Karmapunten

Met een poolnoodle onder mijn bovenbenen zwem ik in borstcrawl naar de andere kant van het bad. Ik hap tussen de slagen naar lucht en in mijn haar. Zo even opnieuw vastmaken denk ik. Mijn benen krijgen rust. Alleen mijn armen trekken mij voort door het water. Het voelt heerlijk. Niet te koud, niet te warm. Achter mij zwemt Maarten. Met drie simpele slagen haalt hij mij snel in en zegt: ‘zo even pauze?’ Ik gooi het hulpmiddel op de kant en hijg hangend ik aan de rand. ‘Graag!’

Nu ik bij het revalidatiecentrum mijn behandeling heb afgrond, inclusief de verlenging, is het tijd om de hulptroepen weer rondom huis te organiseren. Ik zie er als een gigantische berg tegenop om weer gewoon oefeningen voor mijn benen in een zaal te doen. Al vier jaar heb ik fysio op de reguliere manier. En doordat ik ook last heb van chronisch ontstoken enkels kwam ik elke keer maar niet vooruit. Behalve veel pijn lijden dan. Ondanks dat mijn spieren en de rest van mijn lijf wel enorm snakken naar sporten, fitheid en beweging liep ik alsmaar vast. Heel demotiverend. Gelukkig heb ik bij het revalidatiecentrum geleerd hier een goede balans in te vinden en wel elke dag te gaan trainen. Maar dan bijvoorbeeld andere spiergroepen. Klinkt heel logisch. En simpel ook. Eigenlijk voelde ik mij een beetje dom dat ik daar niet zelf eerder op gekomen ben. Ik ben zoveel bezig met die benen te trainen, dat ik afgelopen jaren alleen maar daar oog voor had, denk ik. Misschien is bij een andere fysio in een zaal trainen waar ze ook groepslessen geven een optie voor mij? Na de intake kwam ik moedeloos thuis. Vreselijk! Ik zoek mijn oude therapeut op. ‘Tja je bent therapiemoe.’  Hij neemt een andere inslag: ‘wat motiveert jou om te gaan bewegen?’ Ik ben een runner geweest. En een zwemmer. Ik houd van duursporten. Dus met een vorm van fitness of losse oefeningen haak ik snel af. Volgens mij moet ik gewoon lekker gaan bewegen, iets doen wat ik leuk vind, en die benen maar even laten.

Een goede vriendin van mij werkt als kinderfysio op een boerderij met paarden. Zou er ook een soort van bijzondere fysio zijn voor volwassenen? Ik google mij suf. En kom ineens uit bij fysio in het water. Natuurlijk! Ik houd enorm van zwemmen en dat lijkt mij wel geschikt. Soms trek ik baantjes in het zwembad maar ik vind dat best zwaar. ‘Ik zou zo graag weer lekker willen zwemmen.’ Zeg ik als we in de tuin zitten bij mijn schoonouders met mijn zwager en schoonzus. Maar ja de zwembaden waren (toen) dicht. En buiten is het te koud. ‘Oh ik heb een wetsuit over!’ Roept mijn lieve schoonzus. Ze komt aangelopen met een mooi pak. ‘En kleed ook nog eens heel goed af deze.’ (niets kleed af met een mama-rolstoelbuikje kan ik inmiddels concluderen, haha). Maar gepast en wel besluit ik in de Amstel te springen. Zo alleen met mijn scootmobiel aan de kant en in het koude water (11 graden) vind ik het toch wel een sprong. Ik besluit een oproepje te plaatsen bij Amsterdam durft te vragen op Facebook. Honderden reacties stromen binnen van aardige Amsterdammers die mij wel een handje willen helpen en mee willen zwemmen. De kou heb ik onderschat. We hebben maar 15 minuten in het water gelegen. Alles moest wennen. Zeker omdat ik ook nog altijd veel pijn heb was dit wel een erg grote opgave. Maar wat me wel duidelijk wordt: ik wil gaan zwemmen. En ik heb een nieuwe fysio nodig. Er bestaat fysio in een (verwarmd) therapiebad. Klonk heerlijk na mijn onderkoelde avontuur in de Amstel. Na de kennismaking volgt de eerste training. Het is fijn maar ook niet helemaal wat ik zoek. Eigenlijk doe je vooral oefeningen in het water. En waar ik zo van houd is juist die baantjes trekken. Sporten. Trainen. Aaaaah, waarom is het zo moeilijk hierin mijn weg te vinden?

Onder mijn oproepje heeft ook iemand geschreven dat dit echt een vraag voor haar buurman was. En ik besluit deze buurman, Maarten, te bellen. Hij is super aardig en snapt het gat waar ik tussen val. In het zwembad, zwemtraining, maar wel door een fysio want ik ben nog niet zo sterk dat ik aan gewone zwemles mee kan doen. ‘Oh maar ik wil het ook wel gewoon doen hoor, niet als fysio. Voor de karmapunten zeg maar.'

Wat een aanbod!