BOOTTOCHT ZONNEBLOEM.

vrijdag  10 april 2015

Alweer een jaar voorbij en tijd voor het jaarlijkse boottochtje van de Zonnebloem op de Eem. Op dinsdagavond 31 maart kregen de vrijwilligers de laatste instructies en de taken toebedeeld door het regiobestuur van de Zonnebloem regio Eemland. Dat zo’n boottochtje een hele organisatie is, moge duidelijk zijn. Dit jaar waren er twee dagen gepland. Ten eerste omdat er zo veel aanmeldingen waren, ten tweede omdat de boot ook kleiner was. De boot zelf, geheten “Jan Plezier”, is een nieuwe boot gebouwd in 2014. Dit was ook te merken, alles was nog zo mooi en de motor heel rustig en stil. De boot is eigendom van een familie die ook de boot zelf vaart en bemand en ook enthousiast de scepter in de keuken zwaait.

Op vrijdag, onze dag van afvaart, begon de dag ’s ochtends vroeg met een vreselijk dichte mist. Door de witte deken van mist was de boot vanaf de weg niet te zien. Nog voor de eerste gasten arriveerden, trok de mist snel op en kwam de zon tevoorschijn en deze heeft ons de hele dag niet meer verlaten. Helaas begon de dag voor een aantal gasten van Woudenberg niet zo leuk. De taxi heeft ze gewoon vergeten op te halen en vanwege de tijd was het niet meer mogelijk ze alsnog op te halen. Gelukkig kregen zij de mogelijkheid om de zaterdag mee te varen.

Zoals gewoonlijk werden de gasten verwend met koffie/thee en iets lekkers. Allen hadden een fantastische plek en konden volop genieten van het uitzicht door de grote ramen die over de hele lengte aan een stuk doorliepen. Er waren, vanwege het mooie weer veel roeiers op de Eem, die vertrokken vanaf hun nieuwe net geopende clubgebouw waar wij uiteraard een prachtig uitzicht op hadden. De pas nieuw aangelegde dijk langs de Eem met een mooi breed fietspad was duidelijk te zien. De dijk zelf was nog karig begroeid met gras, waarschijnlijk net gezaaid. Er waren weinig fietsers, waarschijnlijk omdat het een werkdag was. Joop Terheus vertelde op een vlotte een leuke manier het e.e.a. over de omgeving en de Eem. Soms schoof hij bij de mensen aan tafel en konden ze hem vragen stellen of vertelde hij nog iets over de geschiedenis van de omgeving. Voor velen waren de verhalen zeer herkenbaar.

De 18 kilometer lange Eem is ontstaan door de smeltende landijskap en Veluws regenwater. Tegenwoordig komt het water via beken vanaf de Veluwe waar een supergrote waterbel onder de Veluwe continue zorgt voor aanvoer. Jaarlijks vloeit er 235 miljard liter water door de Eem. De Eem wordt ook nog steeds door de beroepsvaart gebruikt voor het vervoer van zand en grind. Voor het kort houden van het gras op de dijken langs de Eem heeft men een herder met een schaapskudde ingeschakeld. Zo dit is de Eem in het kort.

Bij restaurant de “Eemlust” werd enige tijd stilgelegen, wachtend op de vergeten medicijnen van een gast. Deze werden spoedig overhandigd aan een bemanningslid en kon de tocht weer verder onder het genot van een drankje of een sapje met versnapering. Onderwijl speelde en zong “Singing & Joy”, een twee-koppig bandje muziek uit de jaren 60. De sfeer zat er goed in. Er werd meegezongen en zelf door sommige enthousiastelingen gedanst. Onderwijl werd er genoten van het uitzicht langs de Eem en passeerden we vele vissers langs de kant en op het water en vele bootjes. Sommige gasten genoten al van het mooie weer op het zonneterras bovendeks.

Tijdens de lunch werd er heerlijk gesmuld van de soep rollade, groente en patat en als toetje, poffertjes met kersen en slagroom. Door de vrijwilligers werd gelijktijdig gegeten, maar ook opgediend, afgeruimd en vooral afgewassen. Gelukkig waren we met velen dat het werk een stuk gemakkelijker en vooral gezelliger maakte. Er werd veel gelachen.

Ondertussen voeren we al op het Randmeer richting Amsterdam, maar zo ver zijn we niet gekomen. Tot Muiderberg ongeveer waar we weer omkeerden, nadat we ons vergaapt hadden aan grote landhuizen en jachten. Vanwege het mooie weer waren er veel vaartuigen op het Randmeer. Het weer was ons zo goed gezind dat we zelfs op het bovendek konden zitten zonder jas. Voor diegenen die niet met de trap naar boven wilden/konden was er een lift met bediende. Onze zonminnende gasten waren niet te porren om naar beneden te komen voor een drankje en versnapering, en gelijk hadden ze, dus werden ze op het zonnedek bediend. Als klap op de vuurpijl was er natuurlijk de loterij. De loten vonden gretig aftrek en menigeen won dan ook een prijs, sommigen meerdere.

Om ongeveer half vijf meerden we weer aan in Amersfoort en werden de gasten weer opgehaald. De vrijwilligers kregen nog een drankje en keerde daarna huiswaarts en de kapitein sloot zijn boot af. Het was een zeer geslaagde dag.

Met dank aan Noortje Tatters voor het verslag en de foto's.