De weersvoorspelling voor die dag was: Parapluweer! we konden buien verwachten. Maar dan nog bied Scheveningen veel moois

Strand:25 augustus
Vrijdag 24 augustus vertrok ik vanuit ons huis in het Brabantse land naar Noord Holland.
Want ik wilde zaterdag de 25e van begin tot het eind meehelpen met de gezellige groep van de Zonnebloem Jong Amsterdam die voor die dag een uitstapje naar Scheveningen gepland had.
Ik kon bij Denise overnachten en ’s morgens vroeg ging ik met een krat vol speciale T-shirts voor de vrijwilligers van Jong Amsterdam en een krat met drinken, koek, chips e.d. richting het opstappunt De Draad. Oh ja, Denise had ook nog poncho’s meegegeven … mocht het nodig zijn …
Ze had dus weer aan alles gedacht! Helaas kon ze deze keer zelf niet mee.

De meeste deelnemers waren al aanwezig en zaten te wachten op de bus die ons naar Scheveningen zou brengen. Toen ik iedereen had begroet heb ik de spullen uit de auto gehaald.
Inmiddels was iedereen gearriveerd en de bus stond ook al klaar.
De rolstoelen werden netjes met de lift de bus in gereden en vastgezet.
Iedereen was in een goede bui!
De weersvoorspelling voor die dag was: Parapluweer! we konden buien verwachten. Nou Denise had er goed aan gedaan om de poncho’s mee te geven want ik kan je wel vertellen dat een paraplu zo kapot waait aan de kust en dus totaal geen zin heeft! We vertrokken optimistisch richting de Noordzeekust!
Nog maar net op weg gingen de thermosflessen met koffie en thee open en werd iedereen, die dat wilde, voorzien van drinken met een lekkere koek. Een gezellige boel zo met z’n allen!

Eenmaal in Scheveningen kon de buschauffeur ons niet zo gelijk op de afgesproken plaats brengen omdat er een wegomleiding was. Natuurlijk is het hem gelukt om op de boulevard te komen zodat we daar uit konden gaan waaien! Jacob en Henri stonden ons op te wachten en hebben gelijk meegeholpen om de rolstoelen uit de bus te halen. Lindsay zou ook nog bij de groep aansluiten. Enkele mensen kregen hoge nood bij het zien van de zee en die zijn met de nodige vrijwilligers alvast naar de strandtent gegaan om naar het toilet te kunnen.
Wij volgden korte tijd daarna. De buschauffeur heeft z’n bus verderop geparkeerd en kwam ook naar het strandrestaurant De Waterreus. Wat een gezellige ‘tent’! Er werd met tafels, stoelen en banken geschoven zodat we uiteindelijk met z’n allen in een grote kring zaten. Iedereen kon wat te drinken bestellen en daarbij kregen we een heerlijk stuk appeltaart! Lindsay arriveerde ook … ze had wat oponthoud thuis want ze kon de deur niet uit … iets met sleutels die haar moeder meegenomen had of zo … We keken uit over het strand en de zee. Het werd donker en er volgde een flinke bui! Maar wij zaten nog gezellig binnen rond de tafels waarin een vuurtje brandde.

Schalen met kaarsen en schelpen eromheen stonden als decoratie op de grotere tafels. Nadat we ons drinken en gebak op hadden en de nodige toiletbezoekjes gedaan waren zijn we jassen en poncho’s aan gaan doen.
Het was inmiddels weer droog en zo gingen we de boulevard op. Er werd overlegt wie wat ging doen.
Zo werden er al snel groepjes gemaakt. Er is een groepje naar Sea Life gegaan en een groepje ging de Pier op en wilde shoppen. Toen Marc vroeg wie er met de Off Road rolstoel het strand op wilde gaan staken er vier enthousiast de hand in de lucht. Nou, dan gaan we naar de verhuurder en zorgen we er voor dat jullie op het strand kunnen gaan rijden! Marc, Jacob, Henri, Marina en ik zijn meegegaan met Roland, Danny, Wendy, Sidney en Kheira …

Met de tillift werkte het niet om Roland uit z’n rolstoel op de Off Road rolstoel te zetten. Geen probleem, dan vragen we gewoon aan mannelijke voorbijgangers of ze mee willen helpen. Zo gezegd, zo gedaan en Roland kon het strand op gaan! Ook Danny was met ondersteuning van ons op de Off Road rolstoel gaan zitten en ging Roland achterna. Ik liep het eerste stuk naast Danny maar ben achterop gaan staan zodat hij sneller het strand op kon gaan.

Er kwam weer een donkere lucht maar daar keken we verder niet naar.
Vrijheid, ruimte, zeelucht, rust vinden aan de vloedlijn, gedachten laten gaan. Geweldig om te zien hoe deze twee mannen genoten!
Ik ben ontzettend dankbaar dat ze dit mooie moment met mij en Marc deelden, wij genoten met hun mee! De twee dames zaten al klaar om ook hun ronde over het strand te gaan doen dus werden de rolstoelen omgewisseld zodat ze ook konden gaan genieten op het strand.
Toen we stonden te wachten vroeg Danny of ik wat voor hem wilde doen.
Ja natuurlijk, maar wat dan? Nou, zie je die Half Pipe, daar wil ik wel op staan zodat het net lijkt of ik daar met mijn rolstoel in rijd. Oh, dat is een gaaf plan zei ik … dan moet ik je wel eerst over de rand van de Half Pipe zien te krijgen … Wat een lol om de mensen die ons zo bezig zagen!
Maar het is gelukt, bekijk de foto’s maar!

De dames kwamen terug. Marina en Wendy waren nat geworden … nee, niet van de regen, hihihi De roze laarzen van Marina waren volgelopen, hoe zou dat nou gekomen zijn? Kheira kwam ook terug gereden … bijna een vlaggenmast uit de grond, ik zei nog op tijd remmen hè, je zit niet in een botsauto … hihihi
Het was voor iedereen een geweldige ervaring om zo dicht bij de zee te kunnen rijden! De Off Road rolstoelen werden terug gebracht en toen brak er een flinke hagel/regen bui los!
We zijn zo snel als dat mogelijk was naar De Waterreus terug gegaan.
Daar deden we de natte spullen uit. Marina had haar sokken en roze laarzen bij de openhaard gelegd … Later heeft iemand de laarzen op de rand voor de openhaard gezet … oeps … daar kon de laars niet tegen! We hebben dus niet alleen sporen in het zand achter gelaten maar ook daar aan het glas voor de openhaard … We genoten van koffie, warme chocolademelk of een wijntje. En druppelsgewijs, leuke woordspeling, kwamen de andere van de groep ook weer bij ons. Toen het tijd was zijn we naar de bus terug gegaan. Ook toen regende het weer.
Toch zeg ik, tussen de buien door hebben we een hele geslaagde dag in Scheveningen gehad! Onderweg terug naar Amsterdam was het rustiger dan die morgen … de zeelucht maakte slaperig.We hebben nog even in de file gestaan, een kop staart botsing gezien en een donkere lucht met een dubbele regenboog. In Amsterdam hebben we gezamenlijk deze mooie dag afgesloten met een Chinese maaltijd en een paar hadden friet, op de terugweg was het telefonisch besteld.

Moe maar voldaan zijn we later die avond weer huiswaarts gegaan. Ik kon overnachten bij Danny thuis zodat ik niet vermoeid achter het stuur aan de rit naar Brabant hoefde te beginnen maar dat zondagmiddag op het gemak kon doen. Bedankt dat ik jullie deze dag mocht helpen! Er volgen na dit uitstapje nog meer activiteiten waar ik mijn hulp zal verlenen, jullie zijn dus nog niet van mij af, hihihi! Tot ziens dan maar! Liefs van mij voor jullie allemaal, Wilma Oostdijk.
Onze hartelijke dank gaat uit naar alle sponsors die deze dag voor ons mogelijk gemaakt hebben!