kwam er een zanger optreden. “Er werd volop gedanst, met of zonder rolstoel. Voor wie dat wilde was er drank dat bij de bar kon worden gehaald.” Ook de andere avonden was het feest, vertelt hij. “Er was een quizavond en we keken naar het EK voetbal. Ik heb ook een avond op het terras gezeten met jongeren die graag shotjes wilden drinken. Dan zie je dat sommige dingen die voor ons heel gewoon zijn, dat voor anderen soms niet zijn.”

Heeft Sem je aangestoken met zijn enthousiaste verhaal? Kijk dan eens op deze pagina op de website en lees meer over de mogelijkheden om als vrijwilliger een week mee te varen op MPS de Zonnebloem.