Die broek droogt wel weer

De zeelucht ruiken, de wind door je haren en pootjebaden in de branding. Dat strandgevoel moet voor iedereen toegankelijk zijn, vond de Zonnebloemafdeling Rotterdam ZON (Zevenkamp-Ommoord-Nesselande). Daarom organiseren ze deze zomer vier dagen strandplezier in Hoek van Holland.

Tien vrijwilligers halen de speciale strandrolstoelen op uit het depot op de boulevard. In een treintje rijden ze naar hun uitvalsbasis van vandaag: strandtent ‘FF Tijd’. Daar zit een Zonnebloemgroepje al te wachten op het terras, klaar om de zee van dichtbij te bekijken.  

Richting de pier

Mevrouw Van Ham krijgt vandaag hulp van vrijwilliger Marcel Toren. “Een leuke jonge kerel”, vertelt ze. “Hij duwde mijn rolstoel vorig jaar ook. Heel toevallig treffen we elkaar hier weer.” De twee sluiten aan bij de rest en lopen richting de pier. De brede rolstoelbanden kunnen het mulle zand en het pad erdoorheen makkelijk aan.

Op de pier staat een harde wind. “Heerlijk!”, roept Anny boven de wind uit. “Dit is toch geweldig? Dit is waarvoor je naar het strand gaat!” Ook Anny zit in een strandrolstoel en wordt geduwd door een vrijwilliger. “Vanwege mijn pijnlijke gewrichten en een aantal operaties is lopen lastig voor me. Een klein stukje met de rollator lukt nog wel, maar dit kan echt niet zonder rolstoel en hulp.” De groep bereikt het puntje van de pier en blijft even staan. Iedereen kijkt uit over het water. Even is het stil.

In het water

Aan de andere kant van het strand rijdt vrijwilliger Gerrie met Wil in de strandrolstoel over het mulle zand naar het water. Ze manoeuvreert het grote ding gemakkelijk tussen de badgasten door. Tot de voeten van Wil de golven bereiken. “Ah, wat een heerlijke verkoeling.” Bij elke golf komt het water tot aan haar enkels. Bij een hoge zelfs tot aan haar knieën.

Vrijwilliger Gerrie staat naast haar in het water. “Het is toch geweldig dat wij met een klein beetje moeite iemand zo kunnen laten genieten?”, vertelt ze. “Dat vind ik nou mooi. Het hoeft niet veel te zijn. Gewoon lekker met een paar man naar een strandtent en lekker met je voetjes in het water.”

Gekwebbel

De anderen zijn inmiddels terug bij de strandtent en bestellen een kopje koffie of een ijsje. Mevrouw Van Ham staat erop een aantal vrijwilligers te trakteren op bitterballen. In groepjes geniet iedereen van het heerlijke weer en het uitzicht. “Moet je eens horen”, zegt vrijwilliger Lida, terwijl ze haar vinger omhoog steekt. Even zegt ze niets. “Je hoort alleen maar gekwebbel. Dat is toch fantastisch? Iedereen kletst met elkaar. Dat is nou het mooie aan ons Zonnebloemwerk. Je gaat met mensen op pad die hier anders misschien niet kunnen komen en je brengt ze ook nog eens in contact met anderen die hetzelfde meemaken.”

Nat

Wil en Gerrie komen ook terug op het terras. Wil moet lachen. “Ik ben nat tot op mijn kont!”, roept ze. De groep moet lachen. “Ach ja. Dit is mijn enige kans in het jaar dat ik de zee in kan, dus dan wil ik ook echt het water in. Die broek droogt wel weer.”

Ook zin om eropuit te gaan? Kijk op zonnebloem.nl/indebuurt voor activiteiten bij jou in de buurt.