De kerstviering die de Zonnebloemafdeling Zevenaar-West haar gasten voorschotelde, werd dit jaar voor een belangrijk deel gevuld met een optreden van Het Liemers Mannenkoor.

Door Piet van Breukelen

De Zonnebloemgasten werden om 12.00 uur in de Griethse Poort ontvangen met koffie of thee en rond 12.30 uur kon iedereen genieten van een heerlijke lunch. Daarna zorgde Het Liemers Mannenkoor dat iedereen in de juiste Kerststemming kwam. De organisatie had voldoende vrijwilligers op de been gebracht om zowel buiten als binnen alles in goede banen te leiden.   

Liemers Mannenkoor
De Zonnebloemgasten keken uit naar het optreden van het Liemers Mannenkoor en werden niet teleurgesteld. Dirigent Emile Engel bracht met zijn koor een internationaal repertoire gelardeerd met Nederlandstalige kerstliederen, die door de gasten en vrijwilligers enthousiast werden meegezogen. Alles werd voortreffelijk begeleid door pianist/toetsenist Evert-Jan de Groot. Speciaal applaus was er voor de solo’s van Henk Thomassen (Still, Still, Still en Cantique de Noël) en Jan Jansen (Follow that star).

Kerstgedichten
Direct na de pauze las Elly Thomahsen een gedicht voor van Hans Cieremans uit zijn bundel Vergeet-me-nietjes. Een bundel waarin hij veel van zijn ervaringen in de ouderenzorg heeft verwerkt. In Het Kerstkind vraagt hij zich af waar ter wereld het Kerstkind eigenlijk wordt geboren en of er wel sprake kan zijn van wereldvrede.
Tegen het eind van de middag was het Vera van Breukelen die op ontroerende wijze een gedicht voordroeg dat “Wie dan wel?” van Paul van Vliet als basis had. Hij geeft daarin aan dat we bij onszelf moeten beginnen als het gaat om het geven van leven, liefde en het creëren van vrede. Met wat aangebrachte veranderingen kreeg het gedicht ook een andere naam: Kerstmis, feest van nieuw leven, liefde en vrede. Beide gedichten kwamen aan bij de toehoorders en een groter compliment dan het ademloos luisteren konden de twee vrijwilligsters niet krijgen.

Het Liemers Mannenkoor sloot de Kerstviering af met Stille Nacht. Het slotwoord was voor secretaris Fons Pieper, die nog eens een extra applaus vroeg voor iedereen die aan deze middag had meegewerkt en Tonnie Kaal met een bloemetje bedankte voor de jarenlange inzet van hem en zijn personeel. Kaal gaf op zijn beurt weer alle credits aan zijn vrouw Elles, die hij de stille kracht noemde van de hele organisatie. De gasten gingen met een goed gevoel naar huis. “De gezellige Kerstsfeer van deze middag wil ik zo lang mogelijk bij me houden”, liet een van de gasten horen.